CHAPTER THREE
It was around four nung napag desisyonan na nilang umuwi. Napailing nalang si Althea dahil lasing na lasing na ang pinsan nito.
"Kuya Gian pwede mo ba akong ihatid? Lasing na kasi si ate Jen" tanong nito kay Gian
"Naku gusto ko sana kaso ihahatid ko pa kasi si Gwen at Jerome" sagot naman nito. Sakto naman na papunta si Justine sa kanila. "Oh ito si Justine, kausapin mo nalang at i dodoble check ku lang yung mga gamit" sabi ni Gian
"Ano yon Thea?" tanong nito
"Pwede mo ba akong ihatid?" sabi niya
"Ihahatid ko kasi si Janica sa kanila Thea, pero teka lang" sabi naman nito at tumingin sa paligid na para bang may hinahanap ito "Reiniel" tawag nito sa kaibigan.
"Bakit?" tanong naman nito
"Pwede mo bang ihatid si Thea?"
"Well if she's okay with my motorcycle?" nag aalangang tanong nito
"Eh pano si ate Jen niyan?" tanong naman ni Althea
"Ako na bahala sa kanya, tutal mag kalapit lang naman bahay nila ni Gwen kaya ako na maghahatid" sabi ni Gian habang akay akay si Gwen na sobra na ng lasing.
"Sige kuya" sagot naman ni Althea
"Ops, wag kayong mag babangayan ha?" pabirong sabi naman ni Justine.
Nung naayos na nila ang mga gamit, nagpaalam na sila sa isat isa at nag kanya kanya na silang sumakay sa mga dalang sasakyan.
"Tara" aya naman ni Reiniel kay Thea
"Saan yung motor mo?" tanong nito
"Doon ko pa kasi pinark, may paa ka naman diba? gamit yan sa paglalakad" pilosopong saad ni Reiniel.
Althea just rolled her eyes and sigh. This man and her jokes sambit nito sa sarili habang napapailing
"Inaantok kana?" tanong ng binata kay Althea
"No" maikling sagot nito
"Tara muna sa 7/11, coffee?"
Hindi agad sumagot si Althea nag iisip pa lang ito kung papayag ba o hindi.
"Well, if thats okay sayo para naman makilala pa kita" sabi ni Reiniel
"Okay" sagot ni Althea
---
Habang nag kakape, naka tulala lang si Reiniel sa kawalan. Napatitig naman si Althea sa kanya na para bang binabasa ang kalagayan ng binata.
"Picturan mo nalang ako, baka kasi matunaw ako sa mga titig mo" pabirong sambit ni Reiniel
"Are you okay?" tanong ni Althea sa kanya
"Close ba tayo?" pabalik na tanong ni Reiniel sa kanya
"Well strangers dont judge" kibit balikat na sabi ni Thea saka sumimsim ng kape
"Ngayon lang kita nakita sa grupo" saad naman ni Reiniel
"Minsanan lang kasi ako lumalabas. You know, home person ako" sagot ni Althea
"Thats it?"
"Yah. I hang out sometimes but not really. Im afraid to the heat of the sun, masakit kasi sa balat. Thats why i caged myself in my room" deretsong sagot ni Althea "Eh ikaw ngayon ka lang sa grupo?"
"Nope. Pinsan ko si Gian at Jerome. Just like you, im a home person. Id rather choose to stay at home to help my mother than to party. But i do hang outs with the boys and the group naman. Nasasakto lang siguro pag wala ka" sagot ni Reiniel
"Whats with the song a while ago?" takang tanong ni Althea
"Im a swiftie dude, idol ko kaya si Taylor Swift" nakangiting sagot naman ni Reiniel
"Liar" mataray na sagot ni Althea
"Hey, dont call me that. We just met and now youre judging me? Isusumbong kita kay ate Jen" pambabanta nito
"I dont care" matapang na sagot ni Althea
"Hintayin na natin ang sunrise?" tanong ni Reiniel sa kanya at pumayag naman si Althea.
While waiting for the sunrise, their place was embraced by silence.
"If sunset symbolizes end, sunrise gives hope" sambit ni Reiniel habang naka tingin lang sa kalawakan at agad naman napatingin ang dalaga sa kanya
"You believe in that kind of theory?" tanong naman ni Althea
"Well, im a sunset lover," sagot ni Reiniel at nagpakawala ng isang buntong hininga "Before." mahinang sambit nito
"Now i get it" saad naman ni Althea
"Get what?"
"You used to admire sunset for it gives peace and relaxation. But all of that changes because someone might end up not being with you? I guess?" kibit balikat na saad ni Althea
"Maybe because i was just enchanted to meet her" mahinang sagot ni Reiniel
"Boom!" saad ni Althea "Love sucks anyway"
"Yeah, love is full of shit. But people can never live without love anyway. Kaya kahit gaano pa tayo nasaktan, dapat handa parin tayong mag mahal" sabi ni Reiniel "Lahat naman kasi pwede tayong saktan, pero meron at merong isang tao sa buhay natin napipiliin natin na kahit saktan tayo okay lang"
"I dont know" kibit balikat na sagot ni Thea
"Ikaw anong drama mo sa buhay?" tanong naman ni Reiniel
"Wala" agad na sagot ni Althea
"Come on Althea all people have drama in lifes. Ang pagkakaiba lang nating mga tao yung iba magaling magtago ng nararamdaman at yung iba hindi" sabi ni Kent
"Well im just saving my heart from pain thats why i caged myself" saad nito
"Pero alam mo na alam ko nasa lahat ng bagay masasaktan at masasaktan tayo" sabi ni Reiniel
"I just dont know how to break the walls that i had built to protect myself and my heart. Because who knows i might not respond again or my heart might stop loving again if i do encounter another heartbreak" saad ni Althea
"There are different kinds of pain Althea. May mga sakit na hindi masyadong masakit. At may mga sakit na nagiging daan upang makamit ang kapayapaan at may klase ng sakit na maaaring magpapabago sa mga pananaw mo" pagpapaliwanag ni Reiniel
"Palagi kang may sagot" reklamo ni Althea sa kanya
"Ang daldal mo kasi" sagot naman ni Reiniel
Nagkatinginan ang dalawa at nag ngitian ang mga ito. "Friends?" tanong ni Reiniel kay Althea habang inilahad ulit ang kamay
"Enemy" sagot naman ni Althea at nakipag kamay sa kanya. Natawa na lamang si Reiniel sa naging sagot ni Althea.
Its already six in the morning when the sun finally rises
"Tara hatid na kita?" tanong ni Reiniel at tumango na lamang si Althea bilang sagot dahil medjo inaantok na siya. Buti nalang Saturday ngayon at hindi pumasok ang kanyang ama sa trabaho.
---
MissRambac
YOU ARE READING
Our Untold Love Story
General FictionIf only the world knew the feelings we hold. That burn inside us but all remain untold. To be together freely and happy. To show were in love, wish we could..But what can we say, and what can we do? In this world full of judgements the love we had r...
