31. Bölüm..

12.5K 504 61
                                    

Vee bu bölümü Lacivertvepuantiye'ye ithaf ediyorumm :))

Cümlenin devamını getirmeden Ateşte yanıma düştü. Ve hatta sızdıda diyebilirdim. Cümleyi tam bitirdikten sonra uyusaydı bari. Şansım hiç yoktu ki zaten. Bu bikere daha kanıtlanmış oldu böylelikle.

Ateşi taşıyamıyacagımı anlayınca uyandırdım ve zorlada olsa odaya götürdüm. İkimizde kıyafetlerimizle uyumuştuk. Sabah gözlerimi açtıgımda inanılmaz bi baş agrısıyla uyandım. Ateşte hala uyuyordu. Uyandırmamak için sessizce yataktan çıktım ve duşa gittim. Yatak odasına geldigimde Ateş yoktu. Bizim katta başka bi banyoya gitmiş olmalıydı. Bende aşagıya indim.

Kahvaltı için Ateşi beklerken gazeteyi aldım. Karısına şiddet uygulayan adamla ilgili bi habere gömülmüş dikkatle ve sinirle okurken telefonum çaldı arayan Ebruydu. Ne olduda beni arıyordu ki? Daha önce hiç telefonda konuşmuş muyduk? Hayır tabikide. Bu yüzdende Merakla açtım telefonu.

"Efendim"

"Nasılsın Ada" diye sordu.

"İyiyim sen" derken Ateş geldi içeriye.

"İyiyim sagol. Bugün buluşalım mı" dedi.

Afallamış bi şekilde Ateşe baktım.
"Tamam olur" dedim.

Yeri ve zamanı ayarladıktan sonra kapattım telefonu.

"Kim?" diye sordu Ateş.

"Ebru."

"Niye aradı ki" dedi. Ateşte şaşırmıştı Ebrunun aradıgına.

"Çıkalım diye sordu" dedim.

"Sen ne dedin?"

"Evet. Başka ne diyebilirdim ki" dedim tebessüm ederek.
Ateş işe gidecegi içinde hemen masaya geçtik.

"Dün çok saçmaladım mı?" diye sordu Ateş. Yüzüme bakmadan. Cevaptan korkuyordu heralde.

"Hayır yani evet sadece hatırladıgım senin bana bi şey derken sızdıgın" dedim. Sonra verdigim cevapdan pişman oldum. Ateşi sinir etmek varken niye gerçekleri söylemiştim ki.

"Ne derken" dedi.

"Seni diye bi şey." dedim gülerek.

"Sonunu getirmedim yani demi" dedi bana bakarken.

"Getirdin mi acaba" dedim gülerek.

"Ada getirdim mi?" diye sordu sabırsızca.

"Evet getirdin" dedim Ateşle oyun oynamak için.

"Ne dedim?" diye sordu.

"Seni çok seviyorum sensiz yaşayamam hayatıma girdigin dakikaya hergün dua ediyorum gibi şeyler" dedim kendimden emin bi şekilde.

"Bunları demiş olamam" dedi benim aksine diken üstündeymiş gibi.

"Demedin tabi" dedim kahkahayı baserken.

"Demedim yani" dedi rahatlıkla.

"Desemiydin" dedim sırıtarak.

"Ada bu konuyu kapatalım mı" dedi.

"Yoo Ben çok sevdim ama bu konuyu" dedim gülerek.

"Benimde sevdigim başka konular var istersen o konuları açalım" dedi tehtidkar bi havayla.

"Bencede en mantıklısı bu konuyu kapatmak" dedim geri adım atarak.

"Aferin böyle ol karıcım" dedi gülerek.

Ters ters baktım ve kahvaltıma geri döndüm. Sonra yeni bi şey hatırlamış gibi Ateşe bakarak konuştum.

"Dün için tekrar teşekkür ederiim"

Asi Gelin [Bitti]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin