Chapter 63

67 13 0
                                    


Halo halo ang nararamdaman namin ngayon.

Galit

Inis

At pagsisisi

“Ak-ako nalang pllsss? No!! Bakit? Akala ko ba matatag ka otart plss kahit para sa kaibigan mulang kahit na para sa‘kin. Lumaban ka naman oh? Lumaban ka naman! Plsss?”

Tama nga ang sabi nila. Na kapag may kasayahan may kung anong kalungkutan ang darating , may kung anong bagay ang basta mo nalang malalaman kapag nagkusa na agad dumating. At ang kasayahan mo? Bigla nalang mapapalitan ng sunod sunod sundo na pag luha.


Ang hirap isipin na sa ganitong pagkakataon mawawalan kaming ng kaibigan,  mawawalan kami ng babaeng iniingatan.

“Time of death 9:49 pm. I’m sorry.”

Tuluyan kaming nalugmot. At tuluyan nangang bumagsak ang luha ko na kanina kupa gustong pakawalan.

“Max! Hi-hindi ka naman nagbibiro diba? Hindi mo naman kayang gawin to diba? Pa-pakiusap gumising kana naman! Ayuko ng ganitong biro eh. Ayuko ng ganitong biro kasi hindi ko kaya. Hindi ko kaya max! Plsss sa-sabi mo sa‘kin diba? Sabi mo sa‘kin nong gabing kasama kita sabi mo! Sabi mo......(Pinahid ni luke ang mga luha na lumalabas sa mata nya habang di makapagpatuloy sa sinasabi nya.  Si brix naman nakayakap lang kay max.“ Sabi mo sa birthday mo kahit walang handa ,  basta andon lahat ng mahahalagang tao para sa‘yu?/pe-pero pano???? Pano kung ikaw mismo iniwan mo kami..!!”

________

Nasa tambayan kaming lahat ngayon tila ni isa samin walang may gustong magsalita. Walang may lakas loob na ibuka ang mga bunganga nila siguro dahil sa nangyari.

7 days,  7 days nalang birthday na ni max at sa 7 days na‘yon wala kaming max na nakakasama. Walang max na laging bumabara sa mga sinasabi namin.

Walang max ang magbibigay samin ng masasakit na salita.

Si brix halos gabi gabing umiiyak. Minsan lasing at hindi mo makausap ng matino. Hindi nya matanggap na hindi nya naligtas agad si max sana daw sinamahan nya na.

Si Luke naman tahimik at minsan makikita mo nalang tumutulo na ang luha.

Ang ibang boys pinipilit nilang ngumiti pinipilit nilang ibang sa ayos ang lahat pero wala eh.

“Oyyy ano ba kayo? Wag naman kayong ganito plssss!! Ang kailangan natin ngayon dasal,  para magising na si max sa pag kacomma nya.. Plsss naman guyysss!”

Napatingin kaming lahat kay Anica ng sabihin nya ‘yon.

Yes hindi namatay si max nong time na‘yon. Iwan pero biglang bumalik ang tibok ng puso nya pero yon nga nasa comma sya at kahit doctor hindi alam kung kailan magigising si max.

Nong una natuwa kami pero nong sinabi ng doktor na,  kung isang  buwan pa at di padin magising si max siguro tatanggalin nalang lahat ng host nakakabit sa kanya at yon ang kinakatakutan namin.

About naman don sa bala na nakuha pina iimbestigahan na namin ito. Halos lahat kami walang alam sa nangyayari? Ni hindi nga namin alam kung may kaaway ba si max kung may taong gustong pumatay sa kanya,  wala kaming alam.

Nagulantang naman kaming lahat ng mag sunod sunod tunog ang mga cellphone namin.

“Tangina ano to?”

“FUCK!”

“DAMN IT!”

“LINTIK!”

“TANGINA!”

EXO UNIVERSITY SERIES #01  :The Ghost From 1985 : [COMPLETE]Where stories live. Discover now