BERZAN GÜMÜŞ

28.bölüm

Bölüm şarkısı
Cem Adrian - kül

Yazardan
__________________________________

Bir sabah uyandığında değişmiştir artık tüm hayatın.

Evin değişmiştir yeni bir evdir artık ait olduğun.

Berzan başını boynuna gömmüş uyuyan karısının saçlarını kokluyordu.

Bu koku başkaydı onun için çok başkaydı.

Ev kokuyordu Gümüş aile kokuyordu Berzan için.

Berzan Demirhan onca evi olmasına rağmen evsiz bir adamdı.

Hiç sevilmemiş korkulmuş bir adamdı.

Şimdi parmağında yüzüğünü taşıyan bu kadın onun her şeyiydi.

"Bebeğim..yavrum...karımmm...
birtaneciğim... Uyan bebeğim hadi..." Berzan saçlarını öpüyordu.

Eli ince bel kıvrımını bulmuş hafifçe okşuyordu.

Bir eli saçlarına dolanmıştı dudaklarını teninden ayırmıyordu.

Başını eğerek Gümüşün boynuna sürttü burnunu.

" Yavrum sabah oldu." Bu sefer sakallarını sürttü tenine.

Gümüşün hafif sesli kıkırtısı doldu kulaklarına.

" Seni yerim yavrum hadi kalkalım." Berzan Gümüşün saçlarını kenara çekerek yanağına uzun bir öpücük bıraktı.

Geri çekilip karısının gözlerinin içine baktı.

" Günaydın." Gümüş tatlı sesiyle mırıldandı.

" Günaydın bal bebeğim." Berzan dudaklarına sulu bir öpücük bıraktı.

Gümüş yattığı yerden kalkarak yatakta oturur hale geldi.

Elleriyle saçlarını karıştırdı gözlerini ovuşturdu.

Berzan sırtını yatak başlığına yaslayıp Gümüşü seyretti.

Gümüş ellerini çekerek Berzana baktı.

Berzan iki kolunu açarak " gel." Dedi.

Gümüş hemen kollarını Berzanın boynuna sarıp kucağına oturdu.

Berzan Gümüşün saçlarını sol omzundan arkaya verip açılan boyuna bastırdı dudaklarını.

" Mis gibiymiş benim yavrum." Diyerek üst üste öpücükler bıraktı.

" Ağrın var mı yavrum." Diye gözlerine baktı Gümüşün.

" Şu an iyiyim." Gümüş hafifçe gözlerini kaçırdı.