A Painful Dream (Chaos Series #1) [COMPLETED]

CHAPTER 19

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata dahil nakaramdam nanaman ako ng bahagyang pag kirot ng ulo ko kaya napahawak ako doon bago tuluyang iminulat ang mga mata at tumingin sa paligid.

Napakunot ang noo ko. Nasaan ako? Purong puti lang iyong nakikita ko sa paligid. Plain na puti maski sa kisame.

Anong nangyari?

Pilit kong inalala ang nangyari saakin kahapon pero habang inaalala ko ay mas lalo kong nararamdaman ang pag kirot sa ulo ko kaya bahagya akong napapikit upang patigilin ang pag sakit no'n.

Ano ba talaga ang nangyayari? Nasaan ako?

"Ah!" bahagya akong napasigaw ng maramdaman kong mas lalong kumirot ang ulo ko. Shit! Para itong pinipiga ng dahan-dahan.

"Fuck! What happened!?" Narinig kong bumukas ang pintuan at maya-maya lang ay naramdaman kong may humawak sa isang braso ko kaya iminulat ko ang mga mata ko at halos maiyak na ng bumungad saakin ang nag aalalang muka ni Rei habang naka alalay saakin.

"Rei..." mangiyak-ngiyak na tawag ko dito dahil sa halo-halong emosyon na nararamdaman sa puso ko kaya agad ako nitong niyakap at hinimas ang likod para pakalmahin ako.

"Shush... I'm already here, Alora. Don't be scared, baby... I'm here now..." pag aalo nito saakin at bahagya pang hinalikan ang tuktok ng ulo ko kaya napakapit ako ng mahigpit sa mga braso nito.

"Rei... N-natatakot ako..." tuluyan nang tumulo ang mga luhang kanina pa nag babadya sa mga mata ko habang sinasabi ang mga iyon sakanya kaya kumalas sya sa pag kakayakap saakin at bahagyang iniluhod ang isang hita upang mag pantay ang mga muka namin at ikinulong nito ang muka ko gamit ang mga palad nya at pinunasan ang mga takas na luhang nasa pisngi ko na.

"Shush... baby, don't be scared... Nandito lang ako... Hinding-hindi ako mawawala sa tabi mo... I won't never leave you, Alora." Pag papatahan pa nito habang mabilis na pinupunasan ang mga luhang patuloy na tumutulo mula sa mga mata ko. "Stop crying, baby..." Patuloy parin ito sa pag pupunas sa pisngi ko habang ang mga mata ay nangungumbinsi ang mga titig no'n saakin kaya unti-unti akong tumango at agad s'yang niyakap ng napakahigpit na parang doon ako kumukuha ng tapang para maging malakas ako sa ano mang haharapin kong pag subok pag labas dito.

Huminto na ako sa pag iyak pero nanatili lang na na gano'n ang posisyon namin ni Rei, nanatili lang akong nakayakap sakanya ng mahigpit habang pareho kaming tahimik at walang imik. Walang nag sasalita maski isa saamin na tila ba pinapakiramdaman ang isa't-isa.

"Rei..." Ako na ang bumasag sa katahimikan na namumutawi sa pagitan namin kaya bahagya itong kumalas sa pag kakayakap ko at iniharap ako sakanya.

"Yes, baby? You need anything?" malambing ang tono nito pero mababakas parin sa mga mata nya ang pag aalala saakin habang nakatitig sa mga mata ko kaya tinitignan ko rin ito, at hindi nag tagal ay ang kaninang takot na bumabalot sa dibdib ko ay unti-unting nawala dahil nakaramdam na ako ng kaligtasan at kapayapaan sa dibdib ko habang pinagmamasdan ko ang mga mata nya. Feeling ko ay safe na safe ako tuwing nandito si Rei sa tabi ko.

Bahagya akong ngumiti at umiling. "W-wala naman... Itatanong ko lang sana kung a-anong nangyare k-kahapon..." pahina na ng pahina ang boses ko sabay iginala ang mga mata ko sa paligid at doon ko lang napag tanto na nasa hospital pala ako dahil sa purong puti na bumabalot doon.

"Kie said that you suddenly passed out at the coffee shop, so that's why he brought you here," pag papaliwanag nya, kaya agad akong napalingon ulit sakanya na nanlalaki ang mga mata.

"H-he... he brought me here?" pag kukumpirma ko sa sinabi nya kaya napatango ito saakin.

Napalunok ako. Si... Si Kie! Oo! Shit! Naalala ko na!