The Bokeh Effect - Kookv/Vkook [COMPLETED]

« S 6 - CH 27 »

« قسمت 27»

دو هفته ی آینده ، مثل شن های داخل ساعت شنی ، سریعاً از دست رفت .

تهیونگ ، به خوبی می تونست درک کنه که این دو هفته ، در یک چشم به هم زدن تموم شده ، جوهیون اعلام کرده بود که اجازه ی کمیته رو گرفته ، مدت کوتاهی بعد از اون ، بودجه ی نمایشگاه رو تعیین کردن و بعد از چند روز تنظیم و اصلاح کار ها ، در نهایت ، پروژه راه اندازی شد . و وقتی که تهیونگ ، در مورد نمایشگاه جانگ کوک با جیمین صحبت کرد، بدون لحظه ای درنگ ، جیمین به عنوان برنامه ریزِ اون نمایشگاه انتخاب شد .

طیِ این دو هفته ، جانگ کوک و تهیونگ ، زیاد همدیگه رو ندیده بودن ، فقط چند کلمه بینشون ، پشتِ تلفن رد و بدل شده بود ، چون هر دو ، به شدت سرشون شلوغ بود . وقتی که پسر منتقد به جوهیون گفته بود دو برابر کار میکنه تا همه چیز منظم و طبق برنامه پیش بره ، به هیچ عنوان دروغ نگفت . تمامیِ شب های این دو هفته رو تا دیروقت بیدار می موند و با خدماتِ گمرکی و سفارت سر و کله میزد تا بتونه به هر نحوی که شده ، مجسمه هارو از اسپانیا خارج کنه . وقتی که جانگ کوک مجوز حمل رو گرفت و یکی از استاد هاش بهش پیشنهاد کرد که ، خودش همه ی محموله ها رو به سئول ارسال کنه ، بعد از این که تهیونگ فهمید اون روز های پُرتنش و اعصاب خورد کن تموم شده ، نفس عمیقی کشید ، حالا ، خیال اش کاملاً راحت شده بود .

خوشبختانه ، استاد های جانگ کوک ، خیلی مسئولیت پذیر بودن و حین آماده کردن محموله ها برای ارسال ، احتیاطِ زیادی به خرج داده بودن ، آخرین چیزی که تهیونگ الان بهش نیاز داشت این بود که یکی از مجسمه ها ، به نحوی آسیب ببینه ، حتی اگه یه خراش کوچیک روی یکیشون می افتاد ، تهیونگ تمامِ هفته رو به خاطرش گریه میکرد .

بعد از این که بودجه ی نمایشگاه ، تصویب شد ، مجله ، پولِ گالری رو به طور کامل پرداخت کرد ولی تهیونگ در مورد مخارجِ جابه جایی محموله ، هیچ حرفی نزد و در سکوت ، تمامِ پولِ حمل مجسمه ها رو خودش پرداخت کرد . نه جوهیون ، لازم بود بدونه که تهیونگ راجع به اینکه همه ی مجسمه ها تو سئول هستن ، دروغ گفته و نه جانگ کوک نیازی بود ، بدونه که این هزینه ی خاص رو مجله پرداخت نکرده . به هر حال ، همه ی هزینه ها از قبل واریز شده بود.

تهیونگ ، چک رو امضا کرد و نخ های نامرئی ای که اون رو به روزِ نمایشگاه نزدیک تر میکردن ، به سمتِ خودش کشید .

طیِ قرون وُسطی و رنسانس در اروپا و ژاپنِ فِئودالی ، افرادِ ثروتمند و دارای قدرت ، برای تشویق و حمایت از هنرمندان ، به اون ها پیشنهاد میدادن که برای خلق آثار هنری ، بهشون کمک مالی کنن تا هنرمند به جای اینکه نگرانِ تامین مخارج باشه ، بدون هیچ دغدغه فکری ای ، آثار جدید خلق کنه . در مقایسه با اون افراد ، تهیونگ برای حمایت از هنرمندِ مجسمه ساز ، فقط یه فنجون قهوه خریده بود .