39.bölüm

101K 5.3K 840
                                    

Bölüm şarkısı
Fatma Aydoğan - hasretinle yandı gönlüm
Ahmet Şafak- neyleyim

Ankara'dan selamlar bebekler
Bu arada benim de bir hayatım var ve iki kitabada düzenli olarak bölüm atıyorum yani aylarca bölüm gelmiyor muamelesi yapmasanız mı.

Beni takip ederek bana destek olabilirsiniz
yasemin_bella

Instagram hesabı
Yasemin_bellaa
Tiktok hesabı
Yasemin_bellaa

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

!!!!!Cinsel hassasiyet uyarısı bu bölümde açık konuşmalar var +18 sahneler var istemiyorsunuz bölümü atlayabilirsiniz okuyup bu ne diye yorum yapmayın uyarımı yaptım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

!!!!!
Cinsel hassasiyet uyarısı bu bölümde açık konuşmalar var +18 sahneler var istemiyorsunuz bölümü atlayabilirsiniz okuyup bu ne diye yorum yapmayın uyarımı yaptım.

Yazardan
__________________________________

Böyle değildi eskiden, bu kadar kötü degildi insanlar.

Yada öyleydi de bizler o kötü insanlara denk gelmemiştik.

İçimizde ki çocuğun hala umutları vardı eskiden.

Sonra birileri gelip aldı umutlarını avuçlarından.

Gümüşün onca acısının üzerine yeni acılar eklenmişti.

Neyin cezasını çekiyordu ki bu hayattan.

Neydi evladını bilmeden kaybetmesine sebep olan.

Bir aşk bu kadar acıtmamalıydı, bu kadar can yakmamalıydı.

Gümüşü hayallerinden evladından etmemeliydi mesela.

Kalbinin bir parçası yaktı Gümüş, yitip giden bebeği için küllerini savurdu sonsuzluğa.

Kalbinin külden parçaları karıştı bebeğinin ruhuna.

Gümüş acının da sınırı olmadığını öğrendi.

Üzeri inceydi, saat kaçtı bilinmez durduğu balkona yaslanmış güneşin doğuşunu izliyordu.

Berzan neredeydi bilmiyordu, o kadar kendine çekilmişti ki kendini bile duymuyordu çoğu zaman.

Bu gün kırk birinci günü dolmuştu bebeğini kaybedeli.

İçinde ki acı geçmese de orada kendini belli ediyordu.

Gözleri ufuk çizgisinde sabahın ayazı teninde geziyordu.

Kendi kaybettiğine acıyordu, Gümüşün canı bile kendine acıyordu.

Tenini yakan soğuk hayal olmadığını belli ediyordu.

Acının sesi olur muydu, her gece uykusunda inleyerek acı çekiyordu Gümüş.

Yıllarını alanlar şimdi de evladını söküp almışlardı.

Her şeyi yapmamış mıydı Gümüş,iyi bir kardeş iyi bir evlat olmamış mıydı.

BERZAN GÜMÜŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin