Keyifli okumalar
"Peri, hazır mısın?"
Değilim.
Olmakta istemiyordum.
Annem odama bir anda girince kapıya döndüm. Keşke kapıyı çalsaydı, en azından oyalanmak için bir şeyler bulabilirdim.
Hazır olduğumu görünce, kaşlarını çattı. "Kızım, neyi bekliyorsun?"
Bir mucize olup bu buluşmanın iptal olmasını.
Cevap beklediğini görünce, ofladım.
"Buna cidden gerek var mı?"
Annem gözlerini devirdi. "Benim mutlu olmamı istemiyor musun?"
Mutlu olmanı istediğim için yapıyordum zaten.
"Tamam ama benden iyi davranmamı bekleme."
"Tamam, hadi artık." dedi hiç bu durumdan memnun olmayarak.
Yaz tatilindeydik. Annem ile birlikte Marmaris'te yaşıyorduk.
Annem ressamdı. Sanattan anlayanlar arasında hatrı sayılır bir kitlesi vardı. Yılın bazı dönemleri sergi düzenliyordu. Onun dışında özel ders veriyordu.
Anneannem ve dedemde Marmaris'te yaşıyordu. Dedemler buralıydı. Ama anneannem Ordu'luydu.
Doğduğumuzdan beri Marmaris'te yaşıyorduk. Annem tek çocuktu. Bu yüzden ne teyzem ne dayım vardı.
Ama annemin çok yakın iki arkadaşı, bunun eksikliğini hiç hissetirmemişti.
Sergen dayım ve Aylin teyzem, annem ile çocukluktan beri arkadaşlardı. Onların çocukluğu da Marmaris'te geçmişti.
Sergen dayım doktordu. Pelin abla ile evliydi. Pelin abla ile çalıştığı hastanede tanışmışlardı. Çocukları olmadığı için çocuk esirgeme kurumundan Araz'ı evlat edinmişlerdi. Bizde onunla, Sergen dayım ve annem gibiydik. Yaşımız da aynı olduğu için hiç ayrı zamanımız geçmemişti.
Aylin teyzem ise hâlâ bekardı. Ona göre, hayatımızı tek bir kişiye adayamazmışız. Çok uçuk kaçık biri olduğu için, birinin onunla birlikte olabileceğini hayal bile edemiyordum. Ayrıca kendisi avukattı. Onunla laf dalaşına girmek aptallık olurdu.
Her yaz olduğu gibi, bu yazda anneannemin memleketi Ordu'ya gitmiştim. Normalde iki haftaya yakın kalıp tekrar geri dönüyordum. Ama bu yaz bir ay kalmıştım.
Ne olduysa bu bir ayda olmuştu. Annemde normalde benimle gelirdi. Ama bu yaz sergiye yoğunlaşacağını söyleyip kalmıştı.
Annem bu yaz biri ile tanışmıştı. Bir erkek ile. Bu bir ayda evlenmeye karar vermişlerdi.
İnanabiliyor musunuz?
Ben hâlâ şaka yaptım demesini bekliyordum.
Sen ne ara sevdin, üstüne birde güvendin. Yetmezmiş gibi evlenmeye karar verdin.
Adamın annemi kandırdığını düşünüyordum. Yoksa annem, evlenmeye bu kadar karşıyken nasıl bir ayda kabul etmişti?
Adam resmen annemin gözünü kör etmişti. Onun gerçek yüzünü anneme göstermeliydim. Belki bu buluşma bana yardımcı olurdu.
Babam olacak o adam, annem hamileyken annemi terk etmişti. Hemde annem on sekiz yaşındayken. Evlenmeden hamile kalmıştı annem, sonra ise o adam gitmişti. Annem hem üniversitesini okuyup hem bana bakmıştı.
Bu yüzden annemin yanına yaklaşan her erkeğe düşman gözü ile bakıyordum. Ki annemin bu zamana kadar sevgilisi bile olmamıştı.
Annemden öğrendiğim birkaç bilgiye göre, Tuğkan kişisi İspanya'da yaşıyormuş. Tatil için buraya geldiğinde annem ile tanışmış. Sonrasını zaten biliyorsunuz.
