Bugün bölüm yoktu ama bazı okurlarımın yoğun ısrarları üzerine kısa bir bölüm atmak zorunda kaldım yarına uzun bir bölüm sizi bekliyor 😘😘öpüldünüz canlar.
Bu kadar benzeyeceğimizi düşünmemiştim.
Onunla benim aramdaki tek fark çenesinin altındaki siyah küçük bir bendi. Dikkatli bakmadığın sürece belli bile olmuyor.
Boylarımız, kilomuz bile neredeyse aynı.
O da beni dikkatle inceliyordu. Ne diyeceğimi bilemedim. İkimizde konuşamadık.
Asonsörün sesiyle başımı kısa bir an çevirdim. Asansörden inen 4 erkek de Diyar ve bana bakıyorlardı. Aslan, Çınar Behram, ve Bedir sanki ilk defa bizi görüyorlarmış gibi dikkatle bize baktılar. Ayrı ayrı görmüşlerdi ama onlarda ilk defa yan yana görüyorlardı.
Tıpkı bizim bir birimizi ilk defa gördüğümüz gibi.
"Vay be ikiz gibi benziyorsunuz yenge."
Behramın konuşmasıyla tekrar Diyara baktım. İkiz olabilirmiyiz düşüncesi kafamda vardı ama inanmak istemeyen bir yanım vardı. Ama insan hiç tanımadığı birine bu kadar benzer mi?
Annemin elini sırtımda hissettiğimde başımı ona çevirdim.
" Babam nasıl nerede?"
"Şimdi yoğun bakımdan çıktı odaya aldılar. "
Az önce çıktığı odaya yürüdüm. Kapıyı aralayıp içeri girdiğim de babamı gözleri kapalı uyurken buldum.
Vücudunda kablolar öylece yatıyordu. İçeriye girdiğimde kapıyı kapattım.
Yanına vardığımda yanındaki sandalyeye oturup ellerinden tuttum.
Ellerindeki damarlar şişmişti. Çok zayıflamış çökmüştü.
Elinin üstünden narince öptüm.
"Babam ben geldim."
Gözlerimden art arda yaşlar süzüldü.
"Baba affet beni. Baba beni affet. Baba nolur gözlerini aç iyi ol baba."
Başımı omzunun yanındaki boşluğa koyup gözlerimi kapattım.
"Baba ben senin kokunu özledim ama sen ilaç hastane kokuyorsun. Ben senin kendi kokunu istiyorum. Baba nolur iyileş. Beni bırakma."
Kendimi çok önemli bir savaşın ortasında elindeki son kurşun bitmiş ölmek üzereyken onu kurtaracak bir sığınak bulmuş asker gibi huzurlu ve mutluydum. Bende sığınağımı bulmuştum. Alnımı omzuna yaslayıp gözlerimi kapattım.
Bir kaç saat sonra...
Kapının açılma sesiyle başımı kaldırdım.
Annem yanıma geldi.
"Kızım hadi sende perişansın eve git dinlen biraz."
Başımı hızla salladım.
"Kızım üstüne başını değiştir banyo yap uyu, rahatla öyle gelirsin. Baban iyi merak etme hatta yarın doktor eve çıkarta bilirsiniz dedi. Az önce uyandı seni görüp tekrar uyudu."
Kolumdan tutup beni kaldırdığında babamın yanaklarından öpüp odadan çıktım.
Kapının hemen karşısında tek başına oturan Diyarı gördüm. Benim kapıdan çıkmamla ayağı kalktı.
Ellerini bir birine sürtüp bana baktı.
" Konuşa bilir miyiz? "
Annemin kolumdan tutmasıyla anneme baktım.
"Şimdi sırasımı görmüyor musun halini."
Annemin elinden tuttum. Diyar'a hiç görmediğim sert bakışlarıyla bakıyordu.
"Anne sen babamın yanına git."
YOU ARE READING
Ağa'nın Deli Karısı (Kaçakgelin) Tamamlandı.
Action#tamamlandı. Merakla arkamı döndüğümde koridorun ortasında onu gördüm. Gözlerim ardına kadar açılırken dudaklarımda aralandı. Gözlerim, benimkinin aynısı gözlerine kaydı. Oradan saçlarına, burnuna yanaklarına, dudaklarına, her bir uzvuna uzun uzun...
