7

107 14 36
                                    

ავტორი pov*

ამელიამ გაიღიმა და კარებს გაეცალა
ამელია_ ჭკვიანური გადაწყვეტილებაა
ჯინჰო_ რაგინდა ჩემგან
ამელია_ გეგმა, აზრი, გზა თუ როგორ მოვიშორო ლილე თავიდან
ჯინჰო_ მე რაშუაშივარ?! არგეყო რო ჩემი ოჯახი უმოწყალოდ ამოხოცე? თუნდაც იური!
ამელია_ კარგი რა! ხოიცი რო ეს თქვენთვის გავაკეთე_ ჯინჰომ ამელიას იმედგაცრუებულმა შეხედა
ჯინჰო_ მე არვიცი როგორ დაგეხმარო
ამელია_ კარგად დაფიქრდი. ნებისმიერი რამ._ ჯინჰო ჩაფიქრდა
ჯინჰო_ არის ერთი რაღაც.... მაგრამ ამისთვის-
ამელია_ ვიცოდი! ვიცოდი რომ გზა იქნებოდა!
ჯინჰო_ ამისთვის საყვარელი ადმიანის დათმობა მოგიწევს...
ამელია_ რა?
ჯინჰო_ საყვარელი ადამიანის გული... მაგრამ გაგიჭირდება, ის ხომ არგყავს
ამელია_ რისთვის? რაუნდა გავაკეთო?_ ამელიამ კაცის სიტყვებს არ მიაქცია ყურადღება
ჯინჰო_ ლილეს მარიონეტად გადაქცევა დაიწყე ხომ? არსებობს გზა, რომ ის არა ადამიან მარიონეტად, არამედ მხოლოდ ხის პაწაწინა მარიონეტად გადაიქცეს...
ამელია_ მაწყობს! ეს უკეთესია!
ჯინჰო_ მტრის სისხლი, დის ძვალი, ერთგული მსახურის სხეულის ნაწილი და....
ამელია_ საყვარელი ადამიანის გული.
ჯინჰო_ მართალია. ამ ყველაფერს ლილეს თმის ღერი სჭირდება
ამელია_ ეგ ყველაზე იოლი მოსაპოვებელია
ჯინჰო_ ჩემს ოჯახს აღარ გაეკარო!!!
ამელია_ უი... მართლა?..._ მან მაცდურად გაიღიმა
ჯინჰო_ რა გააკეთე?!
ამელია_ ისეთი არაფერი.... წეღან დიდი ხანი მქონდა მუშტი შეკრული_ და გაიცინა. ჯინჰო კი სწრაფად შევარდა მირიანის ოთახში, სადაც მხოლოდ მისი უსაყვარლესი ცოლის ცივი სხეული დახვდა..
ჯინჰო_ ღმერთმა დაგწყევლოს კიმ ამელია!!!_ ბოლო ხმაზე დაიყვირა და ტირილი დაიწყო, მაგრამ ამელია იქ უკვე აღარ იყო...
.
.
.
ამელია სახლში მისვლის თანავე ჯონგუკს გადაეყარა...
ამელია_ არ გელოდებოდი. რახდება?
ჯონგუკი_ დღეს გარეთ გასვლა გვინდა
ამელიქ_რატო? აა უი. უკვე 5 წელი გავიდა არა?_ გაიცინა
ამელია_ როგორ ვამაყობ ჩემი თავით
ჯონგუკი_ ამიტომ იცოდე
ამელია_ ოუ მე არ დაგთანხმებივარ._ გამომწვევად შეხედა
ჯონგუკი_ რაგინდა ჩემგან?
ამელია_ მალე გაიგებ უბრალოდ უნდა დავრწმუნდე რომ შეასრულებ_ ისევ გაიღიმა
ჯონგუკი_ გააჩნია.
ამელია_ კარგი. დღეს ისედაც სახლში უნდა ვყოფილიყავი_ ჯონგუკისთვის ეს დღე მნიშვნელოვანი იყო, ამიტომ ამ შანსს ხელიდან არ გაუშვებდა
ჯონგუკი_ მოიცადე! თანახმავარ
ამელია_ გაუტეხელი ფიცი დადე
ჯონგუკი_ მასეთი რაარის? ასეთი სერიოზულია? მაშინ არვარ თანახმა
ამელია_ უბრალოდ მინდა დარწმუნებული ვიყო, რომ აასრულებ._ ჯონგუკმა მას ეჭვის თვალოთ შეხედა, მაგრამ შემდეგ ხელი ამელიას ჩაკიდა
ჯონგუკი_ კმაყოფილიხარ?
ამელია_ თანაც როგორ._ ჯონგუკი უნდა წასულიყო როცა
ამელია_ გილოცავთ. აბა გაერთეთ._ ჯონგუკმა სიმწრით ჩაიცინა და გვერდი ჩაუარა

MY HUMAN DOLLDonde viven las historias. Descúbrelo ahora