Unicode //
"အင်း............"
ချန်းနိုးလာသည်နှင့်ပုံမှန်လုပ်နေကျအတိုင်း အကြောဆန့်ကာ ညည်းညူလိုက်သည်။ ထို့နောက် မျက်လုံးဖွင့်လိုက်ပြီး အခန်းပတ်ပတ်လည်ကို တစ်ချက်စူးစမ်းမိသည်။
ဪ သွားပြီထင်တယ်...
ထို့နောက်တွင် မထချင်ထချင်ဖြင့် လေးကန်စွာထလိုက်ပြီး ပြန့်ကြဲနေသောအဝတ်တို့ကိုကောက်ယူကာ ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်သည်။
"တော်တော်ကျေးဇူးကန်းတဲ့ဟာလေး"
မကျေမချမ်းရေရွတ်လိုက်ပြီး B2ဆီ အခန်းNo.နဲ့ အဝတ်အစားတွေယူလာဖို့ Msgပို့ကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။
Time skip>>>
"မင်းတို့ အခုဘယ်သွားနေတာလဲ"
"သခင်မကြီးဆီကိုပါ"
"ဘာ! ပြန်လှည့်!!"
"မရပါဘူး ဒီတစ်ခါတော့သွားရပါမယ် သခင်လေး"
"ဪ မင်းတို့ကခုတော့ ငါ့စကားနားမထောင်တော့ဘူးပေါ့"
"သခင်လေးမသွားရင် D3ကို ပြန်ရမှာမဟုတ်တော့ဘူး"
"ဘာ! ငါ့သားက ဘာဖြစ်လို့လဲ...မဟုတ်မှလွဲ..."
"ဟုတ်ပါတယ် သခင်လေး...D3ကို သခင်မကိုယ်တိုင်လာခေါ်တော့ ကျွန်တော်တို့လည်းမတတ်နိုင်ပါဘူး...သခင်လေးကိုယ်တိုင်လာခေါ်မှ ပြန်ပေးမယ်ပြောသွားလို့ပါ"
"Tsk!!! စိတ်ကုန်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ"
ချန်း စိတ်တိုတိုနှင့် နောက်မှီကိုခေါင်းလှန်ချကာ မျက်စိနှစ်ဖက်ပိတ်လိုက်မိသည်။
___________________________________________
"သားလေး...ဘာစားချင်လဲ....ဘာလိုအပ်လဲ"
"ဘာမှမလိုပါဘူး ဖေဖေ...မေမေက အားလုံးကိုဖြည့်ဆည်းပေးပါတယ်...ပြီးတော့ ကျွန်တော့်အလုပ်ကလည်း အဆင်ပြေပါတယ်...ဒီကိုလာတာက ဖေဖေ့ကိုတွေ့ချင်ရုံတင်ပါ"
မတွေ့ရတဲ့အတောအတွင်း အရမ်းကိုတည်ငြိမ်သွားသောသားကြောင့် ဦးသက်အောင်မင်း ကျေနပ်ရပါသည်။
....မ,က သားကိုအကောင်းဆုံးပျိုးထောင်ပေးခဲ့တာပဲ...
"သားအမေရော နေကောင်းရဲ့လား"
YOU ARE READING
ကန့်လန့်ဆန်သောအချစ်
RomanceCredit to the owners of artworks in the cover photo. အရေးအသားနဲ့ဇာတ်အိမ်တအားပေါ့ပါတယ်၊ စာလုံးပေါင်းသတ်ပုံအမှားတွေလည်းပြန်မစစ်ထားပါဘူး၊ ဖတ်ဖူးတဲ့စာဖတ်သူအဟောင်းတွေအတွက်ပြန်တင်ပေးတာမို့ အသစ်တွေအနေနဲ့ သေချာစဉ်းစားပြီးမှဖတ်ကြပါ၊ ကျွန်မကိုယ်တိုင်တောင်မှ...
