Hoe het begon // bankzitters fanfiction

Deel 17

POV NOORTJE:
Ik draaide m'n sleutel om en liep naar binnen. Ik plofte op de bank en zette de tv aan. Na een kwartiertje kreeg ik trek, dus besloot een pizza te bestellen. Er werd aangebeld en ik deed de deur open. De pizzakoerier stond voor de deur en noemde op wat ik had besteld. Ik bevestigde de bestelling en rekende af. Ik merkte dat de bezorger nog een beetje bleef flirten. Ik dacht aan Matthy. Bij die gedachte besloot ik te doen alsof ik verder moest. Ik liep rustig met m'n pizza terug naar de bank. Ik staarde voor me uit. Na een paar minuten werd ik uit m'n gedachten gehaald door de deurbel.

Ik stond op en opende de deur. 'Hey, Nootje, alles goed?' zei Sharon die ondertussen gewoon naar binnen liep. 'Ja prima met jou?' zei ik terwijl ik achter haar aan liep. 'Cool huis' 'Dankje' 'Hmm pizza' zei ze en zette zich op de bank en deed de doos open. 'Nog niks gegeten?' vroeg ze verbaasd. 'Nee ik wilde net beginnen' legde ik uit. 'Je kan er beter nog een paar bij bestellen.' 'Sorry wat?' vroeg ik toen ze terug liep naar de gang. 'Heeee hier jongens' hoorde ik haar roepen. Ik schrok en trok een sprintje naar de gang. Er kwamen zo'n 30 mensen mijn kleine appartement in. 'Sharon wat is dit?' schreeuwde ik boven de menigte uit. 'Klein verassings feestje kan geen kwaat toch?' Voor ik antwoord kon geven kreeg ik 2 flessen in m'n handen geduwd en was mijn hele huis vol met mensen. Ik heb geen idee hoe ze het hebben gedaan, maar er stond ineens harde muziek op en was overal drank. Ik probeerde iedereen uit mijn huis te krijgen en allen op te ruimen, maar het had geen zin. Ik werd gebeld door... de buurvrouw dat kon ik er nog wel bij hebben. Ik deed echt m'n best om het uit te leggen, maar de muziek en geschreeuw was te hard en over al waren mensen boven, beneden, in de keuken, woonkamer overal. Tijdens dat ik mijn buurvrouw het probeer uit te leggen word ik gebeld door iemand anders ik probeer te kijken terwijl ik me manoeuvreer door de menigte, Matthy... 'Sorry Hester, ik doe m'n best om dit te stoppen... neeee niet m'n vaas!! sorry ik moet ophangen' en ik ren naar m'n omgevallen vaas en raap de scherven op. Matthy belt nogsteeds en blijft bellen, dus ik besluit, maar op te nemen. 'Hey noor, het sp-' 'Sorry wat ik hoor je niet??' schreeuw ik. 'WAAR BEN JE??' hoorde ik nog net. 'Geen idee' 'Wat???' 'IK WEET NIET WAAR IK IN BEN BELAND' 'GA DAN NAAR HUIS!' 'IK BEN THUIS.' 'WAT?' 'IK BEN' THUISS!!!' 'WAT IS ER GEBEURT?' 'IK-' HOOR-' JE NIET' schreeuwde we naar elkaar, en toen hing hij op. Ik liep richting de keuken om een glaasje water te pakken. 'Heyy' en een random guy pakte me vast. Ik schrok, maar liep door en hij liet me gaan. Bij de wasbak stond er een groepje omheen en zag ik iemand erover hangen. 'Ieuw laat dat water, maar zitten.' fluister ik tegen mezelf. Na 15 min rondjes lopen gaat de bel weer, die is denk ik de hele avond afgegaan, voor me gevoel staat heel Rotterdam nu in mijn appartement of het appartementencomplex. De bel bleef maar gaan, niemand had open gedaan nog. Ik irriteerde me vreselijk, dus na de 10e x de bel horen deed ik hem open. 'Sorry vol' zei ik toen ik de deur open deed en de mensen niet aankeek. Ik draaide me om en de bel ging weer. Ik deed de deur weer open. 'Oh sorry hey' zei ik. 'Wat is hier gebeurd?' vroeg Koen. 'geen idee, in 1 knipper stonden al deze mensen in m'n huis' legde ik uit. 'Naja laten we er dan maar het beste van maken' zei Milo die samen met Rob en Koen naar binnen liep. 'Kom binnen' zei ik ook tegen de rest. Raoul liep door naar de woonkamer en Matthy bleef staan in de gang. Ik liep langs hem en hij pakte m'n arm. 'Praten?' zei hij snel. 'Ehh oké' Wist ik veel waar hij over wilde praten, zou er iets gebeurt zijn? We liepen naar boven, we drongen ons door de mensen, maar in elke kamer waren mensen. 'Buiten?' vroeg ik. Zonder antwoord liep hij richting het balkon. Ook vol natuurlijk. Hij klom over het hekje naar die van de buren en pakte me bij m'n heupen om me ook aan de andere kant te krijgen. We klommen nog 2 balkonnetjes verder en liepen over in de boom die daar stond en gingen zitten op een dikke brede tak. De eerste 2 min staarde hij voor zich uit. 'Waar wilde je over praten?' vroeg ik maar om de stilte op te vullen. 'Het spijt me' 'Wat spijt je?' vroeg ik oprecht verbaasd. 'Dat ik de hele avond weg ben geweest en niks aan je heb laten weten.' zei hij nog steeds zonder me aan te kijken. 'Dat geeft toch niet' 'ik bedoel jullie wonen al zo lang samen dat een ruzie altijd kan gebeuren en helemaal niet raar is en je hoeft echt niet altijd bij mij te blijven, de andere zijn er ook nog en we hebben beide ons eigen leven. Het geeft echt niet' legde ik uit en vreef over z'n rug. Hij keek me aan. Ik zag een soort pijn in z'n ogen. Had ik iets verkeerds gezegd? 'Oké mooi, dat je niet boos of teleurgesteld bent' 'nee tuurlijk niet' zei ik en ik glimlachte. Ik legde m'n hoofd op zijn schouder. Hij legde z'n hand op mijn been en ik ontspande. 'Noor' 'Ja?' 'ik weet niet of dit het moment is, maar die ruzie ging ehm' 'Ging?' 'naja over jou' 'mij?' 'nou eigenlijk ons' ik antwoordde niet. Zou Koen ons niet samen willen zien? Wilt Koen niet meer dat ik langs kom? Zoveel vragen gingen door mijn hoofd. 'Wat is er?' vroeg hij na een tijdje. 'Ik weet' 'Ik weet het niet' 'is er een probleem met mij? Ik bedoel zeg het dan' zei ik terug. 'Nee, niks met jou, iedereen is juist super verast dat je zo'n leuke sfeer en alles in de groep gooit' 'Waar hadden jullie dan ruzie over?' Hij keek weg. 'Matthy?' 'Noortje, beloof je dat je goed luistert naar alles wat ik zeg, zodat ik het in 1x kan vertellen en alles er goed uitkomt' 'Ja prima' zei ik vlug, ik was zo benieuwd. 'Lieve Noor......'