ခ်စ္စရာေကာင္ေလးအျဖစ္ ကမၻာကူးေျပာင္းမယ့္ အရွင္သခင္ႀကီး

92

က်န္းလင္းမွာ ခ်ီယူ၏ စကားမ်ားေၾကာင့္ အလန့္လြန္ကာ ေသေတာ့မလိုပင္။ သူခလုတ္တိုက္ကာ ႐ႊံ႕ထဲလဲက်သြားၿပီး ေကာင္းေကာင္းမေျပာနိုင္ေတာ့ေပ။ " ခ်ီ... ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခ်ီလား။"

ခ်ီယူက က်န္းလင္းကို သုန္သုန္မႈန္မႈန္ျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သူလက္ယမ္းျပလိုက္ေသာအခါ အေနာက္မွစစ္သားမ်ားက ပုန္ကန္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ေသာ လူတစ္စုကို ခဏခ်င္းပင္ ခ်ည္ႏွောင္လိုက္သည္။

ခ်ီယူက ေအာ္ဟစ္ေနေသာ က်န္းလင္းကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ မိုး႐ြာထဲ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ လူငယ္ေလးဘက္သို႔ ေလွ်ာက္သြားသည္။ သူက လက္ျမႇောက္လိုက္ကာ ဝတ္႐ုံကိုျဖန့္လိုက္ၿပီး သူတမ္းတေနရေသာလူငယ္ေလးကို မိုးေရစက္မ်ားထံမွ ကာေပးလိုက္သည္။

မင္းကို မျမင္ရတဲ့တစ္ရက္က သုံးႏွစ္ေလာက္ ေဝးကြာခဲ့ရသလိုပဲ။

ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ ခ်ီယူက ဤစကားလုံးမ်ား၏ အဓိပၸာယ္ကို သိသြားၿပီျဖစ္သည္။ ျပတ္သားေၾကာ့ရွင္းေသာ လူငယ္ေလးကို ေလာဘတႀကီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္၍ ရႈစားလိုက္သည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၿပီးေနာက္မွသာ ႏြေးေထြးစြာ ေျပာလိုက္သည္။ "ကိုယ္လာတာ ေနာက္က်သြားတယ္။"

မင္းသားႀကီး၏ ေဘးတြင္ မဆင္မျခင္ရပ္ေနေသာ ဤလူကိုေတြ႕ေသာအခါ ခ်င္းယြင္၏ေနာက္လိုက္အေစာင့္အေရွာက္က တားျမစ္ခ်င္သည္။ သူက ခက္ထန္စြာေျပာလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း သူတို႔ၿမိဳ႕ေတာ္မွမထြက္ခြာရေသးစဥ္တြင္ ညီလာခံအႀကီးအကဲေဝ့လင္း မွာၾကားခဲ့သည္မ်ားကို သတိရသြားသည္။ " မင္းသားႀကီးရဲ႕ ရာထူးအေနအထားကို အျပင္ဘက္မွာ မေဖာ္ထုတ္မိေစနဲ႕။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခ်ီယူကိုလည္း သတိထားပါ။"

ယခုအခါ သူတို႔ 'ပိုသတိထား' ရမည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခ်ီက အရွင္မင္းသားႏွင့္ အလြန္နီးကပ္ေနေသာအခါ အေစာင့္အေရွာက္၏မ်က္ႏွာ နီရဲသြားသည္။ သူက ခ်င္းယြင္ကိုသာ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖင့္ ေျပာနိုင္သည္။ "လူႀကီးမင္း...ဒီလူက..."

အေရွ႕တိုးလာရန္ျပင္ေနေသာ အေစာင့္ကို ခ်င္းယြင္က လက္ခါ၍ တားလိုက္သည္။ သူ႕အား တမ္းတမႈအျပည့္ျဖင့္ၾကည့္ေနေသာ ထိုေယာက္်ားကို ေခါင္းေစာင္း၍ၿပဳံးျပလိုက္သည္။ "အိုး၊ ဟုတ္လား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခ်ီက ဘယ္မွာေနာက္က်လိဳ႕လဲ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လက္မထပ္ရေသးတဲ့ ဇနီးေလာင္းကို မေတြ႕လိုက္ရလို႔လား။ မိန္းကေလးက်န္းက မၾကာေသးခင္ကေလးတင္ ေျပးထြက္သြားတာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက သူမကိုလမ္းမွာ ေတြ႕ခဲ့မွာပါ။"