Özel Güvenlik GxG

Eight

Beni sekreter yapan Zirve'yi de... Tövbe yarabbim. Sevilay'a 2.kere acıyorum gerçekten hadi onu geçtim Zirve Hanım'a yazık lan! Bu takvim ne? Kadının boş günü şöyle dursun boş saati yok!

"Şafak! Sonraki toplantım kaçta?" bide Sevilay'ın aksine ismimi tükürürcesine söylemesi var ya hani ben onu-

"Saat 13.45'te Zirve Hanım." öğle yemeğini iş yemeği olarak değerlendiriyor... Bu güvenlik firmasının nasıl ayakta durduğu anlaşıldı batmaması için kadın ruhunu ortaya koyacak. Normalde ya eleman olmaz. Yada yeterli müşteri. Ama Zirve Hanım bu işi bi şekilde halletmiş.

"Şafak odama"

"Tamam efendim" yanına gidip ellerimi önümde bağladım.

"Derin'in okul adresini sana yolladım eve götür onu. Bundan sonra onun özel güvenliğisin. Onun güvenliği olmak benim emirlerimi saf dışı bırakmaz. Benim emirlerim uygulanacak. Kardeşimin kılına zarar gelirse bozuşuruz. Gidebilirsin." kafamı sallayıp çıktım.

Ama seninlen daha iyidik bee

Derin dediği kızın fotoğrafını internetten bulmuştum. Kızı tanımıyorum nasıl okul çıkışına gönderdi onu da çözemedim. Arabadan inip okuldan çıkanlara baktım. Derin Hanım'ı görünce yanına ilerledim.

Önünde durduğumda kaşlarını çatarak bana baktı.

"Derin Hanım ben yeni korumanız Şafak. Sizi eve bırakmaya geldim." yan taraftan tam yavşak erkek tiplemesinde bi çocuk lafa atladı

"Ablan senin için düzgün bir güvenlik bile tutamamış mı? Sana burda istediğimi yapsam gücü yetmez be bunun." gülmeye başladığında bende gülümsedim.

"Derin Hanım için istediğiniz şey neydi tam olarak?" bizlere çok absürt gelecek şekilde konuşan bu çocukları yere çalmamak cidden çok zor.

"Altıma almak" diye fısıldadığında dişlerimi sıktım. Bende yüzüne yaklaşıp sırıtarak fısıldadım.

"Hala altına yaparken mi?" sırıtışım büyürken renk değiştiren yüzünü gördüm. Etraftakiler de ona dediğim şeye gülüyordu. Dişlerini sıkıp büyük ihtimal onu bekleyen arabaya gitti. Derin Hanım'ı belinden tutup arabaya ilerlettim. Camın yansımasından gördüğüm görüntüyle arkama döndüm ve silahımı çekip Derin Hanım'ı arkama aldım. Bana silah doğrultan velede döndüm. Arkasından ona korkuyla bakan korumaları yaklaşmıyordu. Gördüğüm detayla silahımı indirip yanına gittim. Gülüp elindeki silahı aldım ve altını çevirip gösterdim.

"Boş bir şarjörle mi beni vuracaksın? Ha bide. Bidahakine emniyetin açık olduğundan emin ol. Benim kardeşim bile silah temizlemesini biliyor." yüzümü ciddileştirip arkasındaki ona ait korumalara döndüm.

"Küçük bi çocuğa silah kaptıracak kadar aptal mısınız?" başlarını önlerine eğdiler. Neden? Çünkü haklıyım. Arabama dönüp Derin Hanım'ı eve bırakmak için arabayı çalıştırdım.

"Adı neydi?"

"Seni ilgilendirmez."

"Zirve Hanım rapor bekliyor."

"Benim korumamsın ve ablama bunun hakkında bir şey dememeni söylüyorum"

"Emirleri ablanızdan alıyorum."

"Hala benim korumamsın"

"Ben sizin için görevlendirilmiş ablanızın korumasıyım. Emirler ablanızdan alıyorum" derin bir nefes alıp bir şey demedi.

"Adı?"

"Cenk."

"Soyadı?"

"Kanay..."

"Ablanız çok sinirlenecek"

"Bu benim suçum değildi! Kendisi durmadan benimle uğraşıyor!"

"Ne yapıyor mesela?"

"Psikoloğum değilsin! Oturup sana okul hayatımı anlatmayacağım!"

"Tamam kendim öğrerim. Eve geldik buyrun." arabadan inip onun da kapısını açtım.

"Eğer okula bir şey sorarsa-" lafını böldüm

"Eve geldik Derin Hanım. Buyrun!" onu azarlamamıştım tabiki ama sesimin sert çıkmasına dikkat ettim.

Bakalım Kanay'ların en küçük varisinin yediği haltı ablan nasıl karşılayacak.

****

Yayın saati; 12.28