To My Number One Fan, Jennie (Jenlisa) (GXG) COMPLETED

Chapter 23: The confession

Lisa's POV

Gabi na pero hindi pa rin umuuwi si Jennie.

Kanina pa ako patingin-tingin sa balcony kung saan kami nakatambay nila Rose at Jisoo kasama si Lola Afi.

"Don't worry hija, nagpaalam siya sa akin na pupunta siya sa bahay nila Kai, birthday ngayon ng Nanay ni Kai." Bulong ni Lola Afi sa akin.

Nainis naman ako nang marinig ang sinabi ni Lola Afi.

"Hindi siya nagpaalam sa akin Lola." Inis na bulong ko kay Lola.

"Grabe ang ganda talaga rito, no doubt na ayaw na kaming balikan ni Lisa, Lola Afi. Mas lalong gumanda sa probinsya niyo." Napatingin kami kay Jisoo.

"Kaso walang signal." Dagdag pa niya.

"Bakit nga pala hindi nakasama si Taeh, Unnie?" Tanong ko kay Jisoo.

"Something came up with their virtual concert. Alam mo naman, pandemic pa rin so medyo ingat pa rin ang agency nila." Napatango naman ako sa sagot ni Jisoo.

"Mga hija, I'm sorry to say this pero sumasakit na naman ang ulo ko. May I excuse myself?" Napatingin naman ako kay Lola Afi.

"Lola, are you okay? Dadalhin ko ka'yo sa ospital ulit!" Natatarantang sabi ko pagkatayo at akmang aalalayan sana siya.

"I'm fine dear Laliz, kailangan ko lang ito ipahinga. Jisoo hija, namiss ko mga kwento mo pwede mo ba akong samahan sa kwarto?" Napabuntong-hininga naman ako.

Alam ko na ang gustong gawin ni Lola Afi.

"Oh sure Lola!" Pagsang-ayon ni Jisoo na sigurado akong nakuha rin ang gustong mangyari ni Lola Afi.

"Good night dear Laliz, Goodnight dear Rosie." Nakangiting paalam ni Lola Afi.

"I'll catch up later girls." Sabi ni Jisoo saka nag-blow ng kiss sa amin habang inaalalayan si Lola Afi.

Natatawa na lang ako habang nakatingin sa kanila.

Medyo naging awkward naman nang kami na lang ni Chae ang naiwan sa balcony.

"I have something to tell you." Sabay pa naming nasabi.

Natawa kami pareho.

"You first." Sabi ko na sinang-ayunan naman niya.

"Lisa, nung araw na mahuli ko si Mark." She paused for a while.

Bumuntong-hininga muna siya bago nagpatuloy

"That day, I was supposed to end our relationship at hindi na ipagpatuloy pa ang kasal." Saka siya tumingin sa akin.

Mataman ko lang siyang tinitigan.

Her eyes.

It was so sad.

"K-Kasi, kasi I realized na it's you. It's always you, na ikaw talaga ang mahal ko." Her voice suddenly cracks.

I bite my lower lips.

Ang tagal kong inantay na sabihin niya rin sa akin 'to.

Why now?

"Akala ko kapag si Mark ang pinili ko, pinipili ko ang tama. I was so scared sa nararamdaman ko para sa'yo noon, I'm afraid people will judge us kasi we're both girls, and it's a sin." Muli siyang tumigil pansamantala sa pagsasalita.

"Kaya natakot akong ipaglaban ka, pero ngayon Lisa, my lili, hindi na ako natatakot. Handa na akong isigaw sa buong mundo kung gaano kita kamahal." Umiiyak na siya ngayon habang sinasabi iyon.

Tumayo ako sa kinauupuan saka lumapit sa kinaroroonan niya.

Umupo ako sa harap niya saka hinawakan ang mga kamay niya.

"Rose, alam mo ba nung minahal kita, hindi ako humiling na sana mahalin mo rin. Ang akin lang, ipakita ko sa'yo ang pagmamahal ko kahit walang kapalit. Because that's true love." Nakangiting sabi ko sa kan'ya.

Siya naman ngayon ang mataman na nakikinig sa akin.

"Pero habang tumatagal, sa tuwing pinaparamdam mo sa akin na gusto mo rin ako, sa tuwing inaalagaan mo ako kagaya ng pag-aalaga ko sa'yo. Umasa ako Rose, umasa ako na isang araw aamin ka sa akin, na pareho pala tayo nang nararamdaman, na kaya mo akong ilaban sa buong mundo." I paused for a while nang tumulo ang mga luha sa mga mata ko.

"Iyong tipong isisigaw mo sa mundo na hey! Chaelisa is real! Kasi lahat ng pinakita mo sa akin binigyan ko ng kahulugan, you gave me so much hope at ako naman umasa ng sobra. Grabe ang pagtaas mo sa akin, iyong tipong sobrang sakit nang pagkakahulog ko noong araw na sabihin mo na ikakasal ka na." Nag-iiyakan na kaming dalawa.

Pinunasan ko muna ang mga luha ko bago nagpatuloy.

"And when I met Jennie, she was different. She's weird and annoying, she's the opposite of you. You know why? Because she wasn't afraid to accept me, she's ready to shout to the whole world that I am hers and hers only kahit pa pareho kaming babae. Binigay niya ang pagmamahal na hindi ko nakuha mula sa'yo, hanggang sa hindi ko namalayan, nasa kan'ya na pala ang puso ko. Jennie and I, were dating. And I love her so much." Nakita kong lalo siyang napaiyak sa sinabi ko.

"H-Hindi b-ba p-pwedeng a-ako n-na l-lang? A-Ako n-na l-lang ulit." Bulong niya.

"Hey, c'mon don't cry. Akala ko ba hindi mo gagayahin ang linya ni Bea Alonzo sa one more chance?" Sinubukan kong patawanin siya habang pinupunasan gamit lang ang mga kamay ko ang mga luha niya.

"S-Sasabihan mo lang ako na I had you at your b-best and she had you at your worst but I still c-chose to broke your heart." Sabi pa niya na nagpatawa sa akin.

"B-Bakit hindi mo ako h-hinantay? Bakit k-ka u-umalis? H-Hindi s-sana k-kayo nagkakilala." Umiiyak pa rin siya.

"I did Rose, I did wait for you for all these years. Kaso anong laban ko sa kasal? Pag-aasawa na iyon eh, talong-talo na ako. That's why I decided to stop and left. To save myself, not knowing dito ko pala makikilala ang babaeng nakatadhana for me. Remember? If it's meant to be, it will be." Sagot ko sa kan'ya.

"W-Wala n-na ba t-talaga tayong pag-asa?" Tanong pa niya.

"I'm sorry." Sagot ko na mas lalong nagpaiyak sa kan'ya.

"Ka'ya ko ito sinasabi sa'yo because I want to clear the issues between us. Ayokong masaktan si Jennie, she knows about our past. And anyways, she's a blink." Nakangiting sabi ko sa kan'ya.

"A-And she's the luckiest blink ever, she got the most p-precious member of blackpink." Sabi niya habang pinupunasan ang mga luha niya.

"Ang swerte niya sa'yo, sobra." Nakangiting sabi niya kahit umiiyak pa rin siya.

"Ako ang swerte sa kan'ya and swerte rin naman ang taong mamahalin mo Rose." Nakangiting sabi ko saka siya niyakap.

Niyakap din naman niya ako pabalik nang sobrang higpit.