(bu bölümde sizlere benim için çok değerli bir varlığın hikayesini anlatıca)
19 Kasım 2006 dünyaya ailesinin ilk torunu olucak bir kız geliyor.
Anne ve babası o kızın adını daha o doğmadan seçmiş;
"Esma Betül".
Esma Betül'ün amcası ona doğduğu gün bir hediye almış bir köpek, köpek esmadan sadece bir kaç ay büyükmüş.
Esma daha bebekken bile köpek onu çok sevmiş.
Amcası köpeğin adını kontes koymuş.
Bir gün Esma 3 yaşındayken kontesle arka bahçeye oynamaya çıkmışlar,ne olur olmaz diye esmanın Furkan ve Gürkan abileri (kuzen olarak),başında duruyolarmış.
Esma köpeğin üstüne çıkmış köpek bunu oyun sanıp esmayı yavaşça yere bırakmış ve sonra o onun üstüne çıkmış.
O sırada abileri başka bir şeyle ilgileniyomuş,Esma birden ağlamaya başlayınca onlar koşarak esmanın yanına gelmiş ve kontesi üstünden almışlar.
Ramada konteste büyümüş ikiside 6 yaşına gelmiş,kontes bir gün çok hastalanmış ve esmanın amcası veteriner çağırmış.esma kontesin yanından ayrılmıyormuş. veteriner gelmiş. Amcası veterinerin kontrol etmesi için esmayı kontesten ayırıp kucağına almış.
Veteriner kontesi kontrol etmiş bişiler söylemiş ama Esma hiçbirinden bişi anlamamış,sonra veteriner bir iğne çıkarmış Esma iğneyi görür görmez ağlamaya başlamış ,amcası sana değil kontese yapılıcak iğne korkma demiş.
Ramada bende o yüzden korkuyorum canı açılcak demiş.
Amcası biraz acır ama sonra iyi olcak senle oynicak tekrar demiş Esma ağlamaya devam ederken konteste birden ağlamaya başlamış ikisi birden ağlarken,amcası esmayı Furkan abisinin kucağına vermiş ve kontesi sakinleştirmek için yanına gitmiş.kontes biraz sakinleşince iğneyi vurmuşlar ,Esma sanki kendine vuruluyo gibi ağlamaya başlamış ve kafasını Furkan abisinin omzuna gömmüş Furkan abisi onu eve sokmuş,odasına götür üş,onunla birlikte yatağa yatmış,onu sakinleştirmek için sarılmış ona beraber uyumuşlar ,aralarında 10 yaş varmış onların.
Ertesi sabah kontes esmayı yalayarak uyandırmış eskisi gibi enerjik olmuş.
Aradan 2 yıl geçmiş Esma ve kontes 8 yaşındaymış,Esma kuzeni yağızla onu yürüyüşe çıkarmak istemiş yağız ondan 2,5 yaş büyükmüş ama ondan kısa olduğu için ona abi demiyomuş.yağız la karşıdan karşıya geçerken birden bir tır üstlerine doğru gelmiş yağız hemen esmayı geriye doğru çekmiş ,kontesin tasması esmanın elinden kaymış ve tır frene basma zahmetine girmemiş,kontese çarpmış ve kontes orada ölmüş.
(Anlatmayı unuttum ama 8 tane de yavrusu vardı kontesin onlarıda sahiplendirdik çünkü ben kontes öldükten sonra uzun bir süre köpek görmek istememiştim. Barınağa yeni köpek almaya fln götürmüşlerdi beni ama istememiştim ,ağlamıştım hatta ,şu an nerdeyse 16 yaşındayım 8 yıl oldu onu görmeyeli ,evet bu 8 yıl boyunca 3 hayvana daha annelik yaptım ben ilki leydiydi kontesin yavruları dan biriydi o amcam dayanamamış sahiplendirdiği köpeklerden birini geri almış bana getirmişti.kontes öldükten 1-2 yıl sonra fln leydi bana çok iyi gelmişti annesine o kadar çok benziyordu ki ama bu sefer onu eve sokmama izin vermediler arka bahçedeki tavuk kümesi kocamandı ben orayı leydinin yaşayabileceği hale getirdim.
Leydi orda kalıyodu
(1 yıl sonra)
Bizim mahallede çingeneler vardı ve bu çingenelerin çoğu leydiden korkardı leydiyi arada sırada slardım ben dolaşsın biraz diye bir gün eve topllayarak geldi veterinere götürdüğümüzde bacağının kırıldığını söyledi, büyük amcamda onu veteriner olan ve dağda yaşayan dayısının yanına gönderdi.
Sonradan öğrendim ki o çingeneler leydiye kalın sopalarla saldırmış.)
Leydiden sonra 2. Annelik yaptığım hayvan ise cesur o bir kediydi 12 yşında ban hediye olarak verilmiş Van kedisi gözleri farklı değildi ama sağ kulağının hemen altında çok tatlı siyah bir leke vardı ,annem evde kedi istemediği için babannemlerde kalıyordu bsbannem evde çok tüy yaptığı için onu balkona koymuş. O bir ev kedisi olarak büyümüş dışarı çıkmaktan hep korktu ben de bu yüzden cesur dedim ona belki Korkmaz diye. Balkondan dışarı ala çıkmazdı am bir gün kayboldu ben onu kaçırdıklarına hep emindim .
Sonra ben 13-14 yaşındayken mahallede gördüm onu lekesinden tanıdım onu am benden kaçtı hiç dokunamadım bir daha hala mahalleye geliyo ben onu gözlerimle seviyorum..
3. Sü ise hayvan denemez benim için çünkü ailemizden olmuştu kardeşlerimle ona kardeşimiz diyoduk
3 kızdık biz ,ama 3 kız bir erkek olmuştuk,maviş bize geldiğinde yeme yeni düşmüştü (kuş) uçmayı bile biz öğrettik ona asla ısırmazdı bizi daha doğrusu kıyamazdı,yabancıların parmanı kopartırdı.
Konuşmayı da öğrettik ona mavili lacivertili kulu babam cimbomlu yaptı babavık Cimbom diyip duruyordu,cici kuş derdi abla derdi kaşı kaşı derdi bu boynunun kaşınmasını istediği anlamına geliyordu 5 yıl yaşadı benimcanım kardeşim yeni eve taşınınca yeni ortama alışamadı eve taşındıktan bir kaç ay sonra hastalandı ben onu hep yanında oldum ilaçtı şeydi hep dikkat ettim bir gün gerçekten çok kötü oldu onu elime aldım bebek battaniyesine sardım ve sarıldım ona nefes aldığında ufacık ıslık sesi çıkıyordu birden o ıslık sesi durdu hemen baktım kalbi durmuştu ailecek çok kötü olduk o hafta sanki biz kardeşmizi ,annemle babamda evladını kaybetmişti (muhabbet kuşuydu bu arada) )
Eğer buraya kadar okuduysan çok teşekkür ederim biliyorum uzun zamandır hikaye atmıyorum hikayenin devamını yazamıyorum çünkü ödevler çok oluyor dersler yoğunlaştı,ve piskolojim çok garip hallerde birine aşık olmuşum gibi ama kim bilmiyorum ve sandığım kişi olmaması için dua ediyorum.
Anlarmısınız bilmem ama cidden doğru düzgün hiç zaman bulamamıyorum fırsat buldukça atamaya çalışıcam görüşürüz..
( Medyadaki üstte olan kontesle ilk yılımızda çekilmiş bir fotoğraf,alttaki ise onu kaybetiğim yıl çekilmiş bir fotoğraf...)
