BERZAN GÜMÜŞ

14.bölüm

Bölüm şarkısı
Reynmen - pare
Ezhel - bul beni

Yazardan
________________________________

Düştüğünde kalkmasını bilmek lazım bazen.

Üstünde ki tozları silkeleyip yürümeye devam etmen lazım.

Ne kadar zor olursa olsun o yolda yürümen acını içine gömmen lazım.

Kırıldığın yerden çiçek açman güneşi karşılaman gerek bazen.

Gümüş için bir umut var mıydı yeni bir hayat için.

O da bilmiyordu bunu yaşamadan bilemezdi.

Nefes nefese kalmıştı kapıda ki Serranın varlığıyla.

Konuşmayı akıl edebildiği vakit zar zor konuşmayı başardı.

" Olmadı Serra yakışmadı çıkarıp geliyorum şimdi." Hala Berzanın kucağında durduğunu fark etti o an.

Kalkmak için hamle yapsada Berzan izin vermedi çatık kaşları ile Gümüşe bakıyordu.

" Tamam gülüm biz melekle üst kata ayakkabı bakmaya çıkıyoruz işin bitince sende gel."

Gümüş rahat bir nefes aldığı vakit sol göğsüne sıcak dudaklar kapandı.

Berzan sol göğsünü emerken sağ göğsüne de eliyle okşayıp sıkıyordu.

Gümüş elini dudaklarına kapatıp inlemesini susturdu.

Berzan önce sağ sonra sol göğsünü emmişti.

Öpüyor ısırıyor sonra da emiyordu.

Gümüş sessiz sessiz inliyordu bu adam başına belaydı.

Berzan en son Gümüşe sarılmış başını boynuna gömüp koklamaya başlamıştı.

" Yaktın beni güzelim yanacağız senin yüzünden." Berzan çakır gözlerini Gümüşün gözlerine dikti.

Uzanıp küçük küçük öpücükler bıraktı dudaklarına.

" Git artık ne olur bak birine yakalanacağız, sen ne arsız adamsın ya." Gümüş sinirle söylendi.

Berzan tek kaşını kaldırıp yüzüne baktı.

" Yakalanalım benim için sorun yok ben evlenmeye dünden razıyım sen ikna olmuyorsun."

" Ne olacağım be evlenmeyecegim seninle." Gümüş öfkeliydi.

" Hmm sence de şu an bunu söylemen ne kadar doğru.

Bacaklarını açmış kucağımda oturuyorsun.

Göğüslerin gözlerimin önünde yetmez gibi az önce agzımdaydı."