Çatlak Kız | Texting ✔

3.8

İlker Kaptan

"Duyguları nasıl istersek öyle yansıttık diyelim," dedim Lale Hanım'a. Kahvesinden bir yudum aldı. "Ya karşıdaki kişi bundan rahatsız olursa?" Gülümsedi.

"Ebru'yu bana anlattın. O da duygularını bazı noktalarda bastırmış. Ama sana da açık davranmayı ihmal etmemiş. Aslında senden istediği de bu. Ona karşı açık olman," diye cevap verdi. Kaşlarımı kaldırdım ve önümdeki kahve fincanına baktım. Bakışlarım fincanda gezinirken düşünüyordum.

"Ona karşı bir şeyler hissettiğimi göstermek için ne yapmam gerek?" diye sordum.

"Neden hâlâ kendini bastırıyorsun İlker? Sevdiğini delicesine göstermek korkunç bir şey değil. Karşındaki de seni öyle seviyor. Bu sana iyi gelmiyor mu?" dediğinde dudaklarım kıvrıldı. Gözlerine baktım.

"Evet. İyi geliyor. Ama ben sadece yanlış bir şey yapmaktan korkuyorum."

"Doğruları bulacaksın. Doğru şekilde davranmayı da öğreneceksin. Kendini baskılama ve rahat davran. İçinden nasıl geliyorsa. Mesela," deyip oturduğumuz kafeye göz gezdirdi. Düşünüyor gibiydi. "Mesela Ebru hakkında ne yapmak istedin de yapamadın?" diye sordu. Derin bir nefes alıp verdim.

"Ona sarılmayı çok istedim. Ama yapamadım," diye mırıldandım.

"Sarılınca ne olacak?" diye sordu Lale Hanım bu sefer de.

"Her şey geçecek sanki. Ama bir yandan da tedirgin oluyorum," dedim iç çekerek.

"Şüpheci ve tedirgin olmak sana çok zarar verdi İlker. Bence bunu bırakabilmek senin elinde ve denersen olacak. Ne kadar zaman geçti?"

"Bir hafta," dedim sıkıntıyla. "Bir haftadır onu görmüyorum. Hiç denk gelmedik. Denk getirmek için de çaba gösterdim. Ama benden güzel kaçıyor." Dudakları kıvrıldı.

"Belki de senin adım atmanı bekliyor."

"Benden vazgeçmiş olma ihtimali var mı?" diye sordum.

"Bunu ancak adım attığın zaman görebilirsin. Bir şeyleri öğrenmek istiyorsan çaba göstermen gerek. Bana sorarsan vazgeçmedi," dedi Lale Hanım gülümseyerek.

"O zaman," diye mırıldandım. "Onun için çabalamaya devam edeceğim ve nasıl hissediyorsam ona da hissettireceğim."

"Aynen öyle," dedi Lale Hanım. Kahve fincanını eline aldı. "Bir sonraki görüşmemizde senden güzel haberler duymak istiyorum İlker." Gülümsedim.

"Umarım," deyip ben de kahvemi içtim.

Duygularını bastırma. Ebru için çabala. Mutlu olabilirsiniz.

Bunu sürekli tekrarlıyordum. Artık kaçan bir adam olmak istemiyordum.

***

Ebru Adıgüzel

"Anne!" diye bağırdım. "Bu liste ne ya?!"

"Bağırma!" dedi bana. "Alışveriş listesi işte." Ofladım.

"Anne sadece ben varım evde. Hepsini taşıyamam." Cıkladı.

"Taşırsın. İlker de yardım eder sana," dediğinde gözlerimi büyüttüm.

"O markete gitmem anne. Daha yakın olana giderim." Kaşlarını çattı.

"Benim istediğim deterjan orada. Hemen Ebru. Daha fazla çemkirme."

"Anne," deyip ayağa kalktım. "Tamam buraya yakın olandan her şeyi alayım. Ahmet eve gelince İlker'in marketine gider. Deterjanı alır." Başını iki yana salladı.