This One shot is my entry to WWAR's one shot activity "Ipaliwanag ang umaga" this was originally written in tagalog but i prefer it to be Taglish so.. Please anticipate hihi. Teka noseblood hahahaha.
Nainsfires (lol yoongi) ako sa Blossom tear by LeoxLyn. Sa mga nakapanood na ng MV na 'yun, you probably know where this is going.
/Sleep well, Darling/
---
"Ayoko na, pakawalan mo na ako"
"Ano bang nagawa kong mali? Bigyan ko ako ng dahilan, bigyan m---
"May mahal na akong iba!"
"W--what do mean?"
"Can't you see? I don't love you anymore. So just please, please let me go and stop suffocating me"
"Lilia no, don't leave me-- No stop.
"Im sorry, Adriel"
Nagising ako na humahangos at hawak ang dibdib ko. Sa pagdilat pa lamang ng mga mata ko ay agad kong ibinaling ang ulo ko sa kaliwa ko at hinanap siya sa paningin ko.
Agad na kumurba ang ngiti sa aking labi nang makita kong nasa tabi ko lang siya at mahimbing parin na natutulog.
Itinaas ko ang kulay pulang kumot hanggang sa may dibdib niya.
Napabuntong hininga ako habang pinagmamasdan ang perpekto niyang muka.
It was a dream...
A dream not far from reality.
It all happened yesterday..
Yesterday..
She almost left me for someone else and i don't know the reason why she want to do so..
Ano nga bang dahilan at naisip niya akong iwanan? Saan ba ako nagkulang? Ibinigay ko na sa kanya ang lahat. Money, Dresses, jewelry and even more.
Hindi ako nagkulang, lahat ibinigay ko para lang sa kanya at hindi ko maipagkakailang na nagkulang ako sa pagmamahal.
I love her.
Yes, i love her so much even though she loves me less..
Did she really loved me?
Marahas ko nalang na nasapo ang ulo ko habang umiiling iling at pilit na kinakalimutan ang pangyayari ng nakaraan.
My thoughts are killing me..
Hindi ko maintindihan..
Bakit?
Bakit nakaya niyang gawin ito sa akin?
"I love you Adriel and i promise you this. I will never leave you"
"Promise! Ikaw lang talaga!"
"I'm yours Adriel, don't doubt me okay? I love you"
Are those just empty promises?
Lies..
Such beautiful lies..
Muli kong ibinaling ang tingin ko sa kanya at sa hindi malamang dahilan ay nawala lahat ng sama ng loob ko nang makita ko ang napakainosente niyang muka habang tulog kahit nasisinagan na ng araw ang kanyang mga talukap. I really can't stand this woman, she's like my inner peace..
"Kahit papaano naman naging masaya ka sa piling ko diba? Lilia?" sambit ko kahit na alam kong hindi niya ako naririnig.
Habang hinahaplos ko ang buhok niya na humaharang sa muka niya ay may narinig ako na parang isang matinis na paulit ulit na tunog na nagmumula sa labas ng bahay ko.
Tumayo ako sa kinahihigaan ko at dumungaw sa bintana kung saan nagmumula ang sinag ng araw.
Cars..
Red and blue..
Lights..
Ito agad ang nakapukaw sa akin ng pansin bukod sa mga taong nakapaligid sa bahay namin.
Hindi ko alam pero, wala akong naramdamang takot nang nagsimula ng maglakad patungo sa bahay namin ang ilang mga lalaki na nakasuot ng magkakaparehas na uniporme...
Alam na nila..
I think i know where this is going..
Sumulyap ako sa kanya at muling lumapit sa kinahihimlayan niya.
Ang kaninang kulay puting kama ay halos maging pula na rin gaya ng kumot na nakayakap sa kanya.
I know that what i've done is insane but...
Atleast, you're still mine..
Only mine..
Hinawakan ko ang kamay niya na ngayo'y kulay asul na ang dulo ng mga daliri.
Inilagay ko ito sa aking pisngi at naramdaman ko ang lamig nito.
And for the last time, i kissed her forehead...
"Im sorry, Adriel"
"No!"
"Teka, Adriel anong ginagawa mo!? Saan mo ako dadalhin? Bitawan mo ang braso ko!"
"Adr--Adriel anong.."
"Bitawan mo yan Adriel. Wa--wag mong gawin 'to"
"This is the only way.."
"What are you saying? Put the knife down Adriel!"
"Sorry, Lilia"
"N-no! Sto---"
Yesterday...
She almost left me for someone else and i don't know the reason why she want to do so..
So...
I let her have a taste of the eternal sleep...
I killed her..
"Itaas mo ang iyong mga kamay!"
Nagising ang diwa ko nang may sumigaw.
Nilingon ko ito at tumambad sa akin ang mga nakaunoporme na mga lalaki at lahat sila ay tinutututukan ako ng baril.
Nakapasok na pala sila ng kwarto ko ng hindi ko namamalayan.
Sinunod ko ang iniutos nila at nagpadala nalamang sa paghigit nila sa akin nang maposasan na nila ako.
Everything was a rampage but it's funny how all my senses are only focused to this sleeping beauty.
I let out a smile..
Palayo na ako ng palayo sa kanya at nararamdaman ko nalamang na tumutulo na ang mga luha ko pababa ng mga pisngi ko. Pero hindi ko parin mapigilan ang ngumisi..
Sleep well, Darling...
