Jinနိုးလာတော့မြင်နေရတဲ့နေရာကြီးဖြူဖြူတွေကြီးပဲခေါင်းကလည်းအနည်းငယ်မူးဝေနေတယ်
" ဘာလည်းဟငါသေပြီး နတ်ပြည်ရောက်သွားတာလားဖြူဖြူရီးတွေပဲတွေ့နေရတယ် "
Jinသူ့လက်ဖြင့်ခေါင်းကိုနှစ်ချက်ရိုက်လိုက်ကာမျက်စိဖွင့်လိုက်ပိတ်လိုက်လုပ်ပြီး
.ခဏနေတော့ပြန်ဖွင့်ကြည့်မှသာမြင်ကွင်းကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရတော့တယ်
ခုနကဖြူဖြူဝါးဝါးကြီးသာမြင်ရတဲ့နေရာဟာအခုတော့အိပ်ခန်းတစ်ခုဖြစ်နေတယ်။ jinအမြင်မှာတော်တော်ထူးဆန်းနေတယ်။သူဒီလိုအခန်းမျိုးတစ်ခါမှမတွေ့ဘူးပါ။ပြီးတော့ ဒါကဆေးရုံလည်းမဖြစ်နိုင်လောက်ဘူး ဒါကဘယ်နေရာကြီးလို့စဥ်းစားနေစဥ်
အခန်းထဲကိုမိန်းကလေးငယ်တစ်ယောက်၀င်လာတယ်သူကကိုရီးယားရိုးရာ၀တ်စုံကို၀တ်ဆင်ထားပီးဆံနွယ်တွေကိုလည်းသေသပ်စွာစီးရီးထားတယ်သူမjinကိုမြင်တော့ လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ရေဇလုံနှင့်တဘတ်ကိုချကာ jinစီကိုလျှောက်လာပီးနဖူးကိုလက်ဖြင့်လာစမ်းနေတယ်။
" jinနင်နေကောင်းသွားပီလား
သတိရနေရင်လည်းနားနားနေနေလှဲနေတာမဟုတ်ဘူး "
" ဒီကမိန်းကလေးကကျနော့်ကိုသိလို့လား "
" ဟင် နင်ကလည်းလာနောက်နေပြန်ပီ ငယ်ငယ်ကတည်းကခင်လာတာကို မသိပဲနေမလား ဟ "
" ကျနော်ကတော့ မိန်းကလေးကိုမသိပါဘူး "
" ဟဲ့ လာနောက်မနေနဲ့ ရေနစ်တာတစ်ခါတည်းနဲ့တော့အတိတ်မမေ့သွားဘူး "
" တကယ်မသိတာပါဗျာ မင်းနာမည်ဘလိုခေါ်လဲ"
" Kim Ji Yoon လေဟဲ့ ဘလိုလည်းမှတ်မိပီလား "
" ဟင့်အင်း တစ်ခါမှမကြားခဲ့ဘူးတဲ့နာမည်လိုပဲ
ဒါနဲ့ ဘာလို့အခုလို၀တ်ထားတာလဲ "
" ငါက အခုလိုမ၀တ်လို့ နင့်လို၀တ်စားရမှာလား "
Jinအခုမှသူ့ကိုယ်သူပြန်ကြည့်မိတယ် ဟုတ်သားပဲငါကရောဘာလို့ဒီလို၀တ်ထားတာလဲ jinတစ်ခုကိုစဥ်းစားမိကာ
