I'm already high enough 2

Hoofdstuk 10

Tess het Lam

'Fijn dat je weer thuis bent lieverd,' zegt Matthy als hij me een knuffel geeft en mee mee trekt op de bank. Ik glimlacht zacht en maak mijn lippen nat met mijn tong. 'Ik ben hier niet om over koetjes en kalfjes te praten schat.' zeg ik als ik mijn arm op de rug leuning leg en goed ga zitten zodat ik niet teveel kramp krijg in mijn been. 'Ik wil praten over wat er was gebeurt met die vrouw.' zeg ik streng en hij knikt even. 'Ik ga je het uitleggen.' zegt Matthy en ik houd mijn hoofd even kort schuin.

Wanneer Matthy het allemaal verteld sta ik even perplex, een vrouw had hem gedwongen om met hem te praten, af te spreken en het te laten lijken dat hij daadwerkelijk vreemd ging. 'Ik had dit nooit gedacht, dat dit ging gebeuren.' vertel ik hem en hij schud mijn hoofd. 'Ik was gewoon veel te bang dat ik er mee in ging met haar.' zegt hij als hij een traan weg veegt die van zijn gezicht af wrijft. 'Maar waar haalde je het geld vandaan om me vrij te krijgen?' vraagt hij en ik kijk hem aan. 'Via mijn spaarrekening, ik had daar nog wat gespaarde geld op staan.' zeg ik als ik een hand op zijn schouder leg. 'Bedankt schat,' zegt hij dankbaar en ik geef hem een kus. 'Geen probleem, maar je moet dit nooit meer doen want dan ben ik echt voor goed weg.' zeg ik als ik mijn ogen even sluit en ze weer open de als ik hem aankijk. 'Ik ga mijn koffer uitpakken en een douche nemen.' zeg ik tegen hem en hij knikt. 'Zal ik je helpen met je koffer?' vraagt hij en ik knik even. Het is fijn om hem weer bij me te hebben, gewoon samen, alleen met hem. Zoals we voorheen toen Tara er nog niet was ook altijd waren. 'Waar denk je aan?' vraagt Matthy als hij een hand op mijn rug legt en me  een kus in mijn nek geeft. 'Gewoon, hoe het voorheen was, toen we altijd samen waren.' vertel ik hem en hij glimlacht even. 'Die tijd was mooi hé?' vraagt hij opnieuw en ik knik. 'Die tijd is nog steeds mooi.' zeg ik terug tegen hem en we glimlachen allebei. 

Zodra Matthy en ik in bed liggen doet hij zijn zijn nieuwe bril af en legt hij die naast zicht neer op het nachtkastje. Even kijkt hij naar mij en kust hij me met een glimlach. Ik kus hem glimlachend terug. 'Heb je eigenlijk nog last van je been?' vraagt hij zacht en ik haal mijn schouders op. 'Ik kan er gewoon wel goed al op lopen maar als ik ga rennen ga ik door de grond, aankomende week moet ik naar de fysiotherapie.' zeg ik als ik mijn hand door mijn haar laat glijden en op mijn zij draai richting zijn hoofd. Hij knikt en ik leg mijn hoofd op zijn borst. 'Wil je mee, alsjeblieft?' vraag ik aan hem zacht en kijkt me even verbaasd aan. 'Natuurlijk ga ik met je mee.' antwoordt hij tevreden, ik geef hem een kus en ik val langzaam in slaap. 

Dit keer wanneer ik wakker wordt schijnt de zon niet in mijn gezicht, ik open mijn ogen en zie dat het grauw en grijs is aan de lucht. Met dit weer wordt ik altijd gelijk zo droevig, de zon maakt alles beter vind ik. Ik kijk naast mij en zie Matthy nog vredig slapen, zijn haar ligt op zijn voorhoofd en zijn wimpers rusten op zijn wallen. Ik kijk even op mijn telefoon en bedenk me dat ik Tara vandaag ook moet ophalen met Matthy bij Robbie. Ik vind het fijn voor haar dat ze ook bij Rob een plekje heeft waar ze kan slapen en spelen. Hij kan het gelukkig heel goed met haar vinden en dat is ook heel belangrijk. 

'Wat ben je aan het doen schat?' vraagt Matthy met een hese ochtendstem naast me. 'Even op mijn telefoon aan het kijken, wat dan lieverd?' zeg ik overdreven lief en geef hem een kus. Matthy kijkt me even raar aan maar begint toch te lachen. 'Nee, ik was even mijn berichtjes aan het antwoorden en ik was naar jou aan het kijken.' verlaat mijn mond zachtjes en ik verberg mijn gezicht. Nog steeds na al die jaren kan ik nog steeds flink verlegen worden als ik of Matthy iets zegt. 'Mag jij zomaar naar mij kijken?' vraagt hij zacht en met een grijns. 'Haal die grijns eens van je smoel, en ja, ik mag dat.' zeg ik zacht lachend en zijn mondhoeken krullen omhoog. Ik geef hem een kus en lig nog even tegen hem aan. 

'Hey Rob, hoe is het?' vraagt Matthy als we binnenlopen en Tara glimlachend op mij af komt rennen. 'Mama, ik heb je gemist!' roept ze en ik til haar op. 'Heb je mij zo erg gemist?' vraag ik lief maar ook hardop. Ze knikt en klemt zich helemaal vast tegen mij. We gaan op de bank zitten en Robbie bied ons wat te drinken aan. 'Ja, lekker doe maar iets fris.' zegt Matthy en kijkt mij ook aan. 'Ik ook alsjeblieft.' 

'Wat een verhaal zeg, nondeju.' zegt Robbie als hij zijn armen achter zijn hoofd zet om zich uit te rekken. Matthy knikt en ik lach zachtjes. 'En jij gaat ook weer gewoon bij hem blijven?' vraagt Robbie en ik knik mijn hoofd. 'Iets heeft me toch laten inzien dat ik altijd bij hem moet blijven, of hij nou wilt of niet. Ik wil dat niets of niemand ons uit elkaar haalt.' zeg ik tevreden tegen hem en hij klapt blij in zijn handen. 'Doe normaal, ik kan ook klappen.' zeg ik als ik mijn hand in de lucht gooi en net zoals hem ga klappen. 'Soms zijn jullie zo raar,' zeg Matthy en hij lacht hardop. Robbie en ik lachen ook mee en Tara kijkt ons even kort aan. Ze is een spelletje aan het spelen op de Ipad van Robbie en lacht naar het beeldscherm. Op dit moment voel ik me gelukkig, ik ben gelukkig getrouwd, ik heb Tara, Robbie en de andere jongens.