Selam:) Kitap çok ilginç bir şekilde 30 okumayı geçti. Umarım daha da yükseliriz.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın bebeklerim🍯
Kişisel İnstagram Hesabım: @nildaozayw
Bölüm Şarkısı: Madison Beer-Good in Goodbye
Ben Korel,
Korel Yaman.
Hayatı saçmalıklarla dolu olan, şanssız herifin tekiyim.
Elime silah tutuşturulup kaç denildiğinde ne yapacağımı bilemedim.
Öldürdüğüm adamın ailesi peşimdeydi.
Tam 3 kere yaraladılar beni.
1 kere kolumdan,
1 kere bacağımdan ve
1 kere kalbimden.
Doktorlar bile yaşadığıma hayret ediyorlardı.
Sahi ben bu aptal dünyada yaşamaya neden devam etmeyi seçmiştim?
Cızırtılı sesin söyledikleri kulağımda çınlamaya başladı. Boğazım kesilerek ölecektim. O an gözümün önüne öldürdüğüm adamın görüntüsü geldi. Çarpmanın etkisiyle boğazı kesilmişti.
Şah damarı kesildiği için ölmüştü zaten.
Sonra ilk silahla öldürdüğüm adam aklıma geldi. Kafasından vurmuştum. Beni güçlendirmek adına (!) bir sandalyeye bağlayıp o adamın başını gövdesinden ayırışlarını izlettiler.
Sonra bir ses duymaya başladım. "Seni doğurduğum güne lanet olsun." O ses kalbimi bin parçaya böldü. Annemin beni terk edişi geldi aklıma.
Sonra "Seni seviyorum." diyen sevgilimin sesi. Gözlerimin önünde kolları kesilen, şah damarları kesilen sevgilimin sesi.
Şuan o kadar dağılmıştım ki düşünemiyordum. Duyduğum ses irkilmem için yeterliydi.
"Korel bize lazımsın, nerelere girdiysen çık oradan" diyen Güneş'in sesiyle olduğum durumdan kurtulmaya çalıştım ama olmadı. Hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünde geçiyordu. Normal şartlarda bu klişeye zerre kadar inanmazdım ama bu klişe gerçekti. Şuan anladım ki gerçekti.
Birkaç saniye sonra Arkın'ın okkalı tokatıyla birlikte yere serildim. Ardından dişlerini sıkarak "Korel ya hemen bize katılırsın ya da seni Güneşten önce ben öldürürüm." dedi. Yağmur'un kısa kıkırdamasını duydum. Sinirli gözlerle ona bakarken ona doğru ilerledim. Ellerimi sıkıyordum. Benim adım Koreldi. Korel de canlı,hareketli demekti. Ben sakin olmayı bilmezdim.
Bunları düşünürken yüzümdeki tebessümü engelleyemedim.
Yağmur'a doğru ilerlerken gözlerini küçümser bir bakış kapladı. Sadece birkaç saniye sonra Yağmur'un yüzüne sert bir yumruğu indirdim.
Sendeledi ve gözlerindeki küçümser bakış arttı. Bana yumruk atmak için elini kaldırdığı anda elini çevik bir şekilde tutup, ters çevirdim.
O an bir el elimi tuttu. Bu Arkın'dı.
Arkın çok güzel bir kadındı. Kapkara saçları ve kapkara gözlerine baktıkça kendimi kara deliğe düşmüş gibi hissediyordum.
Arkın bana doğru sert yumruklarını geçirmeye başladı.
Birinci yumrukta hareket bile etmedim. İkinci yumrukta sendeledim.
Üçüncü yumrukta yere düştüm.
Dördüncü yumruğu atmadı, karnımı tekmeledi.
Güneş onu tuttuğunda bana ve Yağmur'a doğru "Sizin çocukça sikik yarışlarınızla uğraşamayacağım. Bu şifreleri çözmemiz lazım. Ben ölmeyeceğim! Ölemem! Kız kardeşimi onun kolları arasına bırakamam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİLİTLİ KAPILARIN ARDINDA
Teen Fiction"Kalp,aşk,acı,mutluluk,his ve diğer duygular. Bunlar birbirine görünmez bir düğümle bağlıdır. Benim sana bağlı olduğum gibi." "İnce yağmurlar gök gürültüsüyle güçlenir, ince yağmurlar olmadan da gök gürültüsü olmaz."
