CHAPTER 3

23 0 0
                                    

A/N: EXPECT TYPOS, WRONG GRAMMAR AND SPELLING
FEEL FREE TO COMMENT AND DON'T FORGET TO VOTE.
HAPPY READING!!! ^_^

CHAPTER 3

Jen's POV

Cared

The executive meeting ended well and throughout the day, JM became my secretary. Naging maayos naman ang takbo ng araw ko pero bukas na bukas din ay may meeting pa ako with one of our possible new investors from South Korea.

This one is the most important and biggest investment we'll have this year and I really want to get this. This will be a big asset to our business and it will increase the probability of our construction company to be known not just in Asia but also around the world.

At first I don't know anything about managing a big company like Takahashi's Construction Company. Even though I don't want to, I need to study on how I could handle it. The first month was hard because I am back to zero and I need to learn everything from the start like a kid that still learning how to walk.

I stayed up late at night to study dahil kapag hindi ko pinagbuti, alam kong may kapalit ang lahat ng maling galaw at desisyon na magagawa ko. Alam kong hindi iyon papalampasin ni Mami. Hangga't makakaya niya gagawin niyang impiyerno ang buhay naming magkakapatid at hindi ko na papayagan pa iyon.

Mabuti na lang at likas na sa akin ang pagiging matalino at mabilis ko rin namang natutunan ang mga dapat kong matutunan. Pero syempre hindi ko pa rin naiwasang magkamali at kada pagkakamali ko ay may kapalit. Kung hindi mas madadagdagan ang trabaho ko ay sinasabi sa akin ni Mami na dagdag iyon sa utang ng pamilya namin sa kaniya. Naiintindihan ko kung bakit galit siya kina Mama at Papa pero iyong pati sa amin ay magalit siya at gawing miserable ang buhay namin ang hindi ko maintindihan.

Una, hindi namin ginusto na nabuo at ipinanganak kami, pangalawa, wala kaming kaalam-alam noong mga panahong pinapahirapan niya kami sa kung ano ang ikinakagalit niya at pangatlo, ang paghihiganti ay kahit kalian ma'y hindi solusyon sa kahit anong problema at hindi pagkakaunawaan. Revenge will never be a solution. Revenge will only make everything worse. Revenge will only add flame to an already wild fire.

That's why my hatred for her becomes worse and worse as time goes by. After all, understanding people who are not willing to be understood is just a waste of time, like her. I'll just follow her orders and everything will fall into its right place. No one will get hurt, no one will be endangered. Showing no feeling at all and obeying without complain will be peaceful for me, for my family. It's better to be not emotional at everything and stay composed. That's what I've learned after I entered this path.

Naging busy na rin si JM sa trabaho niya at mabuti na lang ay hindi ganoon karami ang meeting ko ngayong araw. As I am getting ready for the meeting with the investors later at 1 pm, I forgot to eat breakfast. Kaya bumaba ako sa cafeteria para kumain kahit na lunch time na.

Walang tao nang makasakay ako sa elevator at nang makarating ng thirtieth floor ay may dalawang babaeng employee and sumakay. Nagkukwentuhan sila at parang hindi nila ako napansin. Hindi ko rin naman sila pinansin pero nang may sumakay ulit nang nasa ibang floor na at binati ako ay parang natauhan yung dalawa.

"M-Ma'am! P-Pasensya na po, hindi namin kayo napansin! Sorry po!" at nagulat ako nang lumuhod ang isa sa kanila sa harapan ko but I still manage to be composed.

"Stand up." Sabi ko pero ayaw pa ring tumayo noong babae habang yung isang kasama niya ay nakayuko lang at hindi ako matignan.

"Ma'am huwag niyo po akong tatanggalin, pakiusap po! Hindi na po mauulit. Pangako! Hindi po talaga namin kayo napansi—"

Irog(Mahal) *ON HOLD*Where stories live. Discover now