Nobody loves me [voltooid ✔️]

~H32~

Als ik wakker wordt kijk ik gelijk op mijn wekker en zie dat het al half 6 is dus loop ik stil naar benden waar ik gelukkig alleen Louis zie zitten. Ik loop naar de bank waar Louis op zit en ik ga naast hem zitten en leg mijn hooft op zijn borst, nee ik ben geen baby maar ik vind het gewoon fijn om zo bij iemand te liggen. "Lekker geslapen?" Vraagt hij en ik knik tegen zijn borst aan. "Louis maak jij Daisy even wakker het eten is bijna klaar" zegt Harry die de kamer binnen komt gelopen en hij ziet mij en komt naast mij zitten waardoor ik verder bij Louis in zijn armen kruip. "Daisy het spijt me echt heel erg ik wist niet waarom je weg was gelopen dus mocht ik ook niet boos op je zijn" zegt hij en ik kijk hem in zijn ogen aan. "Daisy ik weet dat je me niet meer vertrouwd maar ik hoop wel dat je het vertrouwen in mij weer gaat opbouwen" zegt hij en ik hoor gewoon dat hij heel veel spijt heeft. Ik klim uit Louis zijn armen en geef Harry een knuffel die geschrokken me terug knuffelt. "Zullen we maar gaan eten want anders wordt het koud" zegt Harry als we zijn uit geknuffeld en ik sta op. "Zo ook voor het eerst dat ik jou zo enthousiast heb gezien als het over eten gaat" zegt Louis als hij opstaat en ik geef hem een zetje waardoor hij weer op de bank valt. "Ooh Lou is Daisy nou sterker dan jou" zegt Harry uitdagend. "Hou je mond Styles" zegt Louis nep geïrriteerd en hij staat op en loopt naar de keuken waarna Harry en ik hem volgen. "Daisy met kerst gaan we naar mijn familie dus dan ga je je oma en tante ontmoeten" zegt Harry als we aan het eten zijn en ik slik. Als ik mijn hap heb door geslikt kijk ik Harry aan en mijn ogen lopen vol met tranen. "Mag ik van tafel?" vraag ik met een trillende stem en Louis en Harry maken oog contact en knikken dan. Ik ren naar boven en ga op mijn bed zitten en druk de knuffel die ik van mijn opa en oma heb gehad toen ik klein was tegen me aan en ruik eraan, ik heb er namelijk een geurtje van mijn opa en oma op gespoten zodat ik hun geur nooit kon vergeten. Als het een half uur later is pak ik mijn telefoon erbij en ik zie gelijk een herinnering voor vandaag en daar staat in. 'Oma 2 jaar geleden overleden' ik slik en er komen nog meer tranen en ik begin nog meer te huilen. Na een uurtje ben ik nog steeds aan het huilen en ik zie dan Louis en Harry binnen komen gelopen. "Ach Daisy wat is er" zegt Louis geruststellend. "Ik zag net dat mijn oma 2 jaar geleden is overleden" zeg ik en begin weer te huilen waardoor Harry en Louis mij in een knuffel trekken.

———————————————
Hoi koffie kopjes,
Ben ik weer

Sorry dat er woensdag geen update was maar ik was echt heel moe en ik had echt geen inspiratie om een hoofdstuk te schrijven.

Maar ik heb gisteren een proloog van een nieuw boek geplaatst hopelijk gaan jullie die ook lezen het boek heet So father so son het boek is gewoon te vinden op mijn acc.

Vote...........

Reageer...........

Volg..........

Alvast bedankt!