Byun Baekhyun, bu adaletsiz dünyada kadınlara şiddet uygulayan, çocuklara tecavüz eden kişileri polis yakalayamadan öldürüyordu. Onu böyle farklı yapan şeyden biri de öldürdüğü herkesin yanında kağıttan kırmızı bir kelebek bulunuyordu. Park Chanyeol...
Eve dönüş yolunda Baekhyun bir müzik dükkanının önünde durdu, akustik gitarlara ve piyanolara baktı. ''İçeriye giriyorum.'' dedi. Arkasından içeri girdim, bütün mağazayı gezdikten sonra Baekhyun beyaz ve mükemmel duran bir piyanonun önünde durdu, Baekhyun yavaşça ince parmaklarını önce piyanonun üstünde sonra tuşlarında gezdirdi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
''Annemin piyanosuna benziyor...''
''Annen piyano mu çalıyordu?''
''Babam kırıp paramparça etmeden önce, her şey bombok olmadan önce annem piyanistti.''
Çalışan görevli yanımıza geldi. ''Aradığınız bir şey var mı?'' diye sordu. Baekhyun, şapkasının altından görevli çocuğa baktı. ''Çalabilir miyim?'' diye sordu sakince. Görevli gülümsedi. ''Tabii ki efendim, çalın lütfen.'' dedi gülümseyerek. Baekhyun, piyanonun koltuğuna oturdu. İnce parmakları bir sanki bir kuğu gibi piyanonun tuşları üstünde süzülüyordu.
(Müzik: IU - Love Poem) (Medyaya bakın.)
Ben ise yerimde donmuş bir şekilde kalmış Baekhyunu izliyordum, gözlerini kapatmış müziği hissediyordu. Mırıldanmaya başladı, ardından ise şarkıya girdi.
Sanırım birisi.Başkası için dua ediyor.Sanırım usulca duyuyorum.Sessizce yazılan aşk şiiri.Sana doğru uçuyor.
Umarım çok geç olmadan sana ulaşır.Orada olacağım, sen yalnız yürürken arkanda.Sonuna kadar söyleyeceğim, sonu olmayan bu şarkıyı.Kulaklarını bir süreliğine aç.
Senin için söyleyeceğim, özellikle böyle uzun bir gecede yürüyen sana.Bir kez daha, senin dünyana.Bir yıldız düşüyor.Sessizce düşen gözyaşların.
Buraya akıyor.Kelimelerini kaybeden sessiz kalbimde.Bir anıyı hatırlar gibi sesler duyuyorum.Orada olacağım, sen yalnız yürürken arkanda.
Sonuna kadar söyleyeceğim, sonu olmayan bu şarkıyı.Derin bir nefes al.Senin için söyleyeceğim, sesli ağlamayı unutan sana.(Böylece tekrar yürüyebilirsin)Söyleyeceğim.(Böylece tekrar sevebilirsin)Buradayım, bana göz kulak ol.
Sonuna kadar söyleyeceğim, bu şarkıyı söylemeyi asla durdurmayacağım.Uzun gecenin bittiği gün.Kafanı kaldırdığında, orada olacağım.
Şarkıyı bitirince yavaşça gözlerini açtı, bana baktı ve gülümsedi maskeden gözükmüyordu fakat kısılan gözlerinden belliydi. ''Teşekkür ederim, asla gerçekleşmeyecek dilek dediğim bir şeyi yaptım tekrardan, korkmadan.'' dedi.
