Hoe het begon // bankzitters fanfiction

Deel 9

' nee ik ook niet' antwoord Matthy. Stiekem ben ik wel blij met zijn antwoord. Ik voel dat ik een beetje duizelig wordt en ga op Matthy zijn bed liggen. ' gaat het? ' vraag hij. ' ja beetje duizelig' antwoord ik. Dan komt Koen binnen . ' hey josti' hoor ik Matthy zeggen. Koen lacht erom. ' Wat kom je doen ' vraagt Matthy. ' Vragen of jullie wat van de Mac wouden , Raoul en ik gaan wat te eten halen' . Ik kots al bijna bij het idee van de mac dus ik schud mijn hoofd. Matthy hoeft ook niks, en Koen loopt de kamer weer uit. Ik zie dat Matthy naast me wil komen liggen , ik heb daar geen problemen mee en schuif een stukje voor hem op . Hij komt naast me liggen en doet zijn arm om me heen. De vlinders vliegen door mijn buik. Ik kijk hem in zijn ogen aan, het lijkt wel een eeuwigheid te duren. Dan besluit ik weg te kijken. ' Zullen we iets van een serie kijken' vraag ik . 'Is goed welke wil je ?' Zegt Matthy. 'Maakt niet uit zet maar wat op hoor' zeg ik . Matthy zet een serie op die ik niet ken en we kijken er samen naar. Ik begin moe te worden en ik leg mijn hoofd op Matthys zijn borstkas en sluit mijn ogen. Ik word wakker en zie dat ik in mijn eentje lig. Ik grijp naar mijn telefoon. 18:47. shit! heb ik zolang geslapen? Ik sta op uit matt zijn bed en loop naar de woonkamer. Ik loop de de gang door en als ik de woonkamer in kom zie ik alle 4 de jongens op de bank zitten. ' ey slaapkop' roept rob. 'Goeieavond' reageer ik. ' Je was in slaap gevallen en ik heb je maar laten liggen toen ik naar de woonkamer ging ' zegt matt. ' Dankje ' zeg ik. Ik weet van mezelf dat ik die slaap echt even nodig had na alles wat er is gebeurd. Ik ga naast Matthy zitten. Ze kijken voetbal. Typisch denk ik. ' Noor wij hebben allemaal al avond gegeten dus er staat nog een bakje pasta voor jou in de koelkast. Geef maar een gil als ik die voor je warm moet maken.' Zegt Raoul. Ik bedank hem en zeg dat ik het zou laten weten als ik trek krijg.

Na een half uurtje beetje gechilled te hebben krijg ik honger en vraag aan Raoul of hij de pasta kan warm maken. Uurtje later heb ik mijn pasta op en wordt ik enorm misselijk. De dokter zei al dat ik misselijk zou kunnen worden na al de medicatie die ik had gekregen in het ziekenhuis. Ik voel dat ik moet overgeven en ren naar de wc. Mijn enkel doet enorm veel pijn maar dat maakte me totaal niet uit. Matthy en koen roepen allebei me naam en ik hoor dat Matthy zijn krukken pakt en achter me aan strompelt. Ik ben bij de wc en al het kots komt er gelijk uit. Iemand pakt mijn haren vast, ik kan niet zien wie , maar ik denk Matt omdat hij de enige was die achter me aan ging. Hij wrijft met zijn anders hand over mijn rug. Het voelt rustgevend. ' gaat het ' vraagt Matthy. ' ja, beetje misselijk' antwoord ik. Ik sta op en loop naar Matthy zijn kamer. Matthy strompelt me weer achterna en nu staat koen ook in de deuropening. ' Ga maar op mijn bed liggen Noor, je moet echt nog rustig doen' zegt Matthy. Ik doe wat hij zegt en ga liggen. ' Heb je nog wat nodig?' Vraagt Koen op een aardige toon. ' Nee dankjewel' antwoord ik. Ik zie dat Matthy een beetje boos naar me kijkt , maar ik begrijp zijn boodschap niet. ' Noor je moet echt wat drinken' Aha daar ging het dus over , denk ik in mezelf. ' Matt ik hoef echt niks' antwoord ik. ' Je hebt net super veel vocht verloren, ik haal water voor je en je drinkt het maar op' Matthy probeert het op een boze toon te zeggen maar ik kan er alleen maar om lachen. ' oke papa' reageer ik.

Na een paar minuten komt Matthy terug. Ik lig nog steeds hetzelfde op Matthy zijn bed gestaard naar het plafond. 'Sorry dat het wat langer duurde ik wilde per se een koekje erbij geven' zei hij lief terwijl hij t glas water en koekje op het nachtkastje neerzetten. Hij ging aan de andere kant van het bed zitten en hielp me overeind. 'Is het niet tijd dat we ook een beetje elkaar leren kennen, je moet hier nog lang blijven en kunnen we er beter maar het beste van maken' zei Matthy met z'n hart in zijn keel. Ik voelde dat hij het spannend vond om te vragen ook, omdat hij al wat over mijn verleden wist en hij weet dat ik daar moeilijk over kan praten. Ik wist dat het beter was om een goed gesprek aan te gaan dan zwijgen en het laten gaan. Ik wilde eigenlijk ook wel het leren kennen, hij heeft me geholpen en ik heb eigenlijk nog geen idee wie hij is ook al is het al lang geleden. 'Wat wil je weten?' vroeg ik met een mysterieuze stem. 'Begin met waar je woont en wat je doet'. 'Oké, ik woonde in de buurt van Amsterdam zuid maar, nu in de buurt van Rotterdam omdat ik weg wilde van de verwachtingen van mijn familie' legde ik voorzichtig uit. 'Mag ik doorvragen of liever niet?' vroeg hij lief terwijl hij een arm om me heen sloeg. 'Ja juist' antwoordde ik terwijl ik z'n arm accepteerde. Hij zei niks dus ik besloot verder te gaan. 'Ik werk als kantine medewerker in het bejaardenhuis, dat wist je waarschijnlijk al en help soms bij de zorg omdat ik het heerlijk vind een praatje te maken met die oudjes ze zijn altijd zo eerlijk en oprecht' zei ik met stralende ogen.

Jajajaja deel 9!! Hopelijk vinden jullie m leuk en heel erg bedankt voor alle reads❤️❤️