BADE

23

Öfkeyle eve girdi Demir. Masada oturan Bade'ye doğru yürüdü.

-D "BRAVO ANNE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM!"

-B "Demir sesinin tonuna dikkat et!"

Demir sinirli bir nefes verdi.

-D "Tamam o da durmadı farkındayım ama... O benim kız arkadaşım anne! Ben ona aşığım tamam mı? Kovdun ya resmen kız arkadaşımı! Nasıl yaparsın bunu?"

-B "Sen akıl tutulması mı yaşıyorsun? Aptal mısın oğlum sen? İki dakikada yerin dibine soktu seni görmedin mi? Aşağıladı. Ne aşkı? Resmen buraya bizi iğnelemek için gelmiş. Bu kadar mı kör oldun sen?"

-D "Sen aptal mıydın anne? Ezik gibi bir mektupla terketti seni. 2 yılda zor toparladık. Hayatını bıraktın onun için! Bizi bıraktın. Soruyorum sana... Hadi ben aptalım ya sen? Sen aptal mıydın da biz 2 sene bu evde cehennemi yaşadık?"

Bade'nin bakışları değişmişti. Ortalık bir anda buz kesmişti o cümlelerden sonra. Demir ilk defa annesine karşı bu kadar kaba ve kırıcı konuşmuştu. Ama geri adım atmayacaktı. Meydan okurcasına baktı annesine. Bade başını çevirdi. Titremeye başlamıştı. O cümlelerin üstüne bir bardak su içti sakinleşmek için. Salondaki herkes sessizce ikisini seyrediyordu. Nehir çatalını bıraktı. Sandalyeden kalkmadan ağabeyine döndü.

-N "Annemden özür dile."

-D "Sana noluyor? Karışma sen!"

-N "ANNEMDEN ÖZÜR DİLE! ONUNLA BU ŞEKİLDE KONUŞAMAZSIN!"

Gözde, Nehir'e doğru yürüdü. Nehir ona baktı.

-N "Beni susturma teyze! Sakın!"

Bade boğazını temizledi. Demir'e doğru dönüp yüzüne bakmadı.

-B "Odana çık."

-D "Ben çocuk değil-"

-B "ODANA ÇIK DEDİM SANA!"

Bade masaya yumruğunu vurdu. Demir daha fazla dayanamadı. Yumruğunu sıkıp odasına çıktı. Bade hışımla masadan kalktı.

-N "Anne."

-G "BADE!"

Kimseyi duymuyordu Bade. Kabanını alıp çıktı evden.

Önünü kapatıp kabanına iyice sarındı ve yürümeye başladı Bade. Evin bahçesinden çıkmış sokakta yürüyordu. Nefes alıyordu. Gözlerindeki yaşları serbest bırakmıştı. Ağlaya ağlaya soğuğa aldırış etmeden yürüyordu. Durdu. Aklına Kaan geldi. Telefonunu çıkarıp mesajı tekrar okudu. Şu an da sadece onu aramak istiyordu. Öyle de yaptı. Kaan'ı aradı. Yürümeye devam etti.

-K "Alo? Bade?"

-B "Özür dilerim. Sen haklıydın. Aşırı tepki verdim çok sinirli olduğum için. Gereksiz çıkıştım."

Sesi titremişti Bade'nin.

-K "Hayır önemli değil ama... Sen iyi misin? Nerdesin?"

-B "İyiyim. Yürüyüşe çıktım. Seni aramak istedim."

-K "Nerdeysen bekle. Bana konum at yanına geliyorum."

-B "Yok hayır, gelme. Geç oldu zaten. Yarın görüşelim."

-K "Emin misin?"

-B "Evet. Hoşçakal. İyi geceler."

Kapattı Bade telefonu. Cebine koydu. Kollarını bağladı. Sokağın sonundaki banka oturdu. Gözlerini kapatıp geriye yaslandı. Yanına birinin oturduğunu hissetti. Gözlerini açtı. Öne doğru eğildi Bade kaşlarını çatıp.