2 buçuk ay sonra...
Herşey yerli yerine girmiş ve biz bulut'um la çoğu sıkıntılarımızı aşmıştık birbimizde hesaplarımız dahi vardı yine sıradan günlerimizden birindeydik bulut işte ben ise okul derslerimi yapıyordum evet okullar açılmış hatta sınav telaşları yavaştan başlamıştı bile derslerimi yaptıktan sonra yatağıma uzandım ve elime telefonumu aldım
3 ay olacaktı neredeyse imkansız dediğim çocukla 3 ay olacaktı öyle 3 ay deyip geçmeyin küçücük 90 güne neler sığdırdık bir bilseniz ne acılar ne mutluluklar ne çaresizlikler sığdırdık bir bilseniz ama herşeye rağmen beraberdik herşeye rağmen Bulut'un yağmuruydum...
İnstegram a girdim ve gezinirken Mehmet'in hesabına girmek istedim
Girdim ve bir Arkadaşı ile olan mesajları merak edip okumaya başladım mesajın en üstenden aşağıya doğru inerken bir fotoğraf gördüm Bulut'un arkadaşına attığı bir fotoğraf gördüm fotoğrafta bir kız var gibiydi yaklaştırdım evet evet bir kız vardı telaşla fotoğraftan çıkıp ne için attığını öğrenmek istedim yazışmaları yavaş yavaş okuyordum yavaş yavaş da doluyordu gözlerim bu kı- bu kız Bulut'un eski sevgilisiydi ve bulut bunu arkadaşına atmıştı ne benim Bulut'um eski sevgilisini arkadaşına atmıştı iyice aşşağılara inmeye başladım her indiğimde bir kez daha pişman oldum. Kızın adı elifti ve ne kadar değişip güzel olduğunu konuşuyorlardı ekran görüntüsü alıp çıktım hesaptan hemen bulut a attım ve hesap sorar bir tavırla bu ne diye sordum sormakla kalmadım tabi tutamadım kendimi ve mesajlarımı ard ardına sıraladım
-"Ne bu söyler misin"
-"inanmıyorum sana ya"
-"sen nasıl böyle bir insan oldun söyle İnanmıyorum buraya kadar ya buraya kadar ben birdaha güvenemem sana sen ne yaptın."
Göz yaşlarım durmak bilmeden akıyordu yazmaya devam ettim
-"ben sende ilklerimi yaşadım ilk defa aşık oldum ilk defa sevdim ilk defa sevildim ilk defa böyle mutlu oldum ilk defa birine güvendim İLK İLK İLK herşeyde ilktin sen benim ilklerimdin ama şimdi bittin bende bittin bulut buraya kadar ya yaşanmış bitmiş herşey buraya kadar istemiyorum gerçekten yazık oldu sana bana bize çok yazık oldu özür dilerim...
Çevrimiçi çevrimiçi çevrimiçi 𝑦𝑎𝑧𝚤𝑦𝑜𝑟...
-"yağmur dur dinle beni bi lütfen"
"Bırakma beni nolur"
"Yalvarırım yapma bunu"
"Ben toparlanamam anlıyor musun"
"Ben sensiz yapamam"
Bulut'un yazdığı her bir mesajda bir kez daha ağrıyordu kalbim artık odanın bir köşesine sinmiş deli gibi ağlıyordum.
-"bitti bulut" zor aki yazdığım mesaja bakın "bitti bulut" titreyen ellerimle anca bu kadar uzun bir mesaj atabilirdim.
Çevrimiçi 𝑦𝑎𝑧𝚤𝑦𝑜𝑟...
-"bitmemeliyiz"
"nolur beni dinle bir şans ver"
"Beni sevmeyi bırakma lütfen"
"Sana ihtiyacım var yağmur"
"Bulut'un yağmura ihtiyacı var..."
Söylediği her sözde sizi biraz daha kalbinden vuran birini düşünün her söylediği sözde sizi bir kez daha yerle bir eden birini...
-"seni sevmeyi değil"
"Seni bırakmak zorundayım"
Gökyüzü ağlıyordu yağmur ağlıyordu her bi satırda her bir dizede bir kez daha yıkılıyor bir kez daha güçsüzleşiyordu Bulut'un yağmuru...
-"bak yalvarıyorum yapma gitme"
Bulut'un yapma gitme demesine artık sabrım kalmamış sinirle telefonu elime alıp mesaj yazmaya başlamıştım.
-"ben ne yapacağım ya hı ben ne yapacağım"
"Kafayı yiyeceğim yemin ederim"
Sinirle öfkeyle mesaj atarken telefonum titredi
Yağmurun bulutu arıyor...
Aramayı reddedince bulut ses atmaya yönelmişti attığı sesleri bir bir dinledim dinlerken kalbimde olan sancıyı size nasıl tarif edebilirim bilmiyorum o çaresiz halimde bile onun sesinin ne kadar üzgün olduğunu düşünmem kafayı yediriyordu bana yazmaya devam ettim.
-"bu halimde bile sesin yerle bir ediyor beni"
Tekrar telefonum çaldı
Yağmurun bulutu arıyor...
Açmaktan başka çarem kalmamıştı ne mesaj yazacak ne mesaja bakacak gücüm kalmıştı açtım...
Çaresizce ağlarken Bulut'un söylediklerini duyamıyordum bile duyduğum tek şey.
-"ağlama yağmur açıklamama izin ver kurban olurum ağlama dayanamıyorum senin ağlamana dayanamıyorum içim gidiyor yapma" bu sözleri duyduktan sonra iyice bıraktım kendimi bağıra bağıra ağlıyordum ara sıra bayılacak gibi sakinleşiyor sonra herşeyi tekrar hatırlayıp ağlamaya devam ediyordum...
"Biz seninle sonsuz oluruz diye düşünmüştüm" diye mırıldandım
-"öyle olacağız zaten lütfen" diye cevap verdi bulut sert ve donmuş sesimle
"Hayır" dedim
Derin bir sessizlik oldu ve bu sessizliği bitmiş sabrımla ben bozdum.
-"bitti ya sen naptın"
"Sen bizi heba ettin"
"Bizi bitirdin sen"
"Biz çok güzeldik ya"
Boğazım düğüm düğüm olurken zor aki konuşuyor sessiz çığlıklar atarak ağlamaya devam ediyordum bulut konuşmaya devam etti.
-"tam ümidimi kaybetmişken seni buldum"
"Allah'ını seversen gitme nolur"
"Bırakma beni Bulut'un yağmuru"
Canım o kadar yanıyordu ki çaresizdim o kadar çaresizdim ki konuşmaya şunları söyleyerek devam ettim.
-"duymak için herşeyi yapacağım sesini duymak istemiyorum"
Bulut telefonda resmen çıldırıyordu o bir yanda ben bir yanda ap ayrı ağlıyorduk bulut bir anda girdi konuşmaya.
-"nerdesin sen evde mi yanına geliyorum"
"Hayır" diye bağırdım telefonda...
Yarım saat sonra...
Az da olsa sakinleşmiştim hala bulut ile konuşuyorduk birden girdi araya
-"şuan 2 saat önceye dönmeyi o kadar çok istiyorum ki..." Devam ettim bende
-"hayat insanlara kabuslar sunuyor bazen..." Bulut devam etti
-"sanki şuan bir kabustayım uyanınca herşey geçecek"
"Kabustayız demi lütfen öyle olsun"
"Yarın buna inanmayalım falan olmaz mı?" Dalga geçer gibi bir tavırla
-"olur unuturum yarım saate ne var ki"
"KAÇIP GİTMEK İSTEDİĞİM ÇOK ZAMAN OLDU. MESELA BULUTLARA DA DOKUNMAK İSTİYORUM AMA ELİMDE DEĞİL..."
