baepsae, minsung

seven

oncelikle gunaydin, boyle baslatmak istedim bu sefer. saat 07.39, ben izmire gidiyorum:’) tum yol migdem bulanmadigi surece yazmaya calisicam <3

—

bizimkiler

jeongin
imdat
hoca beni okula xcagirdi
naptim bilmiyorum ki

hyunjin
SENSİCMİSSİN

jisung
bise yoktur

cok kotu dusunceleriniz var sizin

seungmin
daha aylar oncesine kadar sen kotu dusunurdum
bizim pembe dusuncelerimizi siyaha cevirirdin

jisung
evet, ama eskidendi
artik oyle dusunmuyorum

—

Mesaj yazarken Jeongin’in aradığını görmüştüm. Aramayı kabul edip, Jeongin’i dinlemeye çalıştım.

“Jisung, müdür bir açıklama yapacakmış okula. Bunu senin yapmanı istiyormuş. Yapabilir misin?”

“Yaparım.”

Yapamam. Küçük yaşlardan beri mikrofondan hep kaçtım. Spot ışıklarının bende olmasını sevmemdim zaten. Muhtemelen gene ellerim titreyecek, sesim kısılacak, kötü hissedeceğim.

“Hey, Han?”

“Buradayım Jeongin. Tamam, yaparım.” Yapamayacağımı bile bile bunu söylemiştim.

“Tamam. Bay bay!”

Bu durumumu sadece Minho bilirdi. O zamanlar Minho’ya her şeyimi anlatırdım. Hâlâ anlatıyorum, o da arkadaş grubumuzdaydı çünkü.

Annemin yanına inip bu durumu anneme söylemek istedim.

“Çocuğum hayır?! Anlamıyor musun, ellerin titreyecek rezil olacaksın!”

“Ya anne! Rezil olacaksam ben olacağım.” Haklıydım.

—

20 dakikalık uykumdan uyanmıştım. Sabah saat 09.00 olduğunu gördüğüm için uyanmıştım. Alarmımı 2 saat öncesinden kurmuştum.

“Anne! Anne kalk! Kıyafetlerim nerede?!” Dolabımın ağzına ederken anneme seslenmiştim. Muhtemelen duymamıştı, onlar mışıl mışıl uyurken ben heyecandan çatlayacak gibi olmuştum.

“Bağırma aptal! Dur, ne arıyorsun?” Annem, kafama vurunca neden bağırdımı düşünmüştüm. Annemin eli çok sertti.

“Takım elbisemi falan. Yani, sunum yapmaya çıkarken ne giyebilirsem, onu giyinmeliyim!” Annem bana bakış atıp okul formamı kafama atmıştı.

“Oğlum sen stresten böyle mi düşünüyorsun? Alt tarafı okul hakkında açıklama yapacaksın. Milyonların karşısında olmayayacaksın. Benide şaşırttın, salak oğlan!” Tekrar kafama vurup odamdan çıktı.

“Ne vuruyorsun be kadın!”

Annem haklıydı. Her türlü yapabilirdim. Hem ben zaten o durumu atlattım, bir problem olmaz.

Annemin verdiği okul formasını giyip aynada ki şeklime baktım. Yanaklarımın içine karpuz koyulmuş gibi kocamandı. Eritmek için uğraşmazdım. Çok azıcık?

“Ben çıkıyorum.”

—

“Jisung! Müdür seni çağırıyor. Bir de Minho’yu. Onu neden çağırıyor bilmiyorum.” Jeongin, yanıma koşarak geldiği için yorulmuş gözüküyordu.

“Tamam Jeongin. Giderim, onuda çağırırım.” Kafa sallayıp Chan’in yanına gitmişti.

Minho, gene onun yanındaydı. Mutlu gibi gözükmüyordu. Çok azıcık gülüyordu. Çok çok azıcık!

“Hey, Lee Minho.” Minho, kafasını bana doğru çevirip ayağı kalkmıştı.

flashback

“Hey, Lee Minho!” Minho, Jisung’un geldiğini görünce heyecanla kafasını Jisung’a çevirip ayağı kalkmıştı.

“Ders çalışmak istiyordun,” Gözünü elinde ki kitaplara çevirdi Jisung. “Hadi, çalışalım.”

Jisung, Minho’nun karşısına oturdu, sonra sandalyesini Minho’nun yanına çekti. En iyi ders bu şekilde anlatılırdı sonuçta.

“Başlayalım.”

Jisung, ders anlatırken Minho ise sadece Jisung’a odaklanmıştı. Jisung, bazen ona baktığını farkedip kafasını o tarafa çevirince göz göze gelirlerdi.

“Bana bakıp durma Minho! Derse odaklan!”

flashback sonu.

“Ne bakıyorsun öyle? Müdür bizi çağırmış. Hadi gidelim demeye gelmiştim.”

Minho, bana uzunca bakıp konuşmamı sağlamıştı. Gözlerini oymak istiyordum, kesinlikle.

Müdürün yanına gittiğimizde koltuğa oturmuştum. Stresliydim, ne olacak biliyordum.

“Hadi git, bu kağıtta yazılanları okuyacaksın.” Müdür, elime mikrofonu tutuşturup bir kaç deneme yapmamı istemişti.

Çıkmama az kalmıştı. Elimde mikrofonla bekliyordum. Gerçekten, hiç ama hiç rahat değilim. Kendime dikkat ettiğimde, elim titriyordu. Fark edilmeyecek gibi değildi, fazla titriyordu. Ellerimi arkaya koyup göstermemeye çalıştım.

“Jisung, sen git. Ben müdürle konuşup hallederim.” Minho durumumu anlamıştı. Yardımına ihtiyacım yoktu ama bunu reddedemezdim. Durumum apaçık ortadaydı.

“Tamam.”

—

slm ben eve geei dondum ve bir cumle yazmamisim

hepinize good gunler