ငါလေးကတာဝန်ကျေတဲ့ဇနီးလေးနဲ့မေတ္တာရှင်မိခင်ဖြစ်လာတယ်[ဘာသာပြန်]

*61* ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကဒီလောက်နူးညံ့နိုင်လို့လား

ကျိုရွှီဂိုဏ်းက ဟိုင်ရှန်းမြို့ရဲ့အနောက်ဘက်ပိုင်းမှာတည်ရှိပြီး တိမ်စိုင်တိမ်ညွန့်တွေနဲ့ဖုံးလွှမ်းနေလေသည်။ ဒါကြောင့် တောင်အောက်ခြေကနေတော့ ဂိုဏ်းရဲ့ခမ်းနားကြီးကျယ်မှုကို သိရှိနားလည်နိုင်မှာမဟုတ်ချေ။

ရုန်ယိ သိချင်စိတ်ကြောင့် လိုက်ကာစကိုဘေးကပ်ပြီး အပြင်ဘက်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အောက်ခြေမှာတော့ စိမ်းပြာရောင်တောင်တန်းကြီးတွေက တစ်ခုပြီးတစ်ခု စီတန်းလျက်ထပ်လျက်တည်ရှိနေကြ၏။ တစ်ချို့က တိမ်တွေကြားထဲထိုးဖောက်ဝင်ရောက်နေကြသလို..တစ်ချို့ကလည်း အဝေးကိုလွင့်မြောနေတဲ့ပုံသဏ္ဍာန်တွေရှိပြီး တစ်ချို့ကတော့ ပျံသန်းနေတဲ့နဂါးကြီးတွေဟန်..တစ်ချို့ကတော့ သတ္တဝါကြီးတွေလှဲလျောင်းနေကြသဏ္ဍာန်...စသဖြင့်ပုံသဏ္ဍာန်မျိုးစုံနှင့် ရေလှိုင်းတွေလိုမျိုးအဆုံးမရှိမြင်တွေ့နေရပြီး..ကောင်းကင်ရဲ့အဆုံးထိရောက်တော့မယောင်နဲ့ မြင့်မားစွာတည်ရှိနေကြလေသည်။

များစွာသောကျင့်ကြံသူတွေကလည်း သူတို့လှည်းဘေးကနေပြီး ဓားပျံတွေစီးနင်းကာ ဖြတ်ကျော်သွားကြ၏။ တစ်ချို့တွေက ကျိုရွှီဂိုဏ်းရဲ့ဝတ်စုံတွေကိုဝတ်ဆင်ထားကြပေမဲ့ တစ်ချို့ကတော့ တစ်ခြားဂိုဏ်းကဝတ်စုံတွေကိုဝတ်ဆင်ထားကြလေသည်။ သူတို့တွေက ကျင့်ကြံခြင်းအကြောင်းတွေပြောရင်ပြော မဟုတ်ရင် ဘယ်သူ့ဂိုဏ်းကပိုပြီးစွမ်းအားကြီးတယ်ဆိုတာကိုငြင်းခုန်နေကြ၏။ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့နဲ့ဘဲ သူတို့တွေ ကျိုရွှီဂိုဏ်းရဲ့ ဂိတ်ပေါက်ဝကိုရောက်ရှိလာခဲ့ကြတော့သည်။

ပုချီက လှည်းကိုထောင့်တစ်ထောင့်မှာဆင်းပြီးရပ်လိုက်သည်။
"ဆရာ ကျွန်တော်တို့ရောက်ပြီ"

"ကျွန်တော်တို့တွေက ကျိုရွှီဂိုဏ်းရဲ့တပည့်တွေချည်းဘဲကို..ကျွန်တော့်ကို ဆရာလို့ခေါ်နေတာက မသင့်တော်သလိုဖြစ်မနေဘူးလား"
ရုန်ယိသူ့ကိုပြောနေရင်းနဲ့ လှည်းအပြင်ကိုလှမ်းထွက်လိုက်ပေမဲ့ ယင်ကျင်းရဲ့က တားလာသည်။
"ခဏလေး"

ရုန်ယိ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်၏။
"ဘာလို့လဲ"

ယင်ကျင်းရဲ့ သူ့ခါးမှာဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ကျောက်စိမ်းခါးပတ်ကို ဖြုတ်ယူလိုက်သည်။
"ဒါကိုဝတ်ထားလိုက်"