CHAPTER 13

446 11 0
                                    

Krist guide Violet when they went outside the restaurant.





“Thanks for the food. Nag-enjoy ako” nakangiting turan ni Violet.





Hindi rin naiwasang hindi mapangiti ni Krist. “I’m happy that you enjoy it.”





She smile at him and open the door for her. He immediately went to the driver seat and start the car.






“I was thinking if it’s okay for you that we’re always together” he started while looking at the road.





“Oo naman. Parte naman ng trabaho natin na magkita palagi” sagot nito.





“What if I ask you to go out with me this Saturday? Will you say yes even if it’s not related to work?” he bravely asked.





Sobra ang kabog ng dibdib niya habang sinasabi ang mga salitang iyon. Aaminin niyang natatakot siya sa magiging sagot nito.






He sighed. “You don’t—”





“Yes.”






Lumingon siya dito at mabilis ding tumingin sa daan.






Napalunok siya at hindi napigilang hindi mapahigpit ang kapit sa manibela.






“W-what was it again? Can you repeat what you’ve said?” he asked with a trembling voice.





“I said—”






“On second thought, don’t repeat it. I’m afraid you’ll change your mind” he confessed.






He heard her chuckling that made him heavily breath again.






“Pahinto ng sasakyan sa gilid” ani nito.





Gulat na napatingin siya rito at mabilis ding tumingin sa daan. Napahigpit rin ang kapit niya sa manibela at dumoble ang kaba na nadarama.






“W-what are y-you saying?”





“Just do it.”






“B-but…”






“Trust me.”






Nang marinig ang dalawang salitang iyon ay mabilis na itinabi niya sa daan ang sasakyan.





Sa paghinto palang ng kotse niya ay isinubsob na niya ang mukha niya sa manibela para hindi makita ang emosyon nito.





“I’m sorry for asking you out. I won’t say it again. I promise, I won’t. Just don’t hate me” he said while heavily breathing.





Tila natigil ang paghinga niya ng maramdaman ang mga braso nitong yumakap sa kanya.





“Violet…”





“Why would I hate you?” She softly said. “I was going to say yes again. How can I say no to a man like you?”






Humiwalay ito sa kanya at iniharap siya rito.





Pinunasan nito ang gilid ng mata niya na nagkaroon ng kaunting luha.





“You never changed. You are still the man I fell in love with” she said with a smile.




LFD 5: Restraint Love (COMPLETED)Where stories live. Discover now