Hoofdstuk 8

499 15 2
                                    

Tess het Lam

Het is een paar dagen later en ik mag weer naar huis, Matthy komt mij ophalen. Ik krijg thuis fysiotherapie om weer mijn rechterbeen te kunnen gebruiken. Tara heeft de afgelopen dagen ook bij Robbie geslapen en ze had het erg naar haar zin. Ik wil haar niet belasten met de dingen waar ik, haar moeder, nu doorheen ga. Het is al vreselijk toen ze me op dat ziekenhuis bed zag liggen. Door de weken moet ik rust hebben en moet ik twee keer per dag een verbandje aanleggen op mijn borst, omdat ik tegen mijn stuur ben aangeklapt en mijn borst daartegen aan is gekomen.

Ik stap uit de douche wanneer ik mijn haar en lichaam heb gewassen. Heel mijn lichaam is nog beurs maar dat trekt met een paar weken helemaal weg gelukkig. Tara komt naar mij toegerend en ik wrijf over haar wang zachtjes. 'Ik ga met papa naar de speeltuin.' zegt ze en ik knik. 'Ga je voorzichtig doen?' vraag ik aan haar en ze knikt uitbundig. Glimlachend gaat ze naar Matthy en hij geeft haar een kusje op haar wang. Daarna komt hij naar mij en geeft mij een kus op mijn mond. 'Papa, kom nou.' zegt ze als ze aan het been van Matthy trekt en ik lach zachtjes. 'Ga nou maar.' zeg ik zacht en geef hem nog een klein kusje. Hij knikt en samen vertrekken ze naar de speeltuin. Ik plof op de bank en leg mijn been ook op de bank en pak mijn boek erbij, ik lees al een tijdje een spannend boek en ben haast niet weg te slaan van het boek. 

Als ik de deur open hoor gaan komt Tara weer naar mij toegerend. 'Was het leuk met papa?' vraag ik glimlachend als ik mijn boek dicht klap en weg leg. Ze knikt opnieuw en komt naast me zitten. Matthy komt bellend te woonkamer binnen en hij seint even een handje naar mij. Ik zwaai even terug en kijk weer naar Tara die de afstandsbediening van de televisie in haar hand heeft. 'Ik zag papa met een andere mevrouw praten in de speeltuin.' zegt Tara en ik kijk haar even fronsend aan. 'Maar mama praat toch ook wel eens met mensen uit de buurt?' vraag ik met een vragende blik. 'Ja, maar papa deed zo.' zegt ze terwijl ze haar hand over mijn arm laat glijden en me lachend aankijkt. 'Zo deed papa dat.' zegt ze als ze tegen me aan komt zitten en haar hoofd op mijn schouder laat hangen. 'Ik ga dadelijk wel even met papa praten.' zeg ik zachtjes en ze knikt. Na een tijdje stap ik van de bank af en waggel naar Matthy die in zijn opname kamer zit. Ik ga op een stoel naast hem zitten en kijk hem doordringend aan. 

'Ik heb wat van Tara gehoord, en ik wil antwoorden Matthy.' zeg ik hardop maar niet zo hard zodat Tara het hoort. 'Vertel het eens.' zegt hij en ik zucht eventjes wanneer hij zijn computer uitzet en zijn microfoon weg duwt. 'Waarom wreef jij over een andere vrouw haar arm?' vraag ik met een iet wat bozige blik. Hij schrikt en trekt lijkbleek weg. 'Heb je dan echt niet genoeg aan mij?' vraag ik boos en leg mijn handen in mijn haar. 'Natuurlijk wel, alleen ze gaf me een lief complimentje dus ik wreef over haar arm.' zegt hij ijskoud en ik kijk hem weer aan. 'Het zou me niet verbazen als je al vaker met die vrouw af sprak, onder de mom van ik ga met Tara naar de speeltuin.' zeg ik terug en ik leg mijn vuist op de tafel die naast mij staat. 'Is dit al vaker gebeurt?' vraag ik streng en hij knikt zachtjes. 'Dus terwijl ik in het ziekenhuis lag, doodongelukkig door die klote benen van mij, heb jij met die vrouw afgesproken?' vraag ik opnieuw en hij knikt nogmaals. 'Het spijt me echt heel erg.' zegt hij zacht en ik schud mijn hoofd. 'Nee Matthy, ik ben je vrouw. Dit soort dingen doe je niet.' hij laat zijn hoofd zakken en ik zucht zacht. Hoe heb ik dit kunnen merken? Zo ontzettend stom en dom van mij, alsof ik geen goede vrouw voor hem ben. Op dit moment voel ik me zo afgedankt, alsof ik het helemaal niet goed doe. 'Waarom?' vraag ik zacht en kijk hem opnieuw doordringend aan met grote ogen. 'Ik weet het niet, ze wilde gewoon aandacht en wilde wel eens met me kletsen. Ze was best wel aardig.' zegt hij en ik verstijf even. 

'Ze was best aardig? Wat vertel jij me nou weer?' vraag ik als ik met mijn hand op tafel sla. Hij schrikt door mijn actie en haalt nutteloos zijn schouders op. 'Met jou valt ook niet te praten als het puntje bepaaltje komt.' vertel ik hem boos en vertrek uit de kamer. Ik pak een koffer die onder het bed ligt en vul die met toiletspullen, kleding, make-up, lingerie en etc. Ik pak mijn tas die in de gang ligt en doe mijn oplader, oortjes, portomonee en wat hoognodige dingetjes erin. Matthy komt de kamer uitgelopen en ziet mijn koffer staan en zijn ogen worden groot. 'Waar ga je heen?' vraagt hij snel en ik schud uit onbegrip mijn hoofd. 'Even weg, weg van hier.' zeg ik als ik de woonkamer in loop en naast Tara ga zitten met mijn jas aan. 

'Lieve Tara, mama gaat eventjes een paar weekjes op vakantie. Het gaat niet zo goed met mama dus het is even beter voor haar als ze even weg gaat.' zeg ik als ik een kusje op haar wang plaats en ze naar me kijk. 'Kom je snel weer terug?' vraagt ze en ik knik. 'Natuurlijk, ik hou van je Tara.' zeg ik tegen haar en ze geeft me een knuffel. 'Ik ook van jou mama, en ik begrijp het.' zegt ze wijs en ik lach zachtjes. Ik loop weer naar de gang en pak mijn jas en trek die aan. 'Bij wie ga je slapen dan?' vraagt Matthy en ik kijk hem aan. 'Weet ik veel, ergens in het midden van het land.' zeg ik zacht en denk aan Milo. Hij is altijd gastvrij en ik weet wel zeker dat hij me een slaapplek kan aanbieden. Met een strak gezicht open ik de deur en rol mijn koffer naar buiten en leg mijn tas op de koffer. 

 'Ik heb een break nodig, even weg van jou om na te denken.' zeg ik als laatste voordat ik mijn nieuwe auto in ga die ik van Raoul heb gekregen, het mag misschien wel een wat oudere auto zijn, maar hij doet het goed en dat is het belangrijkste. 'Oke, dat begrijp ik.' zegt hij en ik knik. 'Mag ik je een kus geven?' vraagt hij en ik loop naar hem toe om hem een kus te geven. 'Het spijt me.' zegt hij zacht en ik wijk even mijn gezicht af.

Opnieuw loop ik naar mijn auto en rij weg, weg van hier. Weg voor ik weet niet hoelang. Op naar Milo. 

I'm already high enough 2Where stories live. Discover now