I'm already high enough 2

Hoofdstuk 11

Tess het Lam

10 jaar later

Wanneer ik Tara hoor stampen op de vloer gaan mijn ogen even dicht, zoveel zorgen om dat meisje. Ze zit nu ongeveer een jaar op de middelbare school, maar het gaat niet goed met haar.  Ze blowt en drinkt stiekem, Matthy heeft er al vaak genoeg wat van gezegd maar het wilt maar niet bij haar doordringen. 

'Tara, niet zo stampen.' roep ik naar haar toe en ik krijg een boze blik toegeworpen. 'Wat moeten we nou met haar schat, ik weet het oprecht echt niet meer.' vertel ik Matthy als ik mijn handen voor mijn gezicht doe en mijn hoofd schud. 'We moeten haar gewoon aanspreken, want dit kan echt niet meer, jij gaat eraan onderdoor.' zegt Matthy en ik knik. 'Ik wil niet dat ze zoals mij wordt, ondanks dat ik nu beter ben. Ik wil niet dat zij dezelfde route neemt.' zeg ik terug en hij knikt begrijpelijk. Ik zucht en loop naar Tara die in de keuken staat. 'Taar, kom je even zitten bij ons?' vraag ik als ik een hand op haar arm leg en ze knikt. 'Mooi, kom.' zeg ik en ze loopt met me mee naar de woonkamer waar Matthy ook zit. 

'Lieverd we willen het even hebben over jou.' vertel ik en Matthy knikt ook. 'Ongeveer dertien of twaalf jaar geleden zat ik in dezelfde fase als jou, en ik weet hoe het is. Ik wil je behoeden voor een zware tijd die je tegen kan komen als je hierin verder gaat.' zeg ik tegen Tara en ze houdt haar hoofd omlaag en knikt. 'Ik wilde het gewoon proberen op school, en nu gebeurt het gewoon regelmatig.' zegt Tara zacht en veegt een traan weg. 'Dat snap ik, ik wilde het ook eens proberen, het ging alleen bij mij mis. Ik raakte bijna alles kwijt, alleen je vader liet me niet in de steek.' zeg ik met een glimlach en ze glimlacht ook terug. Ze komt tegen me aan zitten en legt haar hoofd op mijn schouder. 'En weet dat je moeder en ik heel erg veel van jou houden, en je willen beschermen zolang je nog bij ons ben.' zegt Matthy en ik lach even. 'Heel cliché hoor pap, maar ik snap het. Ik ga er echt mee stoppen.' zegt Tara en ik knik. 'En wat betreft dat drinken, een glaasje in het weekend kan wel, maar niet elk weekend en iedere week. Je bent nog maar dertien.' zegt Matthy en Tara knikt. 'Ik begrijp het. Maar mam, hoe hebben jij en papa elkaar leren kennen?' vraagt ze als ze haar benen op de bank legt en ik Matthy aan kijk. 

'Toen ik heel diep in de put zat kwam ome Robbie langs bij de kliniek waarin ik een paar weken zou verblijven om daar te herstellen, maar ik bleef daar niet, ik was eigenwijs. Hij nam me daarna mee naar zijn huis en je vader was daar ook. Het was eigenlijk meteen liefde op het eerste gezicht.' vertel ik met een glimlach maar die gaat vrij snel weg. 'Maar wat?' vraagt ze en ik haal mijn schouders op. 'Ik hoop dat je ooit ook zo'n lieve jongen als je vader vind, die je altijd zal steunen in de tijden die gaan komen.' zeg ik en schuif een plukje haar achter haar oor. Ze glimlacht en knikt. 'Maar wat gebeurde er toen? Liefde op het eerste gezicht?' vraagt ze opnieuw en ik kijk Matthy aan. 

'Nadat je moeder bij ons was ingetrokken, wilde ze naar ome Robbie in Zuid-Afrika omdat hij daar was met zijn toenmalige vriendin was, maar helaas ging dat uit en was mama er al. Maar goed, ze kwam vrij snel terug maar werd door alle druk uit huis gezet door Robbie, ik heb haar dit mooie huis gegeven, waar we nu dus nog steeds in wonen. We bleven elkaar steeds meer zien en heb ik je moeder gevraagd als vriendinnetje, daarna verloofden we, en trouwde we.' zegt Matthy en ik knik wijs. 'Waarom werd je uit huis gezet?' vraagt Tara en ik kijk haar even aan. 

'Omdat papa een ander meisje had, omdat hij het moeilijk vond omdat ik zo ver weg zat. Hij zocht troost bij iemand anders en ik trok het niet meer. Ik begon weer met gebruiken en toen hebben ze mij uit huis getrapt, maar ik denk dat het alleen maar beter is geweest. Zodat ik mijn leven weer op rolletjes kon laten leven. Je vader heeft me sinds dien al die tijd gesteund.' zeg ik tegen haar en ze veegt over haar wang. 'Wat een mooi maar ook een droevig verhaal.' zegt ze snikkend en ik laat haar in mijn armen vallen. 'Ik weet het, maar we zijn nu gelukkig getrouwd en hebben een heel mooi meisje op aarde gebracht.' zegt Matthy en ik knik. 'Een heel lief, uniek en speciaal meisje, ons meisje.' zeg ik lief met een glimlach en ik geef een kus op haar wang. 'En we houden heel veel van jou.' zegt Matthy en ik de glimlach van net zit nog steeds op mijn gezicht. 

Als Tara op bed ligt zit ik samen met Matthy op de bank. 'Vond je het niet moeilijk? Om het verleden te herhalen?' vraagt hij zacht. Ik haal mijn schouders op en neem een hap van het koekje die ik eet. 'Het is het verleden, het is gebeurd en we kijken op de toekomst.' zeg ik en hij geeft me een kus. 'Dat is zeker waar.' zegt Matthy en we kijken weer naar de tv. 'Heb je eigenlijk nog wat van Robbie gehoord?' vraagt hij en ik schud mijn hoofd. 'Nee niks meer, wel raar want hij stuurt me normaal elke week appjes.' vertel ik heb en hij haalt zijn wenkbrauwen op. 'Oh shit, hij had een date vanavond.' zegt hij lachend en ik ga rechtop tegenover hem zitten. 'Een date? En daar weet ik niks van?' vraag ik serieus maar ook proberend mijn lach in te houden. Ik kan het niet meer inhouden en barst in lachen uit. 'Ja, met een meisje, ze is echt heel jong.' zegt hij en ik kijk hem lachend aan. 'Hoe jong dan?' vraag ik met een hand voor mijn mond. 'Iets van eenentwintig.' zegt hij en ik trek mijn mond scheef. 'Ach, leeftijd maakt niks uit. Hij is tweeëndertig en zij eenentwintig, kan makkelijk toch?' vraag ik wat sarcastisch maar ook lachend. Matthy lacht ook en ik ril even van de kou. 

'Kom we gaan ook naar bed.' zeg ik tegen hem en doe alle lichten uit. Ik kleed me eigen om en lig op bed in mijn pyjama, even later komt Matthy naast mij liggen met nat haar. 'Ik had nog even gedoucht.' zegt hij lachend en ik geef hem een kus. 'Ik hou van je schat.' 'Ik ook van jou lieverd.'