High class? This way!

Hoofdstuk 19

-de volgende dag, zondag, 14:28-

Ik zit met Dave in de tuin met een magnum in ons mond. Ik ben echt verslaafd aan ijsjes. "Ian komt zometeen." zegt Dave. "Waarom is Ian überhaupt hier?" zeg ik. "Dat wil hij je persoonlijk vertellen." zegt Dave geheimzinnig. "Ik haat je Dave, ik haat je! En verrassingen die ook." zeg ik droog. "Wij zijn echte broer en zus weet-je-wel." zegt hij. "Nee Dave stop maar weer." lach ik. "Hoe laat kwam hij eigenlijk?" vraag ik aan hem. "Rond kwart over." zegt hij terwijl hij zijn schouders ophaalt. "Het is half vriend." grinnik ik. "Kut!" roept hij uit. Hij rent het huis binnen. Ik lach en laat me achterover vallen. Ik voel iets nats over mijn gezicht glijden. "Bobby!" mompel ik. Ik ga rechtop zitten. Het inmiddels, grote hondje, gaat op mijn schoot zitten. "Bobby! Daar ben je veelste groot voor!" roep ik uit. Ik probeer hem ervan af te duwen maar het beest is veelste zwaar. Dave komt samen met Ian en blijkbaar ook Fred, Ryan, Luke en Quinten. Gelukkig geen Toby. "Hai." mompel ik terwijl ik normaal probeer te gaan zitten maar wat totaal niet gaat door de zware hond. "Grappig, die hond is bijna even zwaar als jou." mompelt Quinten droog. "Goh." mompel ik sarcastisch terug.

Even dat je het weet, Quinten is echt de grootste droogkloot ooit. Ik zweer het, alles wat hij zegt is droog. Ik heb nog nooit met hem een zinnig gesprek gehad. Moet je nagaan! Ik heb zelfs een zinnig gesprek met Ryan gehad! Even serieus Ryan? Hoe kon dat? Dat weet ik trouwens wel want ik was er zelf bij, vrij logisch in principe. Maar goed, waar was ik? Oja Ryan. Een paar weken terug vroeg hij heel voorzichtig iets over Sascha. Ik, ik ben natuurlijk helderziend, nee ik heb gewoon verstand van jongens, ik riep gelijk dat hij haar leuk vond waarna hij super rood werd. Wat trouwens ongelooflijk schattig was. Zo'n bulldozer, om het maar even te noemen, die bloost. Zie je het voor je?

Ik lig met mijn oortjes in de hangmat. Ik heb mijn ogen dicht. Het liedje Replay van IYAZ klinkt uit mijn oordopjes. Het is een oud liedje.

hawty's like a melody in my head
That I can't keep out
Got me singin' like
Na na na na everyday
It's like my iPod stuck on replay, replay-ay-ay-ay

Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik schrik en rol natuurlijk, ik heb echt een slecht reactievermogen, uit de hangmat. Nadat ik de grond heb geraakt maak ik nog een paar ninja moves, zoals ik ze even noem wat er waarschijnlijk verschrikkelijk uitzag. Iemand, waarschijnlijk degene die me ook liet schrikken, pakt mij hand en trekt me overeind. "Hey beauty." mompelt Ian. Het is al 8 uur 's avonds en ik had geen idee dat hij nog hier was. "Kom eens." hij sleurt me mee naar de achterkant van de tuin, achter het voetbalveldje. Er staan een hele hoop bomen en struiken. "Ian wat wil je hiermee?" vraag ik terwijl ik naar het beboste stukje kijk. "Kom!" Hij loop naar twee bomen en glipt er tussen door. Ik kijk met een schuin hoofd naar de plek waar Ian net nog stond en loop erna toe. Ik glip ook tussen de bomen door en sta nu naast Ian. Hij trekt me nog tussen een paar struiken en bomen door en opeens staan we op het gras. Achter ons het bosje. We kijken uit over de hele stad, we wonen immers niet voor niets in de Hollywood HILLS. Het is een prachtige uitzicht met de roze gekleurde zonsondergang. Ik staar met open mond naar het uitzicht. Ian duwt mijn kin omhoog. Ik lach zonder hem aan te kijken. Ian gaat in het gras zitten. Ik ga ook naast hem zitten zonder mijn ogen van het uitzicht af te halen. "Ian, wat wil je?" vraag ik zonder hem aan te kijken. "Ik weet het niet." Zucht hij. "Wat doe je eigenlijk hier?" vraag ik bot terwijl dat niet de bedoeling was. "Sorry zo bedoelde ik het echt niet?" zeg ik terwijl ik hem aankijk. Hij glimlacht even kort. "Ik kom hier wonen." zegt jij zachtjes. "Echt?" roep ik blij. "Jup." "Dat is zo gezellig!" zeg ik terwijl ik hem kort knuffel. Ik spring overeind en maak een klein dansje. "Je bent zo'n raar kind Kiki, echt ik zweer het." lacht hij. "Ik zweer het." doe ik hem na. "Bitch." Mompelt hij. "Asshole." kaats ik lachend terug. "Je komt toch wel naar onze school?" vraag ik hoopvol. "Duh." zegt hij alsof dat duidelijk is. "Feest!" zeg ik blij. "Ik zit wel een jaar hoger hè." zegt hij lachend. "Zit je al in de vierde?" vraag ik ongelovig. "Duh." zegt hij alweer. Als ik erover nadenk, Dave is ook al 16 maar hij is blijven zitten. "Maar ik haal de 5de niet." grinnikt hij. "Hoezo niet?" mompel ik met een pruillipje. "Ik sta er, een beetje, kuch, slecht voor." lacht hij. "En dat is?" vraag ik. "2 vieren en 4 vijven." lacht hij. "Auwtjs." zeg ik. "Maar Kiek even over de Bahama's.." begint Ian. Ik kijk hem doordringend aan. "Ik heb sindsdien een vriendin." mompelt hij bijna onverstaanbaar. Boem, inslag in mijn hart, waarschijnlijk zit er een grote krater in nu. Ik hap even naar lucht. "Oké." mompel ik amper verstaanbaar terug.

--------

Sorry niet zo'n groot hoofdstuk. Wat vinden jullie van Ian?

Ik heb het iets drukker met school dus minder updates, sorry

XO