Dying Desire's

40 4 1
                                    

╭──────༺♡༻──────╮

"Ran"

You entered inside the room, and napaiyak ka nanaman bigla nang makita mo si Ran. Unconscious, maraming tubes na nakaconnect sakanya and...
.
.
.
.
Bald, he's wearing a head cap tho. Lumingon ka at tumingin kay Rindou na naglalagay ng tubig sa baso.

"When kuya wakes up, ipainom mo sakanya tong medicine" Rindou said as he handed you the medicine with the water. "Tagal na syang hindi umiinom ng gamot" he added.

For somewhat reason you felt a little guilty kasi naisip mo na everytime na oras na paginom ni Ran ng gamot kasama mo siya.

You sat at the chair beside Ran's hospital bed as you held his hands intertwining it with yours. Tears fell from your eyes to your cheeks. Lumabas na si Rindou sa hospital room para mabigyan kayo ng space.

Konti konting bumukas ang mata ni Ran at natuklasan ka na umiiyak sa tabi niya habang magkahawak ang mga kamay nyo.

"Y/n" sabi niya ngunit mahina lamang ang pagkakasabi niya neto.

Umangat ang ulo mo at biglaan mong pinunasan luha mo and replaced it with a smile. "R-ran, gising kana haha. Oh uh teka ha wait" tumayo ka at pumunta sa table na pinaglagyan ng gamot ni Rindou.

Bumalik ka at pinainom ito sakanya. "Why are you here y/n? 'di ba dapat nasa pinas ka?" Sabi ni Ran habang iniinom yung gamot.

"Pumunta ako dito para sayo Ran, bakit-" tumigil ka sa pagsasalita kasi pinipigilan mong umiyak uli. "B-bakit hindi mo sakin dinabi agad?" Tuluyan nang bumagsak ang luha mo. "Eto ba yung Rason kung bakit ayaw mo na sakin ipahawak yung buhok mo?" You added. Napatingin si Ran sa kamay nya at nag nod.

"Y/n I- I'm sorry. I'm sorry I didn't tell you, I'm sorry I made you worry, I'm sorry that you have to miss classes because of me, because you're here in Japan. I'm sor-" he started to sob, he didn't want you to see him cry nor weak but what else can he do?

Now that you've seen him in the hospital with tubes all over him, oxygen to help him breath, there is no way to hide the fact that he has cancer anymore.

"Those day's na absent ako, I had chemotherapy sessions, checkups, sometimes I didn't go to school kasi nahihirapan na ako. I tried, pero pinto palang bumibigay na ako." Napakwento si Ran.

Patuloy parin ang pag luha mo habang nakikinig sa nga sinasabi niya. "Y/n, don't cry." He smiled as he wiped your tears.

"Pano? Hindi ko kayang makita ka na ganito, promise me Ran na gagaling ka" you said even though deep down you know na hindi na mangyayare 'yon.

"I promise" Ran promised. The two knew that what they said was stupid, they both know na hindi na tatagal si Ran, na in the near future ay mawawala na sila sa piling ng isa't isa, they both knew it very well, ayaw lang nilang paniwalaan ang totoo.

"Y/n" Ran called whilst holding your hand, you looked at him and hummed as a response.

"I wanna go out, sa garden." Nagtaka ka "bakit?"

"Y/n buryong buryo na ako dito sa loob ng kwarto na 'to, just put me sa wheelchair" you noded, lumabas ka nung kwarto at nanghingi ng assistance sa mga nurse. After ilagay si Ran sa wheelchair at sinabit yung mga tubes sa sabitan, pumunta na kayo sa Garden.

Dying Desire's || Ran Haitani X ReaderWhere stories live. Discover now