A GIFT OF FREEDOM [SERIES #4] ●COMPLETED●

CHAPTER 15

WARNING: This chapter contains mature scenes that are not suitable for young readers.  Read at your own risk

[Levi's Pov]

"I raped her."

'I raped her.'
'I raped her.'
'I raped her.'
'I raped her.'

Parang napanting ang tenga ko dahil sa kaniyang sinabi.

I can't even utter any single word. I was stunned.

"I forced her, I thought--ugh it is a long story." He said and storm out the office.

I was left here alone processing what just he said.

Natapos ang maghapong nasa loob lang ako ng opisina. Hindi na nakaattend sa mga klase.

"Oh Pre--"

"Lynn, would you mind roaming around this afternoon, may Emerency lang kasi." Sabi ko.

"Halla, sige, sige." Tarantang aniya kaya napangiti naman ako at tumakbo na palabas at pumunta sa parking lot para kunin ang sasakyan ko at pinaharurot ang aking sasakyan pabalik ng bahay.

"Sa kalagitnaan ng aking pagmamaneho ay tumawag si Ate Mia."

Sinagot ko naman at niloud speaker.

"Levi, may pictorial kayo mamaya--"

"Ate, pwede bang ire-sched? May importante kasi akong gagawin eh." Sagot ko.

"Pero--"

"Salamat." Sabi ko at pinatay kahit pa man alam kong hindi siya payag.

Tumawag pa siya ng ilang beses pero hindi ko na sinagot basta nagmaneho ako pauwi.

Nang makarating ako sa bahay, ang una kong hinanap ay si Luna na kasalukuyang nasa kusina at nagluluto.

Tumakbo ako palapit sa kaniya at gulat naman siyang nakatingin sa akin.

Nakatingin lang ako sa kaniya na para bang ako ay naaawa.

Kumurap kurap naman siya.

Napabuntong hininga ako.

"Hinanap ko 'yung lalaking humabol sa iyo kanina a-and, he told me what he did to you, why he is so desperate to talk to you and ask for forgiveness." Sabi ko.

Agad namang nag-iba ang timpla ng kaniyang muka at hindi na ako pinansin at ipinagpatuloy ang kaniyang niluluto.

"Can I hug you?" I asked her dahilan para itigil na naman niya ang ginagawa niya at dahan dahang lumingon sa akin.

She said without any emotions and expressions.

Half of me is freaking out because her voice and her expression sounds and looks creepy for me.

Dahan dahan kong hinawakan ang siko niya at inilapit sa akin, nang maramdaman ko a namang hindi siya umaangal ay niyakap ko nga ng tuluyan.

"Wala man akong magawa para mabigyan iyon ng hustisya, handa naman akong makinig sa kung ano man ang gumugulo sa iyo." Sabi ko sa kaniya.

"I don't want to talk about it, please lang." Aniya.

"Hindi pwedeng inaako mo lang lahat ng sakit Luna--"

Umalis siya mula sa pakakayakap ko at sumagot.

"Eh anong gusto mo? Bahagian kita? Levi, matuto ka namang limitahan ang sarili mo, dapat alam mo kung hanggang saan lang ang hangganan mo, oo salamat kasi nandiyan ka na natatakbuhan ko, nandyan ka at sa lahat ng nakaaligid sa akin ay ikaw lang ang nakakaintindi sa akin. Sa lahat ng taong nasa paligid ko ay ikaw ang naka alam that there is something wrong with me, pero you must know how to set boundaries, hindi mo ako kilala Levi kaya please." She begged.