Two

37 3 0
                                    

╭──────༺♡༻──────╮

Tumingin ka kela Senju at Yuzuha kaso mukhang magkapartner na sila 'peyk prend hmp, charut' sabi mo sa isip mo. Naghanap ka pa sa classroom ng mga pwede mo partneran.

"Looks like everyone has their own partners" you heard someone with a deep voice talk behind your back.

Bigla kang kinabahan nung marinig mo yun at dahan dahan kang lumingon sakanya 'mahal ko pa po buhay ko parang awa mo na'  bulong mo.

Nakita mo na si Ran pala yung nagsalita.

"Ahaha oo nga e, lahat sila may kapartner na. Yawa naman kasi si ma'am bakit hindi pwede mag tatluhan"

"Haha yeah, but either way I'm still at disadvantage"

"Manonosebleed ako sayo"

"I'm sorry" he chuckled.

"Hay, gusto moba maging magpartner? Tutal...wala namang ibang available" alok mo sakanya.

"Hm, yea sure whatever" he put his hands in his pocket and went back to pack his things. "So want to start talking about what we're gonna do? You know para mabilis matapos" he added.

"Aba anak namputa marunong ka naman pala magtagalog, hindi mo agad sakin sinabi" you walked towards him "pero G ako, san ba natin paguusapan?"

"I'm not allowed to wander around that long, so is it ok if sa apartment ko nalang?" He replied.

"Ha? Umm, sige nalang. Teka hintayin moko magsasabi lang ako sa mga kaibigan ko" he just nodded and tumakbo ka kila senju at yuzuha para magsabi na hindi mo sila makakasabay umuwi.

▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱

"Um, Ran.....first time kong makakasakay sa motor ahaha" kinakabahan mong sinabi sakanya.

"Really? Well then there's a first time for everything" he grinned. "Hop on"

Pasakay na si y/n sa motor kaso bigla syang natapilok, madadapa na sana sya kaso before you hit the groung, you felt someone hold your back avoiding you from falling.

Bigla kang napatayo nang narealize mo na sinalo ka ni Ran, you fixed your uniform while looking like a potato. "Thank you, sorry" sabi mo at sumakay kana sa motor.

"Kapit" he said. Hindi mo alam kung saan ka kakapit kaya niyakap mo nalang sya sa likod. "Hold on tight" he started the engine tapos umandar na, mabilis yung pagtakbo ng motor, humigpit yung yakap mo sakanya sa takot "HOY BAGALAN MO NAMAN!! ANO 'TO BYAHE PAPUNTANG LANGIT?!" Sigaw mo.

'alam ko naman na mamamatay ako pero wag naman sana sa ngayon huhu' you thought.

"We're here" Ran said while taking his helmet off from his head, you hopped off the motor and looked at the building in amusement.

"Dito ka nakatira?" tanong mo sakanya, he just nodded. "Susyallllll ha" you added.

"Let's go" you followed him as the two of you entered the building. Both of you went inside the elevator.

"Here" Kinuha ni Ran ang susi ng apartment complex nya sa kaniyang bulsa at binuksan ang pinto. Pagkapasok mo sa loob ay lubusan kang namangha dahil sobrang laki at ganda nito.

"Wowwww, sino kasama no dito?"

"No one, I live alone" napaisip ka bigla sa sinabi nya....

"teka, IKAW LANG MAGISA? LIKE IKAW LANG??? SA LAKI NETO IKAW LANG?!"

"Oo, tone it down" he chuckled.

"Ayy peace" you smiled.

'shutakels, hindi kaya mamamatay tao 'to? Kasi sya lang naman magisa tapos ganito kalaki haha.'

-flashback kanina sa school-

"oi, pupunta ako sa bahay ni mr matapobre, i-on ko yung location ko ha. Kapag hindi na ako nakabalik ng buhay kayo na bahala." Sabi mo sa mga kaibigan mo.

"Grabe naman y/n, hindi ko alam kung matatawa ba ako or what" reply ni Yuzuha.

"O sige, titignan nalang namin" sagot ni senju

"Salamat ah, osya bye!!"

"Ingat ka y/n"

-end of flashback-

'buti nalang talaga sinabihan ko sila' you thought.

"Y/n" Napatalon ka sa gulat ng tinawag ka ni Ran "you looked so tense...haha don't worry I'm not a serial killer or something" he reassured you.

"H-ha? H-hindi ko iniisip yan anokaba!" He raised a brow at you "... Talaga ba?" He nodded "siguraduhin mo lang"

He guided you towards the living room and you sat down at the large and soft sofa. Your sight wondered around the house.... For a boy the house was surprisingly clean.

He went back at the table holding 2 cup of tea's in his hands. He placed both of theof the tea at the table.

"Salamat"

"No prob, sooo what're we going to do?"

"Marunong ka ba magpaint?"

"Not really" He answered

"Ah, so gawin nalang natin is yung book?"

"Pwede"

"Ah so ok na" you sipped the tea "hoi yawa ang sarap!!"

"Really?" You nodded "aha thanks, glad you like it. So Y/n do you like painting?" He asked

"Hmm, hindi ko sya like kasi love na love ko ang pag p-paint, kaso hindi ako makakapaint eh"

"And why is that?" Ran questioned

"Um, wala kasi akong pera pambili ng materials. Tapos ayoko rin namang manghingi kela mama ko kasi ayun minsan kinukulang na pang ulam namin."

"Ah I see... I'm sorry"

"Hoy wala yun ano kaba" sabi mo saknya "alam mo hindi ka naman pala masamang tao"

"Hm? What makes you think I'm a bad person?"

"Mga chikading alam mo yun chika chika ganun"

"And naniniwala ka dun?" You nodded. "Ah, well I wont blame you for believing those. I mean I'm a delinquent after all and I beat the living shit out of people who disrespects me"

Bigla kang napaatras sa sinabi niya "don't worry I won't beat you" he chuckled.

"Buti naman HAHAHA, alam mo we should be friends"

He was shocked at what you said "oh bakit ka ngulat?"

"Nothing it's just, it's my first time hearing you speak english"

Tumawa ka sa sinabi nya and so did he "lokaret, marunong rin naman ako kahit papano"

"HAHAHA yeah yeah, you're quit a fun person. Sure let's be friends" he smiled.

'ngumingiti rin naman pala 'to'

Y/n and Ran spent the rest of the afternoon talking and laughing with each other.

"Osya mag gagabi na, kailangan ko nang umuwi."

"Ah okay, hatid na kita sa pinto" tumayo kayo sa kinauupuan nyong dalawa at pumumta sa pinto. Nagb-bye ka na kay Ran at umalis.

-phone ring-

"Hello kuya"

𝑻𝒐 𝒃𝒆 𝒄𝒐𝒏𝒕𝒊𝒏𝒖𝒆𝒅...

╰──────༺♡༻──────╯

Dying Desire's || Ran Haitani X ReaderTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon