Draven Heinrich's

Chapter 1

ALAIA IS WATCHING the clown's tricks with others. Panay ang kunot ng nuo niya kung saan nanggagaling ang mga bagay na hinuhugot nung clown mula sa maliit na kahon. Napaigtad siya ng biglang naging kalapati ang mahabang stick.

Curiosity is written all over her face!

Napalabi siya ng matapos ang palabas at pumalakpak kasabay ng mga bata at iilang mga magulang.She stood up from where she is sitting, nagtungo siya sa lamesa kung nasaan ang iba niyang katrabaho na inimbitahan rin sa kaarawan ni Dwayne—her student.

"Mukhang aliw na aliw ka sa palabas,Ayah. You look so cute by the way." Puri ni Gabriel isa sa mga guro.

She smiled." I just miss watching it, Gab, and thanks." Maikling pahayag niya.

Napailing siya ng marinig ang iilang kantyaw mula sa mga kasamahan sa lamesa. She don't actually want to be with them pero, baka iba ang isipin ng mga ito.

Itinuon na lamang niya ang pansin sa mga batang naglalaro sa malawak na hardin ng pamilya Torrefiel. She automatically smiled, but it immediately vanished when she meet those emotionless green orbs. Agad niyang iniwas ang tingin ng maramdaman na tumatagal na ang kanilang titigan. She can't help but to look at him again, may maliliit itong mga pasa sa mukha na siyang ikinangiwi niya.

Halatang basagolero.

"Is it Draven?! Oh my gosh, he look so hot,Liza! Look at him." Mahinang tili ni Teacher Jen habang hinahampas ang katabing si Teacher Liza.

"Draven?!" Teacher Liza asked. Shocked. Mabilis namang tumango si Teacher Jen.

Napailing na lamang siya ng sabay na silang tumili gamit ang maliit na boses. She glanced at the guy again, their eyes met, but she didn't avoid his stare this time, bagkus ay sinuri pa niya ang lalaki.

Ang mga mata nito ay walang emosyon kaya naman hindi niya mabasa kung ano man ang iniisip nito. Nakasuot ito ng asul na polo at cargo pants, halatang maalaga ito sa katawan, napakalaki ng mga braso nito na parang mapupunit na ang manggas ng suot nitong pulo, nacurios tuloy siya kung may abs ba ito gaya ng palaging i-kwune-kwento ng mga kaklase niya nuon sa college.

Ano ba iyang iniisip mo Alaia! She mentally scold herself.

Dinukot niya ang cellphone sa bag na dala ng tumunog iyon. It's her Father.
She stood up first and went afar from the table she was at.

"Princess! Are you fine there? Nag-aalala na ako sayo, hindi ka man lang tumawag nitong mga nakaraang araw. Your Papa misses you, Alaia." Bungad ng ama niya.

She heaved a sigh." Okay lang naman po ako, Pa. Actually, I'm at a children's party now, one of my students invited me. I badly misses you too, Pa, but I can't just go there, lalo na't malapit na ang exam ng mga bata." She reasoned out. Kinakagat-kagat ang pang ibabang labi habang hinihintay ang sagot ng ama.

Palagi siyang bini-baby ng ama kahit nasa edad dalawang po't lima na. Hindi niya naman masisi ito dahil siya lamang ang nag-iisang anak at babae pa. She understands him, being protective and all, but sometimes it hurts her and feels like she's a prisoner, pero dahil ayaw niyang dumagdag pa sa problema ng ama kaya mas minabuti niyang sundin na lamang ito.

"I understand, anak. Tawagan mo ako kapag may oras ka. Alam mo namang nag-aalala ang papa sa'yo, Please take care for me. I love you."

She smiled."I love you too, Pa. I will call you again tommorow. Ingat po." She replied, still smiling and ended the call.

Iginala niya ang paningin ng maramdaman ang paninitig ng kung sino man. Napasinghap siya ng tumama ang mga mata sa lalaking may hawak na yosi gamit ang kaliwang kamay na puno ng tattoo, he's also looking at her. Hindi niya mabasa ang kung ano man ang nasa isip nito, his looking at her with his poker face!