Өдөржингөө Харүтогоос зугтаж яваад ядарчихлаа...Түүнээс зугтах төлөвлөгөө минь их ахицтай явж байнаа гэж бодож байна.Одоо бол бүр дасал болоод хурдацтай нуугдах юмуу гүйдэг болсон шүү.
Гэж бодсон ч...
Өө хүүр!Миний энэ толгой гэж олгой болжээ.Чамайг том завсарлагаанаар дээвэр дээр ирдэгийг мэдсээр байж рефлексээрээ энд ирчих гэж бушуу явахгүй бол ч!
"Хөөе,Сон Хэжон"
Өү шэт...Миний бодож байгаа хүн биш гэж надад хэлээч
Харүто " Чиний бодож байгаа хүн чинь мөн л бололтой."
Өө кимчи!бодсоноо хэлчихсэн үү...
Харүто "Бодлоо хэлсэн ээ өөрөө ч мэдээгүй юмуу?"
Би "Дахиад л хэлчихсэн юм уу?!За за,би анги руу гаа явлаа баяртай!"
Бараг л явахын даваан дээр Харүто гэнэт л гарнаас татаад намайг өөр лүү гээ харуулан
Харүто "Хэжон аа.Яагаад надаас зугтаагаад байгаа юм?"
Би "Өхх баригдчихсан уу!Тийм илт байсан гэж үү?"
Харүто "Анзаарахгүй гээд яахав дээ.Харангуутлаа л эвэртэй туулай үзсэн юм шиг зугтаад,анги руу нь хайж очихоор ширээн доогуураа орж нуугдаад байхад чинь."
Би " Өө..."
Харүто "Тэгээд яг яагаад зугтаад байсан юм бэ?"
Би "Тэр...нөгөө..."
Ашшш яаж хэлэх юм бэ?Өчигдөр чатлаж байхад явуулсан улаан зүрхнээс чинь болсон гээд үнэнээ хэлчихвэл намайг хачин охин гээд бодчихвол яанаа бараг батаараа шоолох биз!
Аа кимчи дахиад л бодсоноо хэлчихлээ...Ичиж үхмээр юм бэ!
Миний нүүр час хийтэл улайгаад,өөрийгөө яагаад ийм тэнэг юм бэ гэж бодсоор түүн руу харахад нүүрэндээ зөөлөн инээмсэглэл тодруулаад
Харүто "Юу вэ?Хөөрхөн юм бэ.Ийм зүйлээс л болсон гэж үү?бас бодсоноо хэлчихээд өөрөө гайхаад л...Эгдүүтэй юм."
Гүйцээ!Миний нүүр,зүрх хоёр минь дэлбэрэхэд ганц хуруу л дутуу байна!Одоо л зугтахгүй бол болохгүй гэж бодон хамаг хурдаараа эмэгтэй ариун цэврийн өрөө рүү гүйлээ.Би бараг л тоос татуулж явсан гээд бод доо!
Угаалгын өрөө ороод шууд л нүүрээ хүйтэн усаар угаалаа...Нэмэргүэ...энэ халуу шатаад байгаа нүүрийг одоо яах вэ?Ёстой нэг...
***
Харүтог шалтгааныг минь мэдчихээд надтай харьцахгүй байх гэж бодтол улам л хэцүү болчихлоо.Ядаж л өмнө нь тэр хараагүй дүр эсгэдэг байсан бол одоо бүр нуугдах болгонд минь миний нэрийг орилоод л олоод ирэх юм.
Харүто " Нуугдаж тоглохоо болихгүй юм уу Хэжон аа?"
Би "Чи намайг хайхаа больчихвол л болох гээд байна даа Харү минь..."
Өөртөө л сонсогдох төдий хэлэхэд чи сонсчихлоо л доо.
Харуто " Харү?"
Би " А-аан зүгээр Харүто гэхээр урт байгааздээ тэгээд товчлоол"
Ээрж мууран хэлсэн үгэнд минь чи инээнээмсэглэхийгээд
Харүто "мм Харү гэхээр дүүг маань дуудаж байгаа юм шиг санагдаад байна.Би дүүгээ тэгж дууддаг юм л даа.Тэгэхээр зүгээр бол Рүто гэж дуудуулмаар байна."
Би "Аан тэгье ээ."
Харүто " Гэхдээ чи их ууртай юм шиг байна лээ тэ?"
Би "айн?би яагаад?"
Харүто "Өчигдөр орой бичсэн гээд ууртай байх шиг байсан.Би харанхуй шөнө бичсэнээ мэднэ л дээ.Гэхдээ тийм хариу ирнэ гэж төсөөлөөчгүй шүү."
Ёоххх...Болдог бол газар ухаад орчих юмсан.
Би "Уучлаарай..."
Харүто "Ү-үгүэ уучлалт гуйлгах гэж хэлээгүй."
Би "Мм...май."
Халаасандаа байх хоёр гадилтай сүүг гаргаж ирэн нэгийг нь түүнд өгж нөгөөг нь өөрөө уун ойролцоо байх сандал дээр суулаа
Харүто "Сүүнд баярлалаа.Хичээл тарчихсан юм чинь би хүргээд өгөх үү?"
Би "Хэрэггүй дээ.Би өөрөө явчихна."
Харүто "Би хүргээд өгье өө.Хэлсэн шдээ чамтай найзууд болмоор байна.Илүү дотно болохыг хүсэж байнаа гэж"
Би "Заза тэгвэл гуравуулаа л явах нь дээ."
Харүто " гурав? Өөр хэн?"
Би "Би дандаа нэг найзтайгаа явдаг юм л даа."
?: Донхэ~
Би "Ямар уддаг юм бэ."
?: Хэхэ удаан хүлээсэн үү?
BẠN ĐANG ĐỌC
MY FAVOURITE ||Completed||
Truyện Ngắn-Meeting you was like listenig to a song for the first time and knowing it would be my favourite. -I have a crush on your mind.I fell for your personality,your looks are just bonus.
