Gift From God

11

Pagka-landing ng kanilang private jet ay naka-abang na agad sa labas ng airport si Erika na anak ni Janice na mag-hahatid sa kanila pauwi sa bahay. Habang daan ay tuwang-tuwa si Imelda sa kanyang mga nakikita. Nang makarating sa bahay ay agad na slang nagsi-pasok mun sa kani-kanilang kwarto dahil sobrang dmi nilang pagod.

"Dad, pwede bang dun na muna ko sa dagat?" Tanong ni Sandra ng makita ang dagat.

"Anak, mamahinga muna tayo. Mahaba kasi ang naging byahe natin, medyo pagod na kami ng mom mo." Paliwanag ni Sandro.

"Sige kuya, ako nalang muna sasama kay Sandra." Singit ni Erika.

"Sigurado ka?"

"Oo naman." Sabi nito. "Halika Sandra, dun tayo." Aya nito.

Nang pumaso si Sandro sa kwarto nila ni Nika ay nakita niyang nakahiga na ito at halata na ang pagod.

"Si Sandra?" Tanong nito.

"Kasama ni Erika, nasa dagat." Sagt ni Sandro habang naga-papalit ng damit.

Tumabi na si Sandro kay Nika ng matapos siyang mag-palit ng pambahay.

Humarap si Sandro kay Nika at nag-tanong. "Saan ka ba kasi talaga nag-punta?"

"Diba, sabi ko sa'yo sa US nga." Sabi ni Nika. Ngunit ang kanyang mga mata ay naka-tingin lag sa kisame ng kwarto.

"Saan sa US? Ang abi mo kasi kila mom tutulung ka sa expansion ng business niyo, kaya tinanong ko ay may yung address niyo sa US. Kaso company address lang ang naibigay niya at nung pumunta naman ako dun wala ka."

Nagulat si Nika sa sinabi ni Sandro ng banggitin niyang pumunta ito sa US.

"Anong ginawa mo dun?" Tanong ni Nika ngunit nanatili parin siya sa kanyang posisyon.

"Hinahanap ka."

"Bakit mo naman ako hinahanap?" Tanong ni Nika.

gustong sabihin ni Sandro ang salitang "kasi nawawala ka." Ngunit hindi iyon ang lumabas sa bibig niya.

"Alam kng madami kang pinag-daanan. Alam kong sobrang dam mong naging hirap.... pero Nika andito na'ko sabihan mo ako ng gusto mong mga ilabas. Hindi ka na nag-iisa ngayon, asawa mo na ko. Hindi na ako yung dating Sandro na kayang manakit ng babaeng tulad mo." Sabi ni Sandro habnag naka-tingin lang sa kay Nika na nakatingin lang din sa kisame.

Dahil sa mga sinabi ni Sandro ay parang naisip ni Nika na baka nag-kita sila ng pamilya niya. Unti-unti na ding tumulo ang luha ni Nika kahit pa sa kisame lang siya nakatanaw.

"Naka-usap ka nila no?" Tanong ni Nika.

"Oo, at sising-sisi na sila sa mga ginawa nila sa'yo."

"Kung ano ko ngayon, ung gaano ko katigas ngayon? Lahat to sila ang may gawa sa'kin."

"Pero Nika matagl na 'yon at base sa pagkakkakilala ko sa'yo hindi ka matigas na tao."

"Maaring sa'yo oo, pero sa pamilya ko? Bato na ang puso ko. Pagod na pagod nako, paulit-ulit nalang. Buong pagka-bata ko wala na kong ginawa para lang gawin silang proud, pero wala eh... kulang pa, hanggang sa isang araw napagod nalang ako at alam ko sa srili ko na kailangan ko nalang imulat sa katotohanan yung sarili ko na kahit kailan ay hindi ako magiging spat sa paningin nla."