2 hafta sonra...
bulut ile 2-3 gündür doğru düzgün konuşamıyorduk bile Bulut'un işlerinin yoğunluğu benim okulda yorulduğum için erken uyumam gibi durumlar yüzünden çok sık konuşamıyorduk günlerden Çarşamba...
Okuldan çıktım eve geldim ve hemen elimi yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi değiştirdikten sonra yatağıma uzandım bulutla birbimize komik videolar atıyor randomlaşıyorduk bir an duraksadım ve yüzümdeki saf gülümseme gitti ve o an anladım ki bulut benim hayatıma girmiş en güzel insandı hayatın bana verdiği en güzel insan en güzel hediye bir kez daha anladım ki onunla yaşadığım saçma şeyleri bile hep özlüyorum... Mesaj yazmaya başladım bulut'a.
-"biliyor musun eğer birgün ayrılırsak randomlaşmamızı bile özleyeceğim..."
-"biliyor musun birgün bizi yalnızca ölüm ayırabilir..."
Cama düşen bir damla yağmur ile kaldırdım kafamı. gökyüzü bile ağlıyordu ama bu sefer mutluluktan...
Şimdi yağmurlar bulutlara sığınmıştı ve bulut yağmuru çok özlemiş yağmur ise Bulut'a hasret kalmıştı...
Belkide gökyüzü bizim içindi belki bizim için ağlıyordu tüm gökyüzü bizimle mutluluğumuzu paylaşıyor mutluluktan ağlıyordu...
Ve ben biliyordum ki birgün yağmur damlaları bulutlara esir olacaktı...
İşte o zaman gökyüzüyle hesaplaşacak gerçekten ağlayacaktık...
Bulutla konuşmaya devam ediyorduk akşam yemeğimi yemiş koltuğa yerleşmiştim telefonumu aldım ve bulut'u en son ne zaman aradığıma baktım 2 gün önce...
En son 2 gün önce aramıştım bu değil ama asıl içimin gittiği ne biliyor musunuz arama geçmişinin kenarında yazan "cevapsız çağrı" yazısıydı ekran görüntüsü aldım ve bulut'a attım ve mesaj yazmaya başladım.
-"bak en son seni ne zaman aramışım onda da açmamışsın ve kaç gündür konuşmuyoruz..."
Bulut yazmaya başladı
-"ses atıyoruz birbimize müsait olamıyorum özür dilerim birtanem"
Oda doğruydu anlayışlı olmam
gerekiyordu ama artık onu çok özlüyordum ve dur durak bilmeden yazmaya başladım.
-"ama ben çok özlüyorum artık seni gerçekten çok özlüyorum
"Saatlerce konuşmayı özlüyorum uyumayı özlüyorum"
"Ben sürekli uyanıyorum geceleri"
"Saat bir buçuk üç araları birdaha uyuyamıyorum sesini özlediğimi hissediyorum"
"Gidiyorum eski attığın sesleri dinliyorum ama"
"Bilmiyorum neyse..."
Bazen sana çok zor gelen olayları titreyen sesinle insanlara anlatmaya çalışırsın ama boğazına birşeyler düğümlenir ya ağzımı bile açmamama rağmen boğazım düğüm düğüm olmuş yutkunamıyordum bile
Bulut yazmaya başladı.
-"kurban olurum sana. bak hayatım söz veriyorum herşey tekrar düzelecek sadece çok yoğun çalışıyoruz eve gece yarısı geliyorum seni uykundan uyandırmaya uykunu bölmeye kıyamıyorum sana kıyamıyorum bu ayı atlatalım söz veriyorum düzelecek sadece sabretmemiz gerek güven bana elimden geleni yapacağım yoksa ben seninle konuşmak senin sesini duymak istemez miyim hiç yemin ederim senden çok istiyorum yemin ederim seni çok seviyorum kendini yıpratmanı üzmeni istemiyorum lütfen dikkat et sıkma canını güven bana düzelecek..."
Bulut'un yazdıkları içimi fazlasıyla rahatlamıştı. bana güven dedi bende ona güvendim safmıydım yoksa ona güvenmek mi istiyordum bilmiyorum ama ona güvendim...
Saat 22.00 olmuştu bile yarın okul vardı tamda buluta mesaj atacaktım ki o biraz benden hızlı davrandı.
-"Yarın okul var hadi artık yat ve uyu beni düşünme gece yarısı gideceğim eve. sakın bekleme sonra uykusuz gezersin ve ben bunu istemiyorum örtünü kafana kadar çek açık yer kalmasın hava soğuk üşüme dikkat et örtün açılmasın sakın ve asla unutma seni herşeyden çok seviyorum ve asla bırakmayacağım söz veriyorum iyi geceler tatlı rüyalar yağmurum seni seviyorum"
Hayranlıkla okudum mesajı Bulut'un bana olan ilgisi fazlasıyla dikkatimi çekiyordu onu çok seviyordum attığı mesajlarda da okuduğum her bir satırda emin oluyordum bundan ona aşıktım.
-"hemen yatıyorum ve uyuyorum örtümü kafama kadar çekiyorum açık yer kalmıyor dikkat ediyorum örtüm açılmıyor ve asla unutmuyorum beni herşeyden çok seviyorsun ve alsa bırakmayacaksın bende söz veriyorum seni asla bırakmayacağım iyi geceler tatlı rüyalar Bulut'um seni seviyorum"
-"BİLİYOR MUSUN EĞER BİRGÜN AYRILIRSAK RANDOMLAŞMAMIZI BİLE ÖZLEYECEĞİM..."
-"BİLİYOR MUSUN BİRGÜN BİZİ YALNIZCA ÖLÜM AYIRABİLİR...'
