Nobody loves me [voltooid ✔️]

~H12~

Na een goede nacht zonder nachtmerrie sta ik op en kleed ik me aan. Als ik me heb aangekleed loop ik naar beneden waar ik op de bank ga zitten ik pak mijn telefoon erbij en kijk naar de tijd. Ik schrik als ik zie hoe laat het is ik kijk nog eens een keer goed en zie dat ik niet verkeerd heb gekeken en zie dat de klok zeven uur aangeeft. Ik zucht en open me telefoon en open Instagram en kijk al de story's. Na een tijdje merk ik dat Bruce en Clifford bij me op de bank zijn komen liggen wat me een fijn gevoel geeft en ik aai ze over hun hoofd. Waarom het me een fijn gevoel geeft is, omdat ik al sinds mijn zesde een hond wil, maar het mocht nooit. Het was altijd van ja na een paar weken mag ik die hond uitlaten en kijk jij er niet meer naar om, maar het is het tegenovergestelde ik kan er juist mijn gevoel aan vertellen mijn verhaal kwijt dat is iets wat ik miste bij mijn officiële ouders. Als ik een paar uur dat heb gedaan ga ik naar mijn eigen account en bekijk de foto's van vroegen waar een gelukkig meisje met haar vrienden op staat. Een meisje dat dacht een leuk leven na de basisschool te krijgen. Niet wetend dat dat één van haar laatste foto's is waar ze echt gelukkig is. Ik ga naar mijn galerij en kom allemaal foto's van vroeger tegen met Benjamin en met mijn oude klas. Zonder het te weten stromen de wel bekende tranen over mijn wangen, waarom weet ik niet. *ik weet het wel, omdat je zielig denkt te zijn, aandacht wil, en slap bent zeggen de stemmen in mijn hoofd. Als ik iemand naar beneden hoor lopen veeg ik snel mijn tranen weg en sluit ik de foto's af en ga naar Twitter wat geen goede keus was, want meteen komt er al de haat op mijn pagina. Ik kijk naar de deur waar ik Harry achter vandaan zie komen en hij kijkt mij aan en ik blijf over Bruce zijn hooft aaien die zijn hooft op mijn schoot had gelegd en Clifford was inslaap gevallen naast me. Harry loopt naar me toe en komt naast me zitten ik vergrendel me telefoon als ik zie dat hij daar naar kijkt. "Daisy je kan me alles vertellen dat weet je" zegt hij en ik knik. "Waarom heb je gehuild?" Vraagt hij en ik haal mijn schouders op om tranen te voorkomen. "Heb je dingen gelezen?" Vraagt hij en ik schut mijn hoofd. "Het maakt niet uit als je moet huilen maar vertel me alsjeblieft waarom je heb gehuild ik heb je beloofd om je te helpen" zegt hij. *het maakt wel uit als je gaat huilen hij wilt je zwakke kant zien zeggen de stemmen in mijn hoofd en ik zucht. "Herinneringen" zeg ik en hij kijkt me niet begrijpend aan. "Je kent de uitspraak wel" zeg ik. "Welke uitspraak?" Vraagt hij verward. "De goede oude tijd" zeg ik en hij lijkt het te snappen. "Voor jou een uitspraak voor mij de waarheid" zeg ik het klinkt bot maar het is zo veel mensen zeggen het omdat ze veel leuke dingen nog gaan beleven en dan terug kijken op de dingen hoe ze het vroeger deden, maar bij mij is het anders. Vroeger was goed en dat mag zo blijven. Nu is nu en ik kijk niet wat er in het verleden is gebeurd ik kijk wat er nu in mijn leven gebeurd en dat is iets wat ik niet kan plaatsen het is gewoon een vuilnisbelt in mijn hooft waar ik niks aan kan veranderen.

——————
Hallo koffie kopjes van me,
Sorry voor zo'n late update maar ik was het helemaal vergeten ik voel me niet echt heel lekker dus hopelijk kunnen jullie me het vergeven. En mensen gister tijdens Louis eerste show in Dallas heeft hij eindelijk de zin: 'swear i'm gonna make you proud' gezongen tijdens two of us ik ben echt trots op hem dat hij dat heeft gedaan hij maakt Johanna 100% trots.

Ik had ook nog een vraag voor jullie moet ik binnenkort een Q&A doen?

En voordat ik het vergeet DE VRAAG VAN VANDAAG:

Wat is jullie favo solo album?

Die van mij is/zijn: Wals en Heartbreak weather

Vote...........

Reageer........

Volg.......

Alvast bedankt!