Part-1

6.4K 468 24
                                    

Unicode

လူချမ်းသာတွေသာ တက်နိုင်သောကျောင်းတစ်ကျောင်း၌ Seoul Korea မြို့၏ No1ချမ်းသားဆုံးစာရင်းဝင် Jeon မိသားစုတို့၏ ရှယ်ယာ အများဆုံးဖြစ်သည် Jeon မိသားစု၌ တစ်ဦးတည်းသောသား ဂျွန်ဂျောင်ကု ဆိုသည့် အထက်တန်းကျောင်းသားအရွယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်လည်းရှိလေသည်။

" ဂျောင်ကု ဆရာကြီးရုံခန်းက လာခဲ့ပါအုံးတယ့်"

ဂျောင်ကုသည်ကျောင်းရယ့်အစာတော်ဆုံးကျောင်းသားတစ်ဖြစ်သလို ဂျစ်ကန်ကန်ကျောင်းသားထဲတွင်လည်းပါသည်

ဂျောင်ကုတစ်ယောက်ဖတ်လက်စစာအုပ်ကိုချကာ ကျောင်းရုံးခန်းသွားရန်ပြင်လိုက်သည်။

" ဆရာ ကျွန်တော်ကိုခေါ်တယ်ဆို "

ဘောင်ဘီအိတ်ကပ်ထဲကိုလက်၍ မေးနေပုံမှာ အလွန်ကြည့်ကောင်းလှသည် ။

" အင်း ဒီမှာ အတန်းစစ်စာအုပ်တွေ ယူသွားပြီးဝေပေးလိုက်"

" တစ်ခြားသူတွေလည်းခိုင်းလို့ ရရဲ့သန်းနဲ့"

ဂျောင်ကုဆိုသည်မှာအမြဲ ဂျစ်ကန်ကန်ပြောလိုက်ရမှ ဆရာတွေကလည်း ကျောင်းရယ့် ရှယ်ယာရှင်ဝင်အများဆုံးသားဖြစ်သောကြောင့်
ဘာမှမပြောရဲကြ။

"မင်းက အတန်းခေါင်ဆောင်လေ ဒါ
ကြောင့်မင်းကိုခိုင်းတာပါ ဆရာတို့က"

"အတန်းခေါင်းဆောင်ကို လုပ်မယ်ပြောလို့လား ဇွတ်ပေးကြပြီး"

ဟုဘောက်ဆက်ဆက် ဂျစ်ဂျစ်ကန်ကန် ပြောကာစာအုပ်တွေသယ်သွားသော
ဂျောင်ကုကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်း ဆရာတစ်ယောက်သက်ပျင်းချမိသည်။

"အာ့...."

ဆရာရုံးခန်းမှ အထွက် ဝင်တိုက်မိသောကောင်လေးတစ်ယောက် စာအုပ်တွေသယ်ထားရတာမို့ အရှိန်မထိန်းလိုက်နိုင်ဘဲ
နှစ်ယောက်သားနောက်ပြန်လှဲကျကာ စာအုပ်တွေလည်းကြမ်းပြင်သို့ပြုတ်ကျသွားသည်။

နဂိုကတည်းကစိတ်ရူပ်ရူပ်ကြောင့်
အော်မည့်အချိန်

ဆံပင်ရွေညိုညိုရောင်ဂုတ်ထောက်လောက်နှင့် ဖြူဖွေးလှသောအသားရောင်ရှိသည့်ကောင်လေးတစ်ယောက် မျက်နှာကလည်းရူံ့မဲ့ပြီးအလိုမကျမူအထင်သား ဘဝမှာပထမဆုံး ထိုအကောင်လေးရယ့်အလှကို
ဖွင့်ဟမိခြင်း

My Only Beauty God (Complete) Where stories live. Discover now