Hoe het begon // bankzitters fanfiction

Deel 2

02-11-2013

POV Noortje:
Ik werd vandaag gespannen wakker want, ik had de brief achter gehouden voor mijn ouders. Ik werd optijd wakker zodat ik kon doen of ik naar school ging en fietste optijd weg toen ik om de hoek was belde ik school. 'Hallo met Marieke van Noordengraaf' begin ik hopelijk geloven ze dat ik mijn moeder ben. 'Ik wil graag Noortje ziekmelden ze was gister al naar huis gegaan maar, we houden haar liever nog een dagje thuis.' Probeer ik overtuigend te vertellen. ' oke ik zal haar ziekmelden ' hoor ik de sectorleider zeggen . Heel erg bedankt zeg ik en ik hang de telefoon op. Vanochtend heb ik mijn blauwe oog bedekt met concealer zodat me ouders het niet zagen. Ik weet dat mijn ouders allebei om 08:30 vertrekken voor werk dus ik wacht nog even buiten. Zodra het 08:30 is fiets ik naar huis. Ik wacht tot 13:15 en pak dan me fiets om naar het politiebureau te gaan. Als ik op het bureau aankom staat er een pijl naar de receptie, ik loo naar de vrouw en ze zegt 'hallo heeft u een afspraak?' Ik vertel van de brief en ze zegt dat ik plaats kan nemen in de wachtkamer. Ik ga zitten op een stoel naast een meisje. Ze begint te praten en dingen te vragen. Ze heet priscilla en ze zat er omdat ze verdacht werd van diefstal bij een winkel in t centrum ze had een verhoor en vroeg waarom ik hier was. Ik vertelde dat ik het niet wist en dat ik een brief kreeg. Ik werd opgehaald door agent Mike en zei Priscilla gedag. De agent wilde nog niet vertellen waarom ik hier was. Toen we in t kamertje zaten zat er nog een agent hij stelde zichzelf voor als agent Remco hij vroeg naar mn telefoon , ik gaf hem aan hem en ik zag nog net dat ik een appje van Sharon had binnengekregen ik kon niet zien wat het was. Agent Mike begeleide me naar een stoel en ik zat in mn eentje tegenover 2 sterke agenten. Ze begonnen het gesprek. 'Noortje van Noordengraaf?' Vroeg agent Remco 'Ja dat klopt' antwoorde ik voorzichtig. Ik voelde me na een tijdje op mn gemak omdat, ze alleen nog maar dingen hadden gevraagd over hoe het met me ging tot dat agent Mike daar verandering in bracht 'Heb je enig idee waarom je hier bent?' Vroeg hij. 'Nee ik heb echt geen idee' antwoordde ik. 'Nou wij wel dus, kijk even mee naar dit filmpje' zei agent Remco. Ik keek naar het filmpje en zag mij vechten met die jongen die mij een blauw oog heeft geslagen. Hoe komen zij daaraan? Bedacht ik bij mezelf. 'Ben jij dat?' Vroeg agent Mike. Ik wist dat liegen geen oplossing was dus besloot eerlijk te zeggen. 'Ja dat ben ik' zei ik. 'Deze jongen heet Daan Verbeek en is na dat het filmpje overleden, omstanders die dit hebben gefilmd zijn weggerend en hebben jou hier gezien en het gevecht uit de hand zien lopen en dat het omsloeg in een duel om het leven en jij dat overduidelijk gewonnen hebt' vertelde agent Remco. 'Wat? Ik ben hierna naar school gefietst en heb geen omstanders gezien' vertelde ik gespannen. 'Het spijt ons meis maar dit is voor ons genoeg bewijs..' zei agent Mike zorgelijk. 'We zullen je ouders bellen dat je hier voorlopig blijft voor verdere onderzoeken, helaas zal dar wel in een cel zijn met wat mensen die ook verdacht worden met verschillende zaken, heb je je ouders over dit gesprek verteld?' Vraagt agent Remco. 'Nee ik was erg bang voor hun reactie' zeg ik bang. Ik hielt me tranen in. Agent Mike pakt de handboeien van zijn riem af en doet ze bij me om. Samen brengen ze me naar cel 334 waar ik voorlopig nog wel zal zitten. Agent Remco loopt weg om mn ouders te bellen. Ik loop de cel in en er zit ook een andere jongen. Op het eerste gezicht ziet het eruit als een nette en verzorgde jongen. Ik ga naast hem zitten en hij vraagt gelijk mijn naam en hoe in hier terecht ben gekomen. Ik heet Noortje zeg ik . Ook vraag ik zijn naam. ' Matthy ' zegt hij. ' leuke naam ' zeg ik. 'Dankjewel' zegt Matthy. Hij vraagt me nog een keer hoe ik hier ben gekomen. Ik vertel mijn hele verhaal en hij luistert aandachtig. Ook vraag ik hem hoe hij hier is beland. Hij zegt dat hij in een dronken bui met zijn vrienden een winkelruit heeft ingeslagen en hij een nachtje in de cel moest zitten. Lekker handig zeg ik lachend. 'Ja' zegt hij lachend terug. Er ontstaat een stilte. Ik wil de stilte opvullen en vraag maar hoe oud hij is. 'Vijftien' antwoord hij. ( vergeet niet dat het 2013 is , binnenkort komt het heden) ik ook! Antwoord ik. Agent verhulst komt binnen en geeft ons allebei een boterham met kaas. Gadverdamme zeg ik ! Matthy eet zijn boterham ook niet op. Ik vraag of hij ook niet van kaas houdt en hij zegt dat hij gewoon geen honger heeft. Hij vraagt me hoelang ik hier nog zit. Ik zeg dat ik het niet weet en dat ik moet wachten tot mijn onschuld bewezen is. Ik vraag ook aan Matthy hoelang hij nog moet zitten . Hij verteld me dat hij morgenochtend al weer weg mag.

Jaaa deel 2!! Zou matthy noortje geloven? En komt ze vrij?