Evde oturuyorsun üzüntüden duvarlar üstüne üstüne gelmeye başlıyor.hava almak için dışarı çıkıyorsun sana gece üç suları.biraz yürüyo ve kumsala oturuyorsun.temiz havayı içine çekiyorsun.sonra hiç beklemediği anda üzerinden bir ömür geçse bile unutamiyacağın kokuyu duyuyorsun,onun kokusunu... Gülerek ağlamaya başlıyorsun,o ağlama acı hıçkırıklara dönüşüyor.oysaki o arkanda sessizce seni izliyor ve içinden " ben bu kıza ne yapmışım diye geçiriyor". Yavaş adımlarla sana yaklaşıyor yere oturuyor ve seni göğsüne yaslıyor .sen sanki mümkünmüş gibi daha çok ağlayarak "Lütfen sevgilim lütfen ,bidaha beni böyle bırakıp gitme yaşayamıyorum senisiz unutamıyorum seni .nolur nolur , aşkıda sevmeyi de sevilmeyide seninle öğrendim ben .yalvarırım beni birdaha bırakma" diyorsun. O ise "şşşş tamam ,söz veriyorum, hatta yemin ediyorum sana ölene kadar birdaha asla seni bırakmicam,nolur ağlama artık. Bak ben burdayım" diyor fısıldayarak ve hafif ağlamaklı bir tonda.
( Bana küfretme diye diyorum seni terk etmedi seni kandırdılar ve onu kaçırıp öldü gösterdiler)
