Το κορίτσι της φύσης #SCBC2024

Απρόσμενη επίσκεψη

Σήμερα είναι Σάββατο. Η Σταυρούλα ξεκίνησε από το πρωί για να πάει στους γονείς της . Το σπίτι ήταν άδειο χωρίς εκείνη . Σκέφτηκα να κάνω κάτι για εκείνη, με έχει βοηθήσει τόσο πολύ τον τελευταίο καιρό. Σκέφτηκα να μαζέψω λίγο το σπίτι και να φτιάξω φαγητό για το βράδυ που θα γυρίσει. Άλλαξα τα ρούχα, έπιασα ψηλά τα μαλλιά μου  και ξεκίνησα το καθάρισμα.

Μετά από μία ώρα τελείωσα και ξεκίνησα με το φαγητό. Σκέφτηκα να φτιάξω κρέας με πατάτες στο φούρνο, είναι το αγαπημένο μου, η μητέρα μου, μου το έφτιαχνε στα γενέθλια μου για να με ευχαριστήσει. Ξέχασα να σας πω ότι σήμερα είναι τα δέκατα όγδοα γενέθλια μου. Δεν το γνωρίζει κανένας.

Ετοίμασα το φαγητό και ετοιμάζουν να φτιάξω ένα γλυκό όταν ακούστηκε το κουδούνι του σπιτιού. Πήγα στην πόρτα και κοίταξα από το ματάκι. Ήταν δύο μεγαλώσωμοι άντρες με περίεργα τατουάζ και μια τσάντα στα χέρια. Δεν τους είχα ξαναδεί στην περιοχή έκανα ησυχία και πήγα προς το μέρος που είχα αφήσει το κινητό μου για να πάρω τηλέφωνο τον Fernando. Την στιγμή που πάτησα το νούμερο του ακούω την πόρτα να σπάει και μπήκανμέσα στο σπίτι. Με είδαν και άρχισαν να τρέχουν προς το μέρος μου. Το κινητό μου έπεσε από τα χέρια και άρχισα να τρέχω στο σπίτι για να μην με πιάσουν. Μα τη ήθελαν από εμένα; Εγώ δεν έχω κάνει ποτέ κακό σε κανέναν.

*Pov Fernando*

Ωχ.. Χτυπάει το τηλέφωνό μου, ποιος να είναι; Η Ιωάννα τη να θέλει; Μάλλον να με ευχαριστήσει.

Fernando- Ναι Ιωάννα, όλα καλά ;

Γιατί δεν μιλάει; Τι συμβαίνει ; Μέσα από το τηλέφωνο άκουσα φωνές και το σπάσιμο μιας πόρτας,  έκλεισα το τηλέφωνο, πήρα το μπουφάν μου και ξεκίνησα αμέσως για το σπίτι της Σταυρούλας.

*Pov Ιωάννα *

Εγώ- Μα τι θέλετε από μένα επιτέλους; Τι σας έκανα;

Άντρες- Εσύ τίποτα κούκλα μου αλλά η μητέρα σου

Εγώ- Η μητέρα μου; Τι εννοείτε; Μιλήστε καθαρά

Άντρες- Η μητέρα σου έσπασε τον κανόνα της φυλής μας είχε δώσει μια υπόσχεση και δεν την τήρησε.

Εγώ- Δηλαδή;

Άντρες- ΧΑ Τη υπεύθυνη μητέρα, μάλλον δεν σου έχει μιλήσει ποτέ για την καταγωγή σου. Κατάγεσαι από δύο παλιές οικογένειες, την οικογένεια του δάσους και της θάλασσας

Εγώ- Μα τη είναι αυτά που λέτε; Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο

Άντρες- Φυσικά και υπάρχει απλά προσπαθούμε να το κρατήσουμε κρυφό. Αυτές οι δύο τελείως διαφορετικές οικογένειες δεν πρέπει ποτέ να ενωθούν, η μητέρα σου λοιπόν ερωτεύτηκε ένα μέλος της οικογένειας του δάσους , έφυγαν μαζί και απέκτησαν ένα κοριτσάκι, από την στιγμή που γεννήθηκε οι δύο οικογένειες άρχισαν να διαλύονται.

Εγώ- Δηλαδή εννοείς ότι; Όχι όχι δεν σας πιστεύω

Άντρες- Δεν μας νοιάζει αν το πιστεύεις ή όχι έτσι και αλλιώς δεν σου μένει και πολύ ώρα ζωής, εξαιτίας σου πέθανε ο παλιός αρχηγός της φυλής μας, ο βιολογικός σου πατέρας.

Εγώ- Εξαιτίας μου; Εγώ δεν γνώρισα καν τον πατέρα μου

Άντρες- Το ίδιο λέμε, σου έδωσε όση δύναμη του είχε μείνει και πέθανε. Άμα δεν είχες γεννηθεί τίποτα δεν θα συνέβαινε.

Εγώ- Συγνώμη για αυτό, αλλά γιατί ήρθατε τώρα;

Άντρες- Ήσουν η τελευταία επιθυμία της Βίβιαν, της μητέρας σου

Εγώ- Τι;

* Πριν 14 χρόνια *

Άντρες- Εξαιτίας σου πέθανε ο αρχηγός μας, έχουμε εντολή από τον αδερφό του να σε σκοτώσουμε εσένα και το παιδί σου, δεν θέλουμε να έχουμε καμία ένωση με την οικογένεια της θάλασσας

Βίβιαν(μητέρα)- Σας παρακαλώ μην σκοτώσετε την κόρη μου

Άντρες- Σαν ανιψιά του τωρινού βασιλιά θα σε αφήσουμε να την μεγαλώσεις μέχρι να φτάσει τα δέκα

Βίβιαν- Σας ευχαριστώ πολύ αλλά σαν τελευταία μου επιθυμία αφήστε την να ζήσει μέχρι τα δέκατα όγδοα γενέθλια της, σας ικετεύω

Άντρες- Θα το συζητήσουμε με τον βασιλιά και θα σου απαντήσουμε

*Στο τώρα *

Εγώ- Αν αυτό ισχύει αυτό σημαίνει ότι ήρθατε για... για να με σκοτώσετε;

Fernando- Μόνο πάνω από το πτώμα μου θα συμβεί κάτι τέτοιο

Είδα τον Fernando να τρέχει προς το μέρος μου, να μπαίνει μπροστά μου και να με καλύβει με τα χέρια του.

Άντρες- Επ.. Fernando πώς και από εδώ;

Fernando-  Ήρθα να τελειώσω κάτι παλιούς λογαριασμούς , σας το χρωστάω για τον χαμό της αδερφής μου

Άντρες- Η αδερφή σου ήταν απρόσεκτη, δεν φταίμε που ήταν τυφλή και εμφανίστηκε από το πουθενά την ώρα που πετάγαμε βέλοι ΧΑ ΧΑ ΧΑ !!

Είδα τον Fernando να σφίγγει την γροθιά του την ώρα που μίλαγαν για την αδερφή του. Δεν γνώριζα τίποτα για αυτό το περιστατικό και ας έχουμε έρθει κοντά τελευταία. Τον ακούμπησα στον ώμο, γύρισε και με κοίταξε στα μάτια. Έβλεπα την στεναχώρια και τον θυμό στα μάτια του. Μου έπιασε το χέρι και με μια κίνηση με τράβηξε προς το παράθυρο, το έσπασε και βγήκαμε έξω γρήγορα, ούτε που κατάλαβα πότε έγινε. Την ώρα που βγαίναμε έκοψα το χέρι μου στο σπασμένο παράθυρο, συνεχίσαμε να τρέχουμε μέχρι να νιώσουμε τα πόδια μας να πεθαίνουν.

°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°

Ελπίζω να σας άρεσε έβαλα όλη μου την φαντασία

Καλή συνέχεια στο διάβασμα, ευχαριστώ🖤

                                                                        jgirl