"THEY DESERVE to Die" Simon murmured when she finished telling them what Teacher Jen told her about Gabriel, Gabu, and his friends.
Draven keep on caressing her back to calm her down because she's crying and her throat feels like it's dried up.
Nasa lounge area sila sa ikalawang palapag, they left Teacher Jen inside the room because, she don't want to be surrounded and she kept on pushing them to leave the room. The boys are mad of what they heard, well... she is too,. she want to put the law on her hands, but she will not to.
"Is Gabriel still teaching in the school?" Draven gently asked her.
She nod her head.
"Ang kapal ng mukha!" Draven hissed.
Isinandal niya ang ulo sa balikat ni Draven at nanghihinang ipinikit ang mata.
"I'm tired." She whispered.
"Then, sleep, Morò. I'm just here."
"Hmmm"
Mahapdi and mata, yan agad ang naramdaman ni Alaia ng magising galing sa mahimbing na pagkakatulog. Napahinga siya ng maluwag ng makita si Draven na nakaupo sa kama, nakasandal ang likod sa headboard at tulog.
She slowly sit and gently tapped his cheeks. Mahina itong dumaing na siyang ikinangiti niya. Pinagmasdan niya mabuti ang mukha ni Draven, she's doing this everytime she got the chance, hindi nakakasawang tignan ang guwapo nitong mukha na kayang bumihag ng maraming babae pero, hanggang tingin na lamang ang mga ito dahil kanya na si Draven.
Ang makapal na kilay nitong laging magkasalubong kapag may hindi nagusto, ang matang tuwing tumitingin sa kaniya ay nakaka-in-love lalo, ang mataas nitong ilong, ang labing hindi nakakasawang halik-halikan at kayang dalhin siya sa langit, at ang panga nitong kapag umiigting ay lalong nagpapabighani sa kaniya.
Alaia gently tapped Draven's cheeks again, he slowly opened his eyes and when she saw those green orbs—one of the rarest color— she feel inlove more.
Sinipat niya ang orasan sa ibabaw ng side table, 6:30 pm.
"Hey, love." She greeted him.
Draven smiled at her, it melts her heart." Hey, Baby."
Napasimangot siya ng biglang kumalam ang sikmura.
Draven chuckled and left the bed, she cutely hands up means, that she want to be carried by Draven. Napailing ito pero may malaking ngiti na nakapaskil sa labi bago siya binuhat, ang dalawang binti niya ay pumaikot sa bewang ng binata ganoon rin ang dalawang kamay niya pero sa leeg iyon, her head is rested above Draven's shoulder.
"What do you want to eat?" Malambing na tanong ni Draven habang papababa sila ng hagdan.
" Pork chop, please."
"Hmm, okay. What else, Morò?"
"Yung lang, I want to eat it using my bare hands with some suka and patis!" Natatakam na aniya, namumuo na ang laway sa bibig. " Nasaan pala si Teacher Jen at ang mga kaibigan mo?" Tanong niya ng maiupo siya ni Draven sa mataas na bangko.
He kissed her lips." My friends are doing something while, Teacher Jen is inside the room, still. But don't worry she eaten already."
She nod her head and watch Draven cook their food, sobrang suwabe ng mga galaw nito, hindi nakakasawang tignan kahit pa uulit-ulit. Lagi na siyang busog at maganang kumain kapag si Draven ang nagluluto, hindi gaya noon na ang palagi niyang kinakain ay noodles. Kung noon ay naroon kada buwan si Doc. Panuebo para e-check-up siya dahil sa kinakain, ngayon ay wala na.
BINABASA MO ANG
Draven Heinrich's
Non-FictionAlaia lived as the only child of the Mayor. Maagang naulila sa ina kaya ang ama na lamang niya ng tumayong ina't ama, Her father is too protective of her dahil narin sa trabaho nito na isang Alkalde. Samo't saring pagtatangka sa buhay na ang naranas...
