6

92 13 57
                                    

ჯონგუკის pov*

ოთახში ვიჯექი და ჩვენს შეხვედრაზე ვფიქრობდი... უეცარი იყო, მაგრამ ის... ლამაზია. მალევე კარი გაიღო, იქიდან კი ისეთი ადამიანი შემოვიდა ვისაც არ ველოდებოდი...
მე_იუნგ? აქ რასაკეთებ?
იუნგი_სალაპარაკომაქ
მე_ამბოლოდროს ყველა რაღაცაზე მელაპარაკება...
იუნგი_ისევ შენთვის თორე მაგ დებილ თავში არაფერი შეგდის! ხოხედავ გითხრეს არ დაუახლოვდეო შენკიდე უკვე შევგიყვარდა_ჰაა? რეებს ბოდიალობს
მე_კაი რა! მეორედ ვნახე!
იუნგი_მაგ სარკესთან რატო მიხვედი? დაგინახე როგორ უყურებდი.
მე_შენ მაგდროს პიანინოს უკრავდი ამიტომაც ნუ იტყუბი
იუნგი_და იქნებ მაგ სულელ გოგოს გამოვყევი რო ამელიას არ გადაყროდა სადმე? ხოდა ისიც იცი რო ეგ სარკე ჩემი შექმნილია, ამიტომ მშვენივრად დავინახე ყველაფერი
მე_უნამუსო ადამიანიხარ. და მანდედან დაასკვენი რო მომწონს?
იუნგი_არა. მას არუნდა შეხვედროდი სანამ დრო არ მოვიდოდა. მაგრამ შენ ოთახიდან გამოხვედი და მასთან მიხვედი.
მე_კარგად მიცნობ
იუნგი_5 წელი ცოტა არაა.
მე_ხო... ხვალ გადის არა?
იუნგი_კი... რასვაპირებთ?
მე_ამელიას დავითამხმებ, სადმე გავიდეთ_იუნგიმ ჩაიცინა, ადგა და ოთახიდან გავიდა...
მე ისევ ლილეზე ფიქრი დავიწყე. ჯიუტი ჩანდა, მაგრამ მართლაც ლამაზია... მუქი წაბლისფერი თმა, სიმაღლეში დაბალია, საყვარელი დიდი თვალები და ლამაზი ტუჩები. და ახლა ამაზე რატო ვფიქრობ?!

მინჯის pov*

მე_ბოლო თოკიც დააა მზადაა._დონჰიუნს გავხედე
მე_როგორც კი ლილეს თავიდან მოვიშორებ, შენც მას მიყვები! არცერთი მჭირდებით, უსარგებლოებიხართ!
ლილე არ უნდა ამეყვანა იმ დღეს, როცა საცოდავად ჩემს სახლთან დატოვეს. მისთვის შესანიშმავი სასჯელიმაქ.
ლილე, დამიჯერე მალე ჯონგუკი შენი ცხოვრებიდან გ.ა.ქ.რ.ე.ბ.ა.

ლილეს pov*

როგორც კი გავიღვიძე, მოვწესრიგდი და იმ ტყისკენ გავეშურე, სადაც ძველად ამელიას შოუ იმართებოდა... ცივა... ნისლიანი ამინდია.
უცნაურია, მაგრამ კაია რო არ ბნელა...
ვცდილობ მასზე მეტი გავიგო.

MY HUMAN DOLLUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum