"Karşılaşmamız gerçekti , o gerçekti."
Aynı sokakta , aynı lambanın altında yürüdük , sen başka bir yola , ben başka bir yola saptım . Şimdi her yer çıkmaz sokak olsa da yine sen çıksan benim karşıma , yine sol tarafımdan geçsen , yine kalbim bir ku...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gözleri nasıl bilmiyorum. Elleri ya da dudakları.. Peki neden bu kadar önemsiyorum. Neden bunu yapıyorum. Kendime eziyet ediyorum. Var olan birisi belki.. Ama, yok olan birisinden de farksız.. Kalbimle mücadelem zor. Aklıma söz geçiririm. Kandırırım. Çocuk gibi.. İki söz söylerim inandırırım. Kalbime zor, kalbim bu kadar karanlıkken onu aydınlatan birisini buldu. Söyleyem ona şimdi her şeyi sil unut, çek çıkar kalbini sök at diyemem. Gönlüm ferman dinlemiyor. Gözlerine bakmak isterdim. İçinde kaybolmak ve kendimi sadece orada bulmak isterdim. Belki okyanus gibidir, ama ben yine orada yüzerim, boğulup, akıntıya yenik düşeceğimi bile bile yine lades derim.. Tek bildiğim şey onu içimin en derinin de yaşatıyor olmam.
Her zerreni merak ediyorum. Kusursuzluğun vücut bulmuş hali diyebilir miyim?
İçimdeki özlem hiç dinmeden mezara kadar sürüklüyor beni..
Gönlüm yine sana kandı . Yine tutuklu kaldı içinde , bırak beni artık ne olursun yapma gönlüme söz geçiremiyorum artık . Karşıma çık , mevsimler bize küstü . Yaz ayında sıcak esinti yaz akşamlarında yine o kaldırım başında yan yana yürüyelim . İzin ver bu sefer ben seni kendime tutuklu bırakayım .
Sen varmışsın gibi yaşıyorum . Senin bir düş olduğunu unutup bu oyuna kendimi kaptırıyorum . Hayatta beni sobeledin biliyorum . Sıra bana geçti . Önüm arkadam sağım solum her yer sen , çık artık , bir çok kişilikte seni günden güne büyütürken buldum kendimi , hiçbiri sen olamadı . Olamaz..
Gönlüm o kadar daralıyor ki anlatamam ama içim apayrı ferah , içimde sen gönlümde yine sen varsın . Sen beni hem öldürüp , hem büyütüyorsun. Hayatta yaşayıp seni bulmadan ölmek yakışmaz bana , yaşım kaç olursa olsun seni yine o köprüde bekliyor olacağım . O nehir kurusa , o gemiler kalksa bile oradan beni yine orada o günü unutmamak için gelicem ve seni bekleyeceğim .
Birine bağlı kalmak ve yaşamak insanı delirtiyor . Akıl sağlığımı ben 18'imde seni orada gördüğümde kayıp ettim çünkü ben asıl seni kaybettim o gün , bir daha asla bulamayacağım bir adama aşık oldum ben , ölüm gibi..
Ruhum bedenim kadar küçük kalbimin içinde sadece senin tohumun yeşeriyor , diğer insanları görmüyor gözüm . Sen beni kör ettin . Sağır , dilsiz , işe yaramaz bir insan kılığına büründüm . Aklım sana çıkıyor , bedenim seni sayıklıyor , ruhum sana aç , dudaklarım buz gibi , ellerim yaralı , gözyaşlarım durmuyo hayatımı altüst ettiğin gibi şimdi yine çık gel düzene sok beni , çocuk gibiyim hayalimde büyütüyorum seni , en azından hayallerimde kavuşuyoruz . Düşlerimde sarılıyoruz .
En büyük teşekkürüm önce hayallerime sonra düşlerime , en güzel düşüm sensin , sensiz geçen her günüm zaten düşüş..
Gözlerim sonsuzluğa son bakışını atmıştı o gün , imza kaşe mühür hepsi yerli yerince son kez görüceğine emindi bu gözler , kalp inandı bu aşka , akıl delirircesine sana vurgun , eller bomboş , ayaklar yine o kaldırım köşesinde köprü başında imkansız bir aşka her zerrem sana tutulmuşken gittin ardına bile dönüp bakmadan , gidişine dalıp karanlıkta o sokak lambasının altında cebinden çıkardığım son sigaramı senin gidişine yaktım . O gün ciğerlerime dolan hava daha anlamlıydı . Bir hiçliğe yaktığımı ve içimde ki boşluğa üflediğimi sanıyordum .
