HIM & I [SEASON 3] (COMPLETED)

Chapter 471: DEAL

🏰LUKE🏰

Malapit na ako sa bahay, pero magpasahanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung bakit galit na naman sa akin si Daddy. Wala naman akong natatandaang nagawa sa kaniya na ikakagalit niya. Kung tungkol 'yon sa sakit ko wala naman silang dapat ipag-alala dahil hindi naman ako nilagnat. Maayos na maayos na ang pakiramdam ko. Handang-handa na nga ako sa laro namin bukas eh.

Kung ano man ang mangyayari bukas, bahala na si Batman doon. Basta gagawin ko na lang ang best ko, para manalo kami. Ngayon kung hindi talaga kaya, eh wala na akong magagawa ro'n. Ang hiling ko lang eh 'wag naman sana kaming matambakan. Kahit gaya lang ng masakit naming pagkatalo noong game 1.

Natanaw na ako ng guwardiya namin kaya binuksan na niya ang gate. Grabe ang kaba ko, lalo na at wala naman akong ideya kung anong mangyayari sa akin ngayon.

Bakit ba kasi siya galit?!

Pumasok na ako kaagad sa loob. Kung magtatagal pa ako baka lalo lang akong mapagalitan. "Daddy?" Tanong ko kay Yaya Eve. Tinuro niya ang sala. Base sa kilos ng mga kasama namin sa bahay, mukhang mainit nga ang ulo ni Daddy. Usually kasi, nagdadaldalan at nagkakatuwaan sila habang naglilinis. "Daddy..." Tawag ko. Nandoon sila ni Mommy nakaupo.

"Upo ka nga." Magkasalubong ang kilay niya at mukhang kadarating lang din, dahil hindi pa nakakapagbihis. Kabado akong naupo sa harap niya. "Ikaw ba Lucas talagang hindi ka nasasabihan?"

"Oh, oh," saway ni Mommy. "Kausapin mo nang maayos ang anak mo Carlos. Hindi mo kailangang magalit."

"Ang tigas ng ulo eh. Hindi nasasabihan eh, paulit-ulit na lang tayo diyan sa bwiset na 'yan."

"Ano po ba 'yon?" Takang tanong ko. Pinagagalitan na ako pero wala akong kaalam-alam kung bakit at patungkol saan. This is hilarious.

"Hindi mo alam?" Umiling ako sa tanong ni Daddy. "'Yung tungkol na naman diyan kay Audrey." Nangunot ang noo ko. Hindi ko alam kung paano na naman siya nasali rito. "Malapit na kaming magkasamaan ng loob ni Sarah dahil diyan. Ako sa totoo lang nagtitimpi na lang ako, pero hindi na ako natutuwa na isinasama ka nila diyan."

"Ano po ba 'yon? Hindi ko naman 'yan alam."

"Ang sabi sa akin ni Sarah kanina, baka pwede raw kitang sabihan na 'wag ka na raw dumikit kay Audrey. Dahil itong anak niya kaunting pitik na lang baka sa mental na damputin 'yang batang 'yan. Naiinis na ako diyan kay Sean, honestly. Hindi na ako natutuwa sa ginagawa niya."

"Siya nagsumbong no?" Talagang iniinis ako ng bwiset na 'yon. Ano bang paki niya? Kung lumalapit ako kay Alex? Malamang naiinggit na naman 'yon kasi ako pinapansin siya hindi.

Hindi sumagot si Daddy. "So totoo nga? Lumalapit ka nga?" Napakurap ako. Hindi ko maitanggi, dahil alam kong makakapagsinungaling ako kapag ginawa ko 'yan. "Hindi ka rin kasi nakakaintindi eh." Sumama lalo ang hitsura niya. Napakamot pa sa ulo niya. "Kaya kayo nag-aaway anak kasi hindi ka marunong magbigay."

Magbigay?

Lagi na lang bang gano'n? Kung magbibigay ako, masasanay siya na lahat ng meron ako 'pag nagustuhan niya ay ipapaubaya ko. Inagawan niya na nga ako dati eh, hindi pa ba siya nakukuntento? Kung tutuusin mababaw lang 'yon sa ganitong edad namin, pero dahil kaibigan ko nga siya big deal sa 'kin 'yon.

"Alam mo Carlos? Sa palagay ko, ang dapat mong kausapin ay sila Sarah at hindi ang anak mo." Mabuti na lang nandito si Mommy para saluhin ako. Kung wala siya, malamang hindi na naman ako makakapalag sa Tatay ko. "Kasi sila 'yung putak ng putak eh."